Stowarzyszenie Hung i chińskie tajne bractwa

 Stowarzyszenie Hung i chińskie tajne bractwa

Chiny dla przeciętnego Kowalskiego od zawsze były krajem tajemniczym i intrygującym, a nawet niezrozumiałym i zaskakującym. Mówi się również, że są dwa zajęcia, za którym Chińczycy po prostu przepadają, a jest nim hazard i udział w tajnych stowarzyszeniach, ponieważ spisek (3) – wychodzi z rdzennej potrzeby zmanipulowanego społeczeństwa i jednostki (4), która poprzez tajemnice, chce osiągnąć wyższą rangę w społeczeństwie hierarchicznym, co pomaga zdobywać przeróżne fetysze (2), przy pomocy użytecznych znajomości.

Te pozorne osiągnięcia, są zdobywane za pomocą niemoralnego użycia ludzi o niższym statusie społecznym, co czyni teatralną (6) grę ciekawszą, ponieważ ta angażuje i kontroluje duże grupy ludzi rozstawionych na szachownicy (7) życia, wedle reguły kwadrat i kompasu.

Reguła naczelna tajnych bractw (lóż, rządów, instytucji, jednostek …), oparta jest na prawie zwierząt (5), które pozwala żerować, wykorzystywać i żyć na koszt innych, nieświadomych procesów życiowych – jednostek.

W tym tekście, pragnę wam przybliżyć tajemnice i machinacje tajnych bractw, a czyniąc to, dostarczyć wam bodźców do poszukiwania dalszej wiedzy, przekładającej się na umiejetność walki z wrogami wolnej ludzkości, która działa na całym świecie, podszywając się za legalną władze tego świata (8).

Dziś zajmiemy się członkami towarzystwa Hung, którzy stali się w pewnym czasie – reprezentantami chińskiego społeczeństwa masońskiego, zwanego – Chee Kung Tong.

( Zanim na dobre zaczniesz czytać, zaakceptuj zasady panujący w kręgu mojego domu ( 1 – oznacza link pod tekstem), lub opuść moje domostwo, strzeżone przez prawo naturalne. Jeśli korzystasz, korzystaj z całości wraz z linkami, ponieważ cytat, może być zastosowany w złej intencji. )

Hung Society

Aby zapewnić chronologiczne i koncepcyjne ramy późniejszej dogłębnej dyskusji na temat Stowarzyszenia Hung, zacznijmy od krótkiego zarysu chińskich dynastii.

Chińska elita hierarchiczna stworzyła wewnętrzne kręgi – zwane tajnymi społeczeństwami.

Red Eyebrows

Pierwsze znane tajne społeczeństwo – nosiło nazwę – Red Eyebrows, czyli społeczeństwo Czerwonych Brwi, nazwa ta pochodziła od koloru tuszu, jakim malowali oni swe brwi.

Owo Towarzystwo, powstało prawie dwa tysiące lat temu, za panowania dynastii Han (206 pne – 221 ne (9)). Czerwone brwi – powstały w 9 rne, kiedy Wang Mang obalił ową dynastię. Wojna Towarzystwa z dynastią Han, zakończyło się odzyskaniem przez nią władzy, co zapoczątkowało okres poważnej niestabilności kraju.

Owa niestabilność, przełożyła się na dojście do władzy – dwóch pomniejszych dynastii, które na krótko objęły ster przewodnictwa, była to dynastia Północnego Słońca (960–1126) i dynastia Południowego Słońca (1126–1279).

Północna część kraju, ostatecznie uległa grasującym plemionom koczowniczym Juchen. Wrogość trwała, dopóki dynasta Słońca Południowego nie zostało ostatecznie pokonane przez Mongołów w 1279 roku, w ten sposób rozpoczęło się panowanie dynastii Yuan (1279-1368 (10)).

Biały Lotos

To właśnie za panowania dynastii Yuan (1279–1368), która była bardzo niepopularna wśród społeczeństwa, powstało Towarzystwo – Białego Lotosu, w celu wypędzania z ternu Chin wszystkich cudzoziemców.

Powstanie chłopskie doprowadziło do upadku Yuan i powstania dynastii Ming (1368–1644 (11)). Dynastia Ming, odzyskały w tym czasie kontrolę nad Chinami i rozszerzyła swoją władzę na Azję Środkową i Południowo-Wschodnią. W 1644 roku, Chiny zostały najechane przez plemiona mandżurskie i powstała dynastia Ch’ing (Qing), zwana również dynastią Mandżurską (1644–1911 (12)). Dwa tysiące lat chińskiego imperium, dobiegło końca w 1911 roku, wraz z obaleniem dynastii Ch’ing.

Republika

W tym czasie, tworzono rząd republikański. Niestety, nie przełożyło się to na okresu stabilizacji państwa. Różni watażkowie i obce mocarstwa wywarli wpływ na wewnętrzne sprawy Chin i doprowadzili w 1949 roku, do powstania Chińskiej Republiki Ludowej pod kontrolą Komunistycznej Partii Chin.

W rzeczywistości Partie Komunistyczne i Socjalistyczne, tworzą eksperymenty społeczne (13), finansowane przez najbogatszych ludzi na świecie, co przekłada się na późniejsze wprowadzanie owych eksperymentów, takich jak dystans społeczny, czy obozy koncentracyjne do innych państw i społeczeństw.

Okresy obcych rządów w historii Chin, były katalizatorem dla niektórych ukrytych społeczeństw, które były życzliwe lub wychodziły z natury braterskiej ideologii, co upolityczniło struktury władzy, i miało ogromne znaczenie dla przejęcia władzy od obcych rządów.

Chińskie tajne bractwa, pozbywając się obcej ideologii – wykreowały własne naukowe schematy manipulowania narodem, co przełożyło się na perfekcję dokonywanych czynów, niezgodnych z prawem naturalnym (5).

Hung Society, było najbardziej zainteresowane upadkiem dynastii mandżurskiej i powrotem dynastii Ming z jej chińskim cesarzem. Wróćmy zatem do Towarzystwa Hung.

Trzy Królestwa i dualność bieli i czerni

Historia Trzech Królestw, zaczyna się około 221 roku, pod koniec panowania dynastii Han, kiedy to różne części Chin zbuntowały się, a cesarz wezwał ochotników do ich podporządkowania.

Zgłosiło się trzech ochotników: Lui Pei, kadet z dynastii Han, i jego dwaj przyjaciele, Kwan Yi i Chang Fei.

Spotkali się oni w brzoskwiniowym ogrodzie i złożyli uroczystą przysięgę wierności dynastii Han, ofiarując modlitwy, paląc kadzidło i składając w ofierze czarnego wołu i białego konia.

W konsekwencji tych działań, większość tajnych społeczeństw – w tym Triady – składają ofiary w podobny sposób, skupiając się na dualności przeciwieństw sterowanych trzecią siłą (14).

Szczególne znaczenie miał tutaj kolor ofiarowanych zwierząt, reprezentujący przeciwstawne siły natury, na przykład: noc i dzień, dobro i zło, samiec i samica …

Po porażce rządu centralnego, Lui Pei przyjął tytuł cesarza Shu. Jeden z jego lojalnych przyjaciół, Kwan Yi, został schwytany i skazany na śmierć. Za lojalność wobec Lui Pei, Kwan Yi został ubóstwiony pod imieniem Kwan Ti i czczony jako bóg wojny (15).

Kwan Ti, stał się dla wojska tym, czym Konfucjusz dla literatury. Kiedy powstało Hung Society, przyjęto Kwana Ti, jako Bóstwo Opiekuńcze tego towarzystwa, ponieważ był on Bogiem dla Żołnierzy, ale także ze względu na niezachwianą lojalność, jaką okazywał zaprzysiężonemu bratu.

Biała Lilia i Biały Lotos

Jedną z hipotez wysuniętych w celu wyjaśnienia powstania Hung Society, jest fakt, że owo bractwo, było odgałęzieniem Towarzystwa Białej Lili – White Lily lub Białego Lotosu – White Lotus.

Społeczeństwo to, powstało około 376 roku, i rozwijało się do 560–618 roku, kiedy to miały miejsce liczne prześladowania, najpierw skierowane przeciwko stowarzyszeniom buddyjskim, a następnie bezpośrednio w Towarzystwo Białych Lili.

W 1344 roku, powstał silny związek pomiędzy Białą Lilią, a Towarzystwem Hung. Za czasów dynastii Yuen, przywódca rebeliantów, Han Shan-Tung, ożywił Towarzystwo Białych Lili.

Nadchodzący Budda był stworzony i przepowiedziany w rytuałach Towarzystwa Białej Lily. Uważa się, że Syn Pana, jak wspomniano w rytuałach Triady, również wywodzi się z tych samych rytuałów.

Hung Wu

Stowarzyszenie Białej Lili, powstało w czasie buntu przeciwko mongolskiej dynastii Yuan. Dynastia została obalona, a mnich buddyjski Hung Wu, który odegrał znaczącą rolę w buncie, został intronizowany, jako pierwszy cesarz nowej dynastii Ming.

W czasach dynastii Ming – Towarzystwo Białych Lilii, Białego Lotosu i Towarzystwo Hung przeplatały się, a jedno z nich, było często określane imieniem drugiego.

Towarzystwo Nieba i Ziemi oraz Towarzystwo Ghee Hin

Towarzystwo Nieba i Ziemi oraz Towarzystwo Ghee Hin, pojawiły się również, jako aliasy dla Hung Society. Oprócz wspomnianych towarzystw, w Chinach istniało mnóstwo innych towarzystw i gildii: na przykład Towarzystwo Przyjaciół, Towarzystwo Złodziei, Klub Pogrzebowy, czy Gildie Kupieckie (16) …

W epoce dynastii Ch’ing lub Manchu (1644–1911) Hung Society i inne społeczeństwa, były nieustannie prześladowane. Ponieważ członkowie Hung Society nazywali siebie braćmi, byli przez władze błędnie postrzegani, jako chrześcijanie, co skutkowało, skierowaniem większej wrogości na ich działania.

W wyniku tych prześladowań, Towarzystwo stało się polityczne i doszło do licznych działań przeciwko reżimowi mandżurskiemu. Jedna taka rewolta miała miejsce w 1774 roku, kiedy Wielki Mistrz Wang Lung poprowadził rewoltę w północno-wschodniej prowincji Shan Tung, w której zginęło 100 000 ludzi. Pokonany Wang Lung i jego liczni zwolennicy zostali straceni.

T’in Han Hui lub Rodzina Królowej Niebios

Wkrótce po tym incydencie, pojawił się odgałęzienie Hung Society, zwane T’in Han Hui lub Rodzina Królowej Niebios. Później, to społeczeństwo zmieniło swoją nazwę na T’in Tei Hui lub Bractwo Nieba i Ziemi.

Niebo, Ziemia i Rodzina △

Późniejszy tytuł, miał szczególne znaczenie, albowiem – Niebo – Ziemia i Rodzina, czyli trzy siły natury, są uważane przez Chińczyków, za podstawę każdej cywilizacji. Wkrótce na Jawie i na Archipelagu Indyjskim, pojawiły się loże znane, jako Sam-Ho-Hui lub Towarzystwo Trzech Rzek.

Wojna Triad

Powstanie, prowadzone przez wiejskiego nauczyciela o nazwisku Hung Hsiu-ch’uan miało miejsce w 1851 roku, i stało się znane jako rewolta Taiping. Było ono silnie wspierane przez Hung Society i często jest określane, jako Wojna Triad – Triad Wars.

Ta rewolta zakończyłaby się sukcesem, gdyby nie poparcie, jakie mocarstwa zachodnie udzieliły dynastii Ch’ing po zdobyciu Nanjing przez rebeliantów. Mocarstwa zachodnie, były aż nazbyt dobrze świadome, że upadek dynastii, może wpłynąć na ich interesy handlowe.

Yi Ho Chuan, czyli Pięści Harmonijnej Prawości

Niezadowolenie z handlu opium, wrogość wobec chrześcijańskich misjonarzy i opór wobec zagranicznych instytucji, doprowadziły do powstania tajnego stowarzyszenia Yi Ho Chuan, czyli Pięści Harmonijnej Prawości.

Bokserzy

Ponieważ, symbolem tego społeczeństwa, była zaciśnięta pięść, stali się znani, jako Bokserzy. W 1899 roku, doszło do słynnego buntu bokserów, kiedy zaatakowali cudzoziemców i misjonarzy, zniszczyli infrastrukturę rządową i oblegli ambasady zagraniczne w Pekinie z zamiarem zabicia wszystkich mieszkańców.

Wielonarodowe siły, składające się z sił europejskich, amerykańskich i japońskich pokonały armię chińską, wkroczyły do Pekinu i rozproszyły bokserów. Po ucieczce – tajne stowarzyszenia zdały sobie sprawę, że nie mogą już polegać na swoich tradycyjnych sposobach walki (sztuki walki i starożytne magiczne zaklęcia (intencjonalne)) z wyrafinowaną bronią obcych żołnierzy.

Chińscy intelektualiści, klasyczni konfucjańscy i wykształceni zagranicą, starali się polepszyć los chińskiej ludności, wprowadzając do Chin najlepsze z zagranicznych idei i technologii, jednocześnie zachowując chińską kulturę. Ci rewolucjoniści, których celem było przekształcenie Chin w demokrację, sprzymierzyli się z niektórymi tajnymi stowarzyszeniami, zwłaszcza z Towarzystwem Nieba i Ziemi. Towarzystwa Nieba i Ziemi lub Hung Society, które znajdowały się za granicą, wysyłały do Chin fundusze, aby pomóc im w ich sprawie.

Sun Yat-Sen i Yuan Shi-Kai oraz Dynastia Światła (17)

Ostatecznie – dynastia mandżurska została obalona, a Chiny wróciły pod panowanie chińskie, ale teraz, jako Republika. Rola Hung Society została doceniona, gdy dr. Sun Yat-Sen, który był członkiem Hung Society, został pierwszym prezydentem Republiki. Jego kadencja była krótka; zrezygnował, aby pozwolić Yuan Shi-Kai zostać prezydentem i zjednoczyć wszystkie grupy pod jego rządami. Dr. Sun Yat-Sen został mianowany tymczasowym prezydentem w Nankinie. Dynastia Ming, stała się znana jako Dynastia Światła, podczas gdy dynastia Mandżurska, była znana jako Dynastia Ciemności. Dynastia mandżurska, była również nazywana dynastią Tsing (co oznacza w/w ciemność).

Loże Mistrzowskie

Większość lóż Hung działała indywidualnie, ale wszystkie były zjednoczone w celu obalenia dynastii mandżurskiej. Niektóre loże, były połączone za pomocą udziału w lożach mistrzowskich – głównych. Te mistrzowskie loże, składały się ze starszych członków lóż Hung Society i służyły nie jako organ zarządzający, ale raczej miejsce, w którym Hung Society, mogły rozstrzygać spory i poddawać je arbitrażowi. Należy zauważyć, że słowo towarzystwo, bractwo, czy loża, nie są używane w połączeniu ze słowem – masońska.

Struktura Hierarchiczna

W loży Hung, istniała określona struktura hierarchiczna. Główni oficerowie składali się z trzech osób: Przywódca, Mistrza Kadzidła i Mistrz Straży Przedniej. Pod nimi, mamy kolejnych pięć, z których każdy jest szefem sekcji kluczowej. W mistycyzmie chińskim liczby 5 (tak jak w pięciu rozdziałach) i 8 (jak w liczbie oficerów) miały wielkie znaczenie. Pięć oznacza pięciu założycieli i pięć założonych przez nich Wielkich Lóż Prowincjalnych. Pięciu handlarzy końmi, zostało przydzielonych do pięciu mniejszych lub mniejszych loży. Filozoficznie, w religii buddyjskiej – pięć oznacza wiele tradycyjnych wierzeń, takich jak pięć ludzkich jelit i pięć aspiracji człowieka: długie życie, bogactwo, zdrowie, miłość lub cnota i naturalna śmierć.

Dlatego właśnie rok 2021, jest rokiem liczby V (18), która jest bramą do wprowadzenia totalitaryzmu i transhumanizmu (19) zwanego – Nowym Ładem.

1/3/8/20 – V – Czerwona Rewolucja Światła ▢

Chińskie znaki 3, 8, 20 i 1 połączone razem tworzą znak Hung. Hung, oznacza również czerwony, który jest kolorem światła. Osiem odgrywa znaczącą rolę w chińskiej tradycji, na przykład, jest osiem ruchów, dążących do pokłonów, jej magiczne właściwości zapewniają jej rozprzestrzenianie się poza domami i na ubraniach mnichów.

Mistrz Kadzidła, był odpowiedzialny za ceremonie Zakonu, a przywódca, odpowiadał za administrację Towarzystwa i prowadzenie kandydata podczas ceremonii. Pięć działów administracyjnych, to: sprawy ogólne, rekrutacja, organizacja, łącznik i edukacja. Te pięć sekcji, było dobrze zorganizowanych i miało określone role.

Za bieżące prowadzenie Organizacji odpowiadała Sekcja ds. Ogólnych. Dział Rekrutacji, zajmował się rekrutacją członków i dystrybucją materiałów propagandowych. Kontrolowanie działań w Loży Hung i tworzenie ich sił bojowych, należało do Sekcji Organizacji, podczas gdy Sekcja Łącznikowa, zajmowała się całą komunikacją między Lożą Hung i Lożą Mistrzów. Za dobro członków, zapewnienie szkół dla dzieci członków i, co najważniejsze, organizację pogrzebów członków, spoczywał na Wydziale Edukacji i Opieki. Członkowie Hung Society przybywający za granicą, przykładali dużą wagę do powrotu ich ciał do Chin w celu tradycyjnego pochówku. Spowodowało to wiele konsternacji, kiedy wraz z obaleniem dynastii mandżurskiej i utworzeniem republiki, a później powstaniem reżimu komunistycznego, zaprzestano praktyki zwracania ciał do Chin w celu ich tradycyjnego pochówku. Zaprzestano również innych tradycyjnych obrzędów pogrzebowych.

Rytuały Hung ⊙

Rytuał, jest opisywany, jako podróż przez Zaświaty do Nieba. Pierwotnie Hung Society, było organizacją quasi-religijną i wraz z obaleniem dynastii Ming i wprowadzeniem dynastii mandżurskiej przyjęło przez pewien czas – określone skłonności polityczne. Jego nauki, stały się również alegoryczną podróżą do Nieba dla tych, którzy mieli walczyć z obcymi ciemiężcami mandżurskimi.

W rytuale wyszczególnionym w 1925 roku, zauważamy, że kandydat został poręczony przez oficera loży, który był za niego odpowiedzialny przez okres sześciu miesięcy. Poinformowano go, że nie może spierać się z członkami, przez cztery lata, ani łamać 36 zasad Towarzystwa.

Kandydat, był ubrany w biały płaszcz i spodnie, z odsłoniętą prawą ręką, ramieniem i piersią oraz miał na sobie sandały z trawy. W Chinach, biel jest kolorem żałoby i symbolizuje osobę, która na ziemi prowadziła czyste i dobre życie.

Symbolicznie kandydat został uznany za zmarłego i miał wyruszyć w długą podróż, przez królestwa duchowe. Wchodząc do loży, uczynił to pod skrzyżowanymi mieczami, określanymi, jako Przekraczanie Mostu, co oznacza, że dokonał postępu w swojej Mistycznej podróży, przechodząc przez Most z Wyspy Błogosławionej do Rynku Powszechnego Pokoju.

Ta wersja rytuału, ukazuje wpływ dynastii Ming na obrzędy bractwa. Kiedy mistrz spotka kandydata, ten rozplótł sobie włosy, pozwalając im luźno zwisać, co oznaczało – porzucenie kolejki nałożonej na Chińczyków, przez Mandżurów.

Rozpuść włosy. Czarny jedwab zostaje odcięty, abyśmy mógł służyć księciu Ming. Ale najpierw, daj mi swoje instrukcje i ocal moje ciało. Dziś wieczorem – stajemy przed obliczem Pięciu Przodków; Obalenie Ts’ing i przywrócenie Ming, jest przyjemne dla Nieba.

Kandydatowi przedstawiono miskę i ręcznik oraz powiedziano:

Zmyj kurz Tsing, a pojawi się prawdziwy kolor twojej twarzy; Pozbądź się zepsucia i przewrotności, abyś mógł usiąść w świątyni Ming.

Pozbądź się ubrań i włożył biały płaszcz i spodnie. Zdejmij szaty Ts’ing i załóż szaty Ming. Wszyscy tutaj – znają 36 przysiąg. Kiedy wchodzimy przez bramę Hung i widzimy wiernych i lojalnych, przyjeżdżamy do Willow City, aby nauczyć się wszystkich ód.

Wtajemniczeni, trzymając zapalone kijki, ruszyli w swoją podróż.

Po tym, jak Mistrz przeprowadził kandydata przez Most Hung, dwóch funkcjonariuszy Towarzystwa zwanego – Grass Sandals, trzymało zwój zawierający trzydzieści sześć przysięg, z których przeczytano pierwszych dwanaście. Wtedy Mistrz powiedział:

Wy, nowicjusze, jesteście zobowiązani wypełniać swój obowiązek w wyznaczonej sferze i bądźcie posłuszni Niebu. Ci, którzy to robią, mają się dobrze, a nieposłuszni i zdrajcy giną. Zastanów się dokładnie nad wszystkim, zanim podejmiesz decyzję. Wykorzystaj każdą okazję, jaką daje pomyślny los. Pamiętaj, że ta przysięga, nigdy nie może zostać zmieniona. Spójrz w górę i zobacz Boga, który nam przewodzi.

Wtajemniczeni zostali następnie zobowiązani do złożenia kolejnych dwunastu przysięg, po czym zgasili kijki i przyrzekli – nigdy nie ujawniać tajemnic towarzystwa.

Po przedstawieniu przywódcom i poinformowaniu o hierarchicznej strukturze społeczeństwa wtajemniczeni, zostali zaprowadzeni do drugiej bramy – Sali Lojalności i Prawości. Zbliżając się do tej bramy, strażnicy klepali ich po plecach nożami lub drewnianymi kijami, aby przypomnieć im o karze za złamanie przysięgi. W Sali umieszczono imponującą ilość chińskich ikon, aby inicjowani, byli zachwyceni swoim otoczeniem pełnym przepychu.

Miasto Wierzb

Ostatnia brama, zapewniała dostęp do Miasta Wierzb, gdzie nowicjusze składali ostatnie dwanaście z 36 przysięg. Przeszli oni z Miasta Wierzb do Pawilonu Czerwonych Kwiatów, znanego również, jako Święte Świętych, reprezentującego ostatni etap ich inicjacji i odrodzenia, które miało symbolizować życie po śmierci. Znajdowały się tu tablice i ołtarz pięciu fundatorów. To właśnie przed tym ołtarzem nowicjusz ukląkł, aby złożyć przysięgę krwi.

Ścięto Koguta, a jego krew zmieszano w misce z cukrem i winem. Następnie nakłuto środkowy palec każdego wtajemniczonego, a krew zmieszano z inną krwią w misce, a on pił z miski, przysięgając w ten sposób wierność bractwu. Wtajemniczeni, byli następnie zobowiązani do trzymania noża lub drewnianego kija nad pozbawionym głowy kogutem, jednocześnie powtarzając przysięgi zachowania tajemnicy, które wcześniej złożyli.

Po przeczytaniu trzydziestu sześciu przysięg, które odnoszą się do jego obowiązków moralnych kandydat kontynuował swoją duchową podróż.

( 36 przysiąg:

1. Pierwszym obowiązkiem brata, jest okazywanie szacunku rodzicom. Zabrania się znęcania się nad swoimi braćmi i rodzicami, a jeśli tak się stanie i niehonorowy członek złamie to prawo, niech w ciągu miesiąca utonie w oceanie, a jego ciało, niech unosi się na powierzchni wód, a jego kości zostaną pogrzebane na dnie oceanu.

2. Członek, nie może osobno uprawiać hazardu z Bratem, ale może bywać w domu hazardu. Nie wolno mu – patrzeć z zazdrością na pieniądze swojego Brata, ani próbować go oszukać za pomocą potajemnych planów. Jeśli członek, jest tak bezczelny, że łamie to prawo, może umrzeć przez powieszenie.

3. Członek, nie może, ponieważ jest silny, narzucać słabszym swojej woli, ani gardzić małymi. Nie może też – kłócić się z braćmi z powodu swojej żony, ani przesadnie wychwalać swoich bliskich w ich obecności. W dawnych czasach mówiono, że gdyby sam cesarz złamał prawo, byłby to grzech zarówno dla niego, jak i dla zwykłych ludzi. Jeśli którykolwiek członek zlekceważy to prawo, może zostać trafiony pięcioma piorunami lub zginąć pod milionem noży, a jego kości zostaną rozproszone na zawsze.

4. Członek, nie może łamać prawa kraju, ani sprzedawać opium, ani napojów spirytusowych. Jeśli w wyniku tego zostanie zatrzymany przez policję, musi sam poprzeć swoją sprawę. Towarzystwo nie będzie w żaden sposób odpowiedzialne za jego czyny, a on musi unikać zniesławienia Bractwa. Jeśli brat zlekceważy ten wyraźny nakaz, może zostać powieszony.

5. Członek, nie może bezmyślnie łamać prawa, nie może też krzywdzić brata, czy być osobą chciwą lub przyjmującą łapówki. Jeśli jakikolwiek brat to uczyni, niech w ciągu miesiąca – zostanie zadźgany na śmierć milionem noży.

6. Członek, nie może uwodzić żony brata. Jeśli którykolwiek członek odważy się złamać to prawo, zostanie wydalony z Zakonu i może umrzeć, przez utonięcie w oceanie.

7. Zarówno nowi, jak i starzy członkowie, bez różnicy, muszą przestrzegać Konstytucji ustanowionych przez naszych przodków. Żaden z nich nie może również – próbować zostać oficerem loży, przed upływem odpowiedniego czasu. Jeśli jakikolwiek brat odważy się to zrobić, może umrzeć od trucizny.

8. Członkowie, nie mogą kłócić się między sobą o prostytutki lub przyjaciół. Starsi, muszą mieszkać ze starszymi, a młodsi z młodszymi; bądź spokojny i powstrzymaj się od lubieżności. Kto odważy się temu sprzeciwić, niech zostanie posiekany na tysiąc kawałków.

9. Żaden członek, nie może przeszkadzać Mistrzowi Instruktorowi podczas ceremonii, ani bez pozwolenia otwierać drzwi lub wchodzić o na dziedziniec pokoju Loży podczas ceremonii. Ktokolwiek się na to odważy, może umrzeć na skrzyżowaniu dróg, trafiony pięcioma błyskawicami, a jego krew, niech tryska z siedmiu otworów.

10. Gdyby brat zadzwonił do domu innego Brata, musi zjeść to, co zostało mu postawione, a jeśli jest to tylko ryż, nie może narzekać na kiepski posiłek, ani mówić o nim innym, aby zdyskredytować swego brat. Jeśli ktoś złamie tę zasadę, może umrzeć na ulicy jak żebrak.

11. Braciom, nie wolno brać długopisu i papieru oraz pisać niedyskretnych listów, które mogą skrzywdzić brata. Jeśli ktoś zlekceważy tę zasadę, może zginąć pod nożem, a jego rozczłonkowane ciało – zostanie rozrzucone tu i tam.

12. Kiedy członkowie wielkiej rodziny, są w sprzeczności z własnym Bratem członka, nie pomoże on swemu własnemu Bratu w pokonaniu członków rodziny Hung. Jeśli jakikolwiek brat zlekceważy ten obowiązek, może zostać wrzucony do wielkiego oceanu.

13. Jeśli brat, wejdzie do domu innego Brata, trzeba mu podać herbatę i ryż, a jeśli któryś z braci tego nie zrobi, może umrzeć, tracąc krew na ulicy.

14. Brat, nie może potajemnie kraść majątku innego Brata. Jeśli ktoś to uczyni, może umrzeć pod milionami noży, może zostać zjedzony przez tygrysa podczas wędrówki za granicą lub ugryziony przez węża w wodzie.

15. Jeżeli z okazji wielkiego dnia lub pogrzebu rodzice Brata potrzebują pieniędzy na pokrycie niezbędnych wydatków, brat powinien powiadomić o tym Towarzystwo i poprosić wszystkich Braci o pomoc. Jeśli którykolwiek członek tego nie zrobi, może umrzeć na ulicy z powodu utraty krwi.

16. Jeśli Brat opiekuje się ziemią, ogrodem lub uprawami innego Brata, Bracia nie mogą nakłaniać złych postaci do oszukiwania go lub próbowania wykradania rzeczy, które są pod jego opieką. Jeśli ktoś, jest tak bezczelny, że nie przestrzega tego prawa, może zostać uderzony piorunem, a jego ciało będzie rozproszone tu i tam na zawsze.

17. Jeśli brat umrze i zostawi żonę, a ona pragnie ponownie wyjść za mąż, brat nie może wziąć jej za żonę. Dlatego bracia, muszą być bardzo ostrożni w zadawaniu pytań przed ślubem. Jeśli ktoś, jest tak odważny, by złamać to prawo, może zostać uderzony przez pięć błyskawic, a jego ciało zostanie rozproszone tu i tam na zawsze.

18. Jeśli brat, zanim został członkiem rodziny Hung, miał krwawą waśnie z powodu zamordowania swojego ojca, to gdy tylko wejdzie na most Hung i zostanie Bratem, musi przestać nienawidzić i rozwiać swoją wrogość wobec drugiego brata. Jeśli jakikolwiek brat nie posłucha, może utonąć w wielkim oceanie, a jego ciało, będzie utracone na zawsze.

19. Jeśli członek rodziny Hunga odwiedza dom brata i prosi go o pożyczenie mu pieniędzy na pokrycie kosztów podróży, brat musi pożyczyć mu pieniądze na podróż. Jeśli brat zaniedbuje pomoc, może umrzeć na ulicy.

20. Po odprawieniu ceremonii, po powrocie do domu, Bratowi nie wolno sprzedawać znaków i tajemnic bractwa Hung. Jeśli jakikolwiek brat, jest tak bezwstydny, może zostać zabity przez tygrysa lub wąż może go ugryźć w oczy.

21. Członek, nie może się chwalić, że jest w stanie wyjaśnić trudności innych Braci i na tę prośbę uzyskać od nich pieniądze na swoje własne cele. Jeśli którykolwiek członek, jest tak bezczelny, niech zostanie utopiony w wielkim oceanie, a jego ciało zostanie utracone na zawsze.

22. Jeśli brat otrzymał od innego Brata pieniądze i listy, które mają być przekazane swoim krewnym w Chinach, musi pamiętać, że należą one do jego Brata i jego obowiązkiem jest, jak najszybsze przekazanie ich osobie, do której są przeznaczone. Jeśli jakikolwiek brat nie wypełni tego obowiązku, niech zostanie trafiony strzałami i nożami i nie będzie w stanie zapewnić swoim synom i wnukom utrzymania.

23. Jeśli członek rodziny Hung pożycza pieniądze bratu, ten ostatni musi zwrócić je w całości bratu, od którego pożyczył, i pokazać, że jest uczciwym człowiekiem. Jeśli któryś z braci, jest tak nieuczciwy i nie zwraca pożyczki, może zostać powieszony.

24. Brat, nie może nadużywać swojej władzy jako członek rodziny Hung, ani z czterema, czy pięcioma innymi osobami rozpocząć walkę uliczną, wywołać zamieszki, narzucić słabym swoją wolę. Jeśli jakikolwiek brat odważy się to zrobić i odmówi posłuchania dobrych rad, niech umrze od trucizny.

25. Jeśli brat oszukuje innego Brata, sprawę należy zgłosić Towarzystwu i pozostawić do rozstrzygnięcia. Jeśli brat nie zastosuje się do tej zasady, może zostać porażony piorunem.

26. Bratowi, nie wolno zniesławiać innego Brata, oczerniać go, ani zmuszać Braci do kłótni między sobą. Ktokolwiek łamie prawo, może umrzeć pod milionem noży i na zawsze pozbawiony potomstwa.

27. Jeśli brat pochodzi z jednej z dwóch stolic cesarstwa lub z jednej z trzynastu prowincji i przychodzi do twojego domu, musisz go uprzejmie przyjąć, postawić przed nim herbatę i ryż i nie złościć się na niego, ponieważ tak się złożyło, że zadzwonił, kiedy nie masz w domu lepszych zapasów. Jeśli jakikolwiek brat, nie przestrzega tego prawa, może stracić krew, przez siedem otworów.

28. Brat, nie może łączyć się z trzema lub czterema innymi osobami i chodzić tu i tam, psując. Człowiek od początku swojej kariery, powinien mieć określony zawód, który pozwoli mu o siebie zadbać, a także powinien zwracać szczególną uwagę, aby nie wywoływać zakłóceń i nie szkodzić innym. Niech każdy brat, który rozmyślnie powoduje kłopoty, umrze nieszczęśliwie.

29. Jeśli jakiś brat – otrzyma list od innego Brata, który zawiera szczegółowe informacje dotyczące Bractwa, należy ten list przekazać braciom, otworzyć i przeczytać przed wszystkimi w loży. Kto narusza ten przepis, może umrzeć z powodu utraty krwi z siedmiu otworów.

30. Jeśli brat opuszcza dom w celach handlowych i nie może nadzorować postępowania żony w domu, a brat widzi ją na cudzołóstwie, powinien powiadomić o tym Braci, złapać cudzołożnika i pomścić brata. Jeśli jakikolwiek brat, nie przestrzega tej zasady, może zostać zjedzony przez tygrysa lub ugryziony przez węża.

31. Jeśli członek, rozpoznaje w kandydacie człowieka o złym charakterze, nie może pozwolić mu zostać Bratem. Gdyby jednak brat – popełnił przestępstwo i byłby zmuszony uciec, bracia muszą mu pomóc w ucieczce i nie mogą zdradzić swojego brata w niebezpieczeństwie dla jakiejkolwiek nagrody. Gdyby brat został wezwany przed funkcjonariuszy rządu i zmuszony do spowiedzi, powinien starannie unikać wplątania innych Braci. Kto ośmieli się sprzeciwić, niech oczy mu zostaną wyrwane, niech umrze na Oceanie Wielkim, niech jego potomkowie przez sto pokoleń będą żyli w nędzy, a duchy jego przodków nie spoczną i zostaną potępione.

32. Jeśli brat umrze i pozostawi żonę i małe dzieci, jeśli ktoś z zewnątrz lub brat usiłują pozbawić ją czystości lub majątku, a jej synowie, są niepełnoletni i nie mogą sprzeciwić się ciemiężycielom, pozwól jej przedstawić sprawę przed braćmi, którzy muszą wziąć udział swojej szwagierki, pomścić jej krzywdy i odzyskać majątek. Niech ci, którzy nie wypełniają tego obowiązku, wyplują całą swoją krew.

33. Brat musi, zgodnie z regułami Pięciu Przodków, zawsze być posłusznym i szanować swoich rodziców i nie może pozwolić swojej żonie lub konkubinie namawiać go, by był im nieposłuszny. Kto ośmieli się złamać to prawo, niech zostanie porażony piorunem.

34. Żaden Brat, nie może proponować do wyboru – jakiejkolwiek osoby, o której wiadomo, że jest zatrudniona przez Rząd, ani kogokolwiek, kto w imię nagrody, pragnie poznać tajemnice Stowarzyszenia. Niezastosowanie się do tego przepisu, będzie karane 72 uderzeniami Czerwonej Laski.

35. Dziś wieczorem dołączyliście do Bractwa, poprzez ceremonię religijną – Nieba i Ziemi. Udowodniliście swoją szczerość, poprzez zmieszanie krwi i złożenie przysięgi. Po powrocie do domu, trzeba uważać chodząc po ulicach i nie łamać złożonych przysiąg. Dziś wieczorem – bogowie i bóstwa obecni tutaj, w sanktuariach, będą sędziami każdego z osobna, a jeśli brat odważy się sprzeciwić tej zasadzie, może stracić swoją krew, przez siedem otworów w głowie.

36. Dziś wieczorem w niebie, w obecności Braci zgromadzonych na tej ceremonii religijnej, musicie wykazać się szczerością, wiernością i prawością oraz naśladować czystość naszych Przodków, jeśli chodzi o wdowy i sieroty. Po przejściu przez Wiszącą Bramę i zostaniu Bratem, musisz, zanim potwierdzisz swoje dobrą intencje, za pomocą odcięcia głowy koguta i zmieszania swojej krwi z naszą, pamiętając o tych 36 przysięgach ustanowionych przez Pięciu Przodków, które zostały nam wiernie przekazane, a każdy brat tutaj złożył przysięgę i zgodził się być im posłusznym.

Jeśli zatem, ktoś byłby tak bezczelny, aby złamać którekolwiek z tych praw, może umrzeć tracąc krew z siedmiu otworów lub utonąć w Wielkim Oceanie, a jego ciało będzie utracone na zawsze. Niech duchy jego Przodków, będą przeklęte i potępione, a jego potomstwo niech żyje w najgłębszej nędzy i niedostatku przez tysiąc pokoleń. )

Opowieść o tradycji Towarzystwa Hung

Kandydatom opowiadana jest tradycyjna historia towarzystwa Hung. Ta historyczna relacja zaczyna się w czasach drugiego cesarza z dynastii mandżurskiej, K’ang Hsi, który wstąpił na tron w 1662 roku. Armia najeźdźców, Eleutowie, dowodzeni przez osławionego generała Phang Lung Tien, najechała Chiny, powodując wielkie zniszczenie i strach mieszkańców.

Shiu Lam – Shaolin i Pięciu Przodków

Cesarz, którego armia nie mogła sobie dać rady w konfrontacji z siłami najeźdźców, zwrócił się do ludności o wsparcie. Mnich z klasztoru Shiu Lam (Shaolin) wziął jedno z rozprowadzonych zawiadomień, wzywając do pomocy i wrócił do klasztoru. Opat po przeczytaniu obwieszczenia zawołał:

Czy w całym Imperium, nie ma oficerów wystarczająco odważnych lub wystarczająco zdolnych do poprowadzenia armii przeciwko najeźdźcom? Jeśli tak jest, naszym obowiązkiem jest zobaczyć, co można zrobić, aby uratować nasz kraj w chwili zagrożenia, ponieważ stanowimy dobrze wyszkoloną grupę mężczyzn, ponieważ zawsze byliśmy dobrze zorientowani w sztukach walki …

(W naszej sytuacji, rozważyłbym wystąpienie przeciwko władzy, aby ratować gospodarkę, własność, państwo oraz edukacje, przed nowym ładem totalitarnego zniewolenia.)

Mnisi, liczący 128 osób, wyszkoleni w sztuce samoobrony i wojny, uzbroili się i złożyli petycję do cesarza w Pekinie, modląc się, aby pozwolono im walczyć z najeźdźcami.

Otrzymawszy błogosławieństwo cesarza, mnisi udali się do miasta, wychodząc na przeciw nadciągającym najeźdźcom. Pewnego ranka, po wezwaniu duchów do pomocy, wyruszyli, by walczyć z nadchodzącymi Eleuthami.

Część mnichów, wpadła w zasadzkę najeźdźców, którzy zobaczywszy pomagające mnichom duchy – uciekli. Główna siła mnichów czekała w wąwozie Hu-hu-chu i z pomocą duchów pokonała Eleutha. Opat i mnisi wrócili triumfalnie do cesarza i zostali przyjęci z wielkim rozmachem. Otrzymali liczne dary, w tym Pieczęć Cesarską i Miecz Honoru. Pieczęć składała się z trójkątnego pierścienia z jadeitu, który dawał klasztorowi szerokie uprawnienia. Wydawane przez mnichów edykty, niosły taką samą moc, jak wydawane przez cesarza.

Po śmierci cesarza, jego następcą został jego syn, Yung Cheng. Prefekt, który został wyznaczony przez cesarza do okręgu, w którym znajdował się klasztor Shiu Lam, dowiedziawszy się o Pieczęci, spiskował, aby ją zdobyć w jakikolwiek sposób. Próbował przekupić mnichów, a gdy to się nie powiodło, napisał do cesarza, informując go, że mnisi usiłują zagrozić pokojowi i powstać przeciwko cesarzowi.

Cesarz, zażądał dalszych informacji i prefekt wraz z żołnierzami odwiedzili klasztor. Tam zaoferowali niczego nie podejrzewającym mnichom wino, które zostało zatrute. Jednak opat, widząc dziwny zapach wydobywający się z wina, zażądał Kielicha Trucizny.

Zdając sobie sprawę, że jego spisek został udaremniony, prefekt wezwał żołnierzy do zabicia nieuzbrojonych mnichów. Tylko pięciu udało się uniknąć zdrady – na szczęście, jeden z nich zabrał z sobą pieczęć. Kiedy żołnierze zorientowali się, że niewielka liczba mnichów uciekła, wyruszyli, aby ich schwytać. Mnisi, uciekając przed żołnierzami, wkrótce przybyli na brzeg oceanu i stwierdziwszy, że wszelkie szanse na ucieczkę zostały utracone, padli na kolana i modlili się do Buddy. Pojawiły się dwie chmury, które zawołały do mnichów. Mnisi zobaczyli chmury zmieniającą się w most z dwoma deskami, jedną z żelaza, a drugą z mosiądzu, i dzięki temu byli w stanie uciec przed ścigającymi ich żołnierzami. Tych pięciu mnichów zostało Pięcioma Przodkami, założycielami stowarzyszenia Hung.

Zbliżając się do świątyni Kao Chai, zatrzymali się przy strumieniu i zobaczyli pływającą w nim białą porcelanową kadzielnicę. Po odzyskaniu jej, zauważyli, że ma dwa uchwyty i wyryte na nim znaki: Obróć Ts’ing i przywróć Ming. Po jej obróceniu przeczytali: Taka jest wola Boża.

Idąc dalej, dotarli do grobu jednego ze swoich kolegów – mnichów, który walczył z Eleutami i przyłączyli się w modlitwie do wdowy po nim.

Podczas modlitwy pojawili się żołnierze i gdy mnisi pogodzili się już ze swoim losem, ziemia otworzyła się i pojawił się magiczny miecz sprawiedliwości.

Znaki wyryto na uchwycie, a po jednej stronie widniał napis: Obróć Ts’ing i Przywróć Ming. Tym mieczem, mnisi byli w stanie zabić kilku żołnierzy, a pozostałym pozwolili uciec. Po odejściu mnichów, kiedy wdowa dowiedziała się, że żołnierze wracają wraz z posiłkami, dała owy miecz swoim dwóm synom, aby ci zanieśli go na powrót mnichom. Miecz od tego czasu, jest w rękach towarzystwa Hung.

Sama wdowa, aby uciec żołnierzom rzuciła się do rzeki i utonęła. Gdy mnisi usłyszeli o tym, wrócili, zabili generała i przy pomocy pięciu handlarzy końmi uciekli. Ci handlarze końmi, są teraz znani w tajnym społeczeństwie, jako Pięciu Generałów Tygrysów.

Odrodzenie

Mnisi podróżując dalej, dotarli do świątyni Kao-Khi, zwanej również w rytuale Hung – Pawilonem Czerwonych Kwiatów, co symbolizuje łono lub ceremonialne odrodzenie.

Kiedy odpoczywali tej nocy, z kadzielnicy buchnął czerwony płomień, a mnisi zinterpretowali to, jako boski znak, iż powinni poświęcić swoje życie do wykorzenienia dynastii Ts’ing.

Następnie złożyli uroczystą przysięgę – braterstwa, zgodnie z praktyką ustaloną przez ich poprzedników, czyli Lui Pei, Kwan Yu i Chang Fei. Następnie zapytali duchy, czy powinni zaatakować Ts’ing i nie mając żadnych Boskich Znaków, wyrzucili swoje kubki w powietrze. Ponieważ żaden z kielichów nie pękł, zinterpretowali to, jako znak, że bogowie, są przychylni i powinni przeciwstawić się dynastii Ts’ing.

Kontynuując swoje podróże, przyciągnęli dużą grupę zwolenników, którzy chcieli obalić Mandżurów. Opat Wan Yun Lung, został ich naczelnym dowódcą. Nie trwało długo, a napotkali siły mandżurskie. Bitwa trwała przez miesiąc, podczas której, ich naczelny dowódca został zabity. Pięciu Założycieli (mnisi, którzy uciekli przed morderczym prefektem), widząc znak opuszczonej ręki, wezwali rezerwy do walki, które pokonały siły mandżurskie i odzyskały ciało Wan Yun Lunga.

Kiedy zwycięska armia mnichów i ich zwolenników maszerowała z ciałem Wan Yun Lunga, zobaczyli chmurę pięciu kolorów, którą zinterpretowali, jako pomyślny znak, że Wan Yun Lung, Naczelny Wódz, nadal był ich Wielkim Mistrzem. Na Wschodzie, nie jest niczym niezwykłym, że osoby o wielkiej mądrości, umiejętnościach lub reputacji otrzymują tytuł Wielkiego Mistrza. Po obrzędach pogrzebowych Mistrz, Chan Kan Nam, zadeklarował, że powinni rozprzestrzenić się po Chinach. Odrodzone Towarzystwo Hung, czyli Tien Ti Hui, składało się z pięciu wielkich lóż prowincjalnych, z których każda podlegała jednemu z Pięciu Przodków, którzy uniknęli zdrady w klasztorze Shiu Lam.

Pięciu przodków, a mianowicie: Cai Dezhong, Fang Taihong, Ma Chaoxin, Hu Dedi i Li Sekai, założyło Prowincjonalne Wielkie Loże odpowiednio w prowincjach Fujian, Guangdong, Yunan, Hunan i Zhejiang. Loże Minor Hung powstały w prowincjach Jiangsu, Guangxi, Sichuan, Hubei i Jiangxi. Przed odejściem mnisi wymyślili również znaki i słowa, aby je rozpoznać.

X zasad

Po zakończeniu ceremonii, kandydat jest instruowany, aby uważnie wysłuchał Podstawowych X Zasad Towarzystwa, na które musi wyrazić pełną zgodę, pod groźbą kary.

Nie ważne, czy mamy doczynienia z Towarzystwem działającym legalnie lub w skrytości, zawsze istnieje dziesięć zasad; ponieważ liczba dziesięć ma dla Chińczyków mistyczne moce.

W rytuale Hung, dziesięć reprezentuje – dziesięć utraconych skarbów, ukrytych w każdym człowieku, a są nimi: rozum, mądrość, inteligencja, dobroć, majestat, moc, stworzenie, zachowanie, transmutacja i zjednoczenie.

Na zakończenie ceremonii, odbyła się uczta z okazji przyjęcia nowych członków.

Dziesięć podstawowych zasad:

1. Jeżeli rodzice brata osiągną starość i umrą, albo brat lub jego żona umrą, bracia powinni zostać o tym poinformowani i po uwzględnieniu środków rodziny udzielą w razie potrzeby pomocy materialnej.

2. Jeżeli brat z powodu romansu zostanie zatrzymany przez policję lub inspektora policji, a naczelnicy zostaną o tym wyraźnie poinformowani, udadzą się na policję lub do domu inspektora i wykupią brata. W tym samym czasie naradzą się wspólnie, jakie kroki należy podjąć, aby pomóc nieszczęsnemu Bratu.

3. Jeśli brat wpadnie w kłopoty, duże lub małe, i zwróci się do Rady o pomoc, członkowie Rady najpierw zapytają, czy w bieżącym roku przystąpił do wiosennych i jesiennych ceremonii ofiarnych. Jeśli tego nie zrobi, Towarzystwo nie pomoże mu, a ponadto nie pominie lekko jego zaniedbania.

4. Jeżeli członek ma spór z bratem, niezależnie od tego, czy ma rację, czy nie, musi jasno i zgodnie z prawdą zapoznać Radę ze wszystkimi szczegółami. Naczelnik musi następnie wydać zawiadomienie, wzywając obie strony przed nimi, i osądzić bezstronnie, nie okazując żadnej tajemnicy ani bezprawnej przysługi.

5. Jeśli członek, ma pilne obowiązki biznesowe i stwierdzi, że jego własne prywatne środki nie są wystarczające, aby umożliwić mu prowadzenie spraw, może zwrócić się do Bractwa, które pomoże mu w prowadzeniu spraw.

6. Jeżeli członkowi w ten sposób udzielono pomocy, musi on jak najszybciej zwrócić zaliczkę pieniężną. Niech pamięta, że Towarzystwo nie jest bynajmniej bogate i nie próbuje wykręcić się ze swojego długu.

7. W przypadku każdego Brata zwracającego się do Rady, Naczelnik musi uważać, aby nie robić krzywdzących rozróżnień. Muszą uważać wszystkich Braci za równych i bezstronnie podejmować decyzje; przede wszystkim nie wolno okazywać żadnej ukrytej przysługi.

8. Jeśli członek ma interesy, w których potrzebuje pomocy Braci, musi zwrócić się do Naczelników i jasno wyjaśnić wszystkie fakty. Naczelnik następnie wyda wezwanie Braci, aby wystąpili, i tych zawiadomień należy przestrzegać.

9. W przypadku wezwania na pogrzeb członkowie muszą towarzyszyć orszakowi i czekać, aż ciało zostanie pochowane. Następnie, po zwróceniu zawiadomień Towarzystwu, mogą natychmiast wrócić do domu. Każdy brat, który odmówi stawienia się, gdy zostanie należycie wezwany, zostanie ukarany grzywną w wysokości 30 yuanów, a jego nieposłuszeństwo nie będzie łatwo wybaczone.

10. Od członków oczekuje się, że będą zajmować się własnymi sprawami i zarządzać nimi, a jeśli zaangażują się w zamieszki, zamieszki w burdelach itp, lub jeśli stracą ciężko zarobione pieniądze podczas hazardu, muszą traktować takie nieszczęścia tylko jako dotyczące ich samych, a niech nie oczekują pieniędzy od Towarzystwa lub niech nie oczekuj, że Naczelnicy pomogą im wyjść z trudności.

Przy inicjowaniu nowych członków – Naczelnik musi im wszystko dokładnie wyjaśnić i musi każdemu z nich wręczyć czerwony bilet, jako dowód członkostwa, aby w przypadku wyjazdu do innego kraju, nie było sporu co do ich tożsamości.

Współczesna odmiana reguł podstawowych

1. Członkowie Towarzystwa, powinni zadowolić się własnymi losami i nie okradać ani rabować na ulicach. Karą za naruszenie tego obowiązku jest trwałe wykluczenie ze Stowarzyszenia.

2. Opłata za wstęp wynosi 5 dolarów, a charakter wszystkich osób ubiegających się o przyjęcie musi zostać dokładnie zbadany przed wystawieniem biletu członkowskiego.

3. Towarzystwo przekaże prezent każdemu członkowi, który zawrze związek małżeński.

4. Rodziny członków aresztowanych za zabójstwo pozostają na utrzymaniu Towarzystwa.

5. Towarzystwo zapewnia pieniądze na przejazd członkom, którzy muszą uciekać przed policją.

6. Członkowie, muszą sobie wzajemnie pomagać, jeśli którykolwiek z nich wdaje się w bójkę uliczną. Niezastosowanie się do tej zasady skutkuje grzywną w wysokości trzech dolarów.

7. Towarzystwo opłaca leczenie każdego członka rannego w walce ulicznej.

8. Towarzystwo uratuje każdego członka aresztowanego przez policję, a także zapłaci jego grzywny.

9. Abonamenty miesięczne, pięćdziesiąt centów, czyli dwadzieścia pięć centów od osób, które mają bilet rodzinny. Każdy członek zalegający z płatnością za trzy miesiące, zostanie wydalony i jego bilet zostanie anulowany.

10. Towarzystwo zapłaci dziesięć dolarów na pokrycie kosztów pogrzebu członków. Każdy, kto nie uczestniczy w pogrzebie brata, podlega karze grzywny w wysokości pięćdziesięciu centów.

Nakazuje się ścisłe posłuszeństwo powyższym zasadom.

Dodatkowe warianty podstawowych zasad

1. Jeśli członek ma ładną żonę, nie pożądaj jej. Jeśli to zrobisz, odetną ci uszy i za drugie przestępstwo zostaniesz ukarany śmiercią.

2. Nie wolno potajemnie wyjawiać hasła lub znaków osobie postronnej ani pokazywać mu rytuału. Śmierć jest karą za złamanie tej zasady.

3. Jeśli spotkasz brata w jaskini hazardu, nie możesz go oszukiwać, siedzieć obok i nie pozwalaj mu stracić wszystkich pięniędzy. Jeśli nie zastosujesz się do tej zasady, zostaniesz ukarany 108 ciosami.

4. Jeśli którykolwiek z Braci ma trudności, nie możesz odmówić mu pomocy. Jeśli zawiedziesz lub będziesz udawać, że nic o nim nie wiesz, odetniesz ci uszy.

Ekspansja Towarzystwa Hung

Przez wieki Singapur podlegał zróżnicowanej, ale szkicowo udokumentowanej historii. W trzecim wieku chiny określiły Singapur, jako Pu-luo-chung, co oznacza wyspę na końcu półwyspu.

Mongolski dwór w 1320 roku, wysłał misję do Long Yamen (Cieśniny Smoczego Zęba), aby zdobyć słonie. W 1330 roku, chiński gość, Wang Dayuan, nazwał osadę – Pancur, a następnie trzydzieści pięć lat później, w 1365 roku, została ona splądrowana przez Majapahitów jawajskich. Po raz pierwszy nazywano je Tumasik – miastem morskim, kiedy osada, została opanowana przez Malakkę. Przez wieki Singapur – pozostawał małym portem bez znaczenia.

W dniu 29 stycznia 1819 roku, Sir Stamford Raffles z Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej założył Singapur, jako port handlowy. Strategicznie był idealny, będąc na końcu Półwyspu Malajskiego, z głębokim portem i cieśniną łączącą Ocean Indyjski i Morze Południowochińskie.

Pod panowaniem brytyjskim – Singapur rozkwitł. W 1821 roku, populacja Chińczyków wzrosła do 1150 jednostek, co stanowi jedną czwartą całej populacji liczącej 4724 istnień ludzkich.

Chińscy rzemieślnicy, rolnicy, kupcy … , nadal gromadzili się w porcie handlowym, a do końca 1823 roku, z całkowitej populacji 10 683 istnień ludzkich, Chińczycy stanowili już prawie 1/3 populacji – 3317 osób.

Sytuacja polityczna i gospodarcza Chin nadal się pogarszała, przyspieszając tym samym imigrację do Singapuru. W 1849 roku, ludność chińska w osadzie wzrosła do 28 000, a następnie w 1867 roku, osiągnęła już 55 000. W czerwcu 1995 roku, populacja mieszkańców Singapuru wynosiła 2 986 500, z czego 77% stanowili mieszkańcy Chin. Malajowie stanowili 423 500 – 14%, Hindusi 214 900 – 7%, a pozostałe grupy etniczne 36 800 osób, czyli 1% populacji.

Ghee Hin Kongsi

Na początku XIX wieku, chińskie tajne stowarzyszenia zaczęły rozprzestrzeniać się do Singapuru. Pierwszym stowarzyszeniem, które pojawiło się w 1801 roku, był Ghee Hin Kongsi, odgałęzienie Towarzystwa Nieba i Ziemi lub Hung Society, pochodzące z południowej chińskiej prowincji Fujian.

Ho Seng, Hai San

W 1810 roku, powstał Ho Seng, a w 1823 roku, powstał Hai San. W 1824 roku, zdecydowanie najsilniejszym z tych trzech tajnych stowarzyszeń było Ghee Hin. Chińscy osadnicy znaleźli w tych społeczeństwach społeczną i braterską organizację, w której mogliby odnosić się do siebie nawzajem w rządzonym przez Brytyjczyków porcie handlowym.

Dom Josha

Wkrótce, po przybyciu Sir Stamforda Rafflesa, Chińczycy, zwłaszcza z prowincji Fujian w Chinach, założyli własną Świątynię lub Dom Josha, a także Świątynię – Thian Hock Keng. Świątynia, była poświęcona Bogini Morza, Ma Zo Po lub Mazu (21). Ze względu na bardzo niebezpieczny charakter Morza Chińskiego, Chińczycy przybywający do Singapuru i wychodzący w morze, zawsze okazywali wdzięczność Bogini Morza.

Świątynia ta stała się miejscem spotkań i kultu ludu Hokkien, który przybył z obszaru na południe od rzeki Min w prowincji Fujian w Chinach. Renowacja świątyni została ukończona w maju 2000 roku, i jest zarządzana przez singapurskiego Hokien Huay Kuan i cieszy się popularnością, zarówno wśród turystów, jak i wiernych.

Chińczyk, który odegrał ważną rolę w ustanowieniu świątyni Thian Hock Keng, był Tan Tock Seng. Urodził się on w Malakce, w 1798 roku, jako trzeci syn imigranta z prowincji Fujian w Chinach. Zaczął kupować produkty od Chińczyków i sprzedawać je w mieście. Jego zdolności przedsiębiorcze, były kontynuowane, ponieważ otworzył on sklep w Boat Quay i zgromadził w ten sposób fortunę. Był bardzo aktywny w sprawach ludu Fujian, będąc największym współtwórcą budowy świątyni Thian Hock Keng, a w 1844 roku, przekazał 5000 dolarów na budowę szpitala, który miał nosić jego imię, Szpital Tan Tock Seng. Zmarł on, w 1850 roku.

W tej samej epoce, inny Chińczyk imigrujący z Malakki, Si Hoo Keh, również był bardzo ważny w tajnych stowarzyszeniach w Singapurze. Niestety niewiele o nim wiadomo.

Opium (20), czyli patologizacja tajnych bractw

W 1872 roku, Towarzystwo Ghee Hin założyło swoją siedzibę przy China Street. Od momentu powstania tego społeczeństwa w Singapurze, powstało wiele gałęzi tego towarzystwa.

Niestety, niektóre z tych społeczeństw przekształciły się w grupy antyspołeczne lub przestępcze. Niektórzy zaangażowali się w dystrybucję opium. W tym czasie handel opium był legalny. Jednak niektóre społeczeństwa rozpoczęły działalność przestępczą, omijając władze brytyjskie, które nie mogły w ten sposób pobierać podatków od opium. Znaczna część przychodów z rozliczenia pochodziła z obrotu tym towarem.

Władze brytyjskie, usiłując kontrolować tajne stowarzyszenia, utworzyły w 1874 roku, Protektorat Chiński, specjalnie do zajmowania się sprawami chińskimi. William Pickering, który był chińskim tłumaczem przy władzach brytyjskich, został mianowany pierwszym Protektorem Chińczyków. Prowadził on arbitraż, w sporach chińskich i kierował do niego wszystkie sprawy dotyczące Chińczyków. Aby ograniczyć potęgę tajnych stowarzyszeń, wszystkie tajne stowarzyszenia – wraz ze swoimi członkami – musiały się zarejestrować. Zdobył szacunek społeczności chińskiej i był znany jako daiyan, po kantońsku od wielkiego człowieka.

Kontrolowanie towarzystw, zdobywanie informacji o ich organizacji i działalności, okazało się bardzo trudne. Nieuchronnie członkowie każdej społeczności należeli do określonego obszaru geograficznego w Chinach, mając własne zwyczaje i język.

Stopniowo skład towarzystw zmienił się z tych, którzy pierwotnie przyłączyli się do braterstwa z chęci szerzenia dobra i nauk moralnych i mistycyzmu, na tych, którzy wykorzystują społeczeństwo dla własnych przestępczych zamiarów.

Handel Kulisami

Jedną z czynności, w które zaangażowali się ci przestępcy, było pośrednictwo w handlu kulisami z południowych Chin (nazwa / bezrolnego wyrobnika dziennego; w szerszem znaczeniu nazwa każdego wyrobnika, który wyemigrował z Indyj, archipelagu indyjskiego, a zwłaszcza z Chin i Japonji do krajów podzwrotnikowych i wykonywa najniższe i najcięższe prace), którzy byli zmuszani do udania się do Nanyand (Azja Południowo-Wschodnia), gdzie mieli zdobyć fortunę, pracując na rzecz nowych panów.

Kiedy kulisi przybyli do Singapuru, byli zatrzymywani na pokładach łodzi, podczas gdy właściciele poszukiwali im potencjalnych agentów lub pracodawców. Cho Kim Sang, który był przywódcą Hokkien Ghee Hin, był jednym z pośredników w handlu kulisami i był bardzo aktywny na obszarach północno-zachodniej Sumatry i Australii. Niektórym kulisom dostarczono także – bilety kredytowe, które musieli spłacić na nowych polach złotonośnych w Australii. Kulisi, szybko zdali sobie sprawę, że uczynią swoich sponsorów bardzo bogatymi, zanim sami spłaca ciążące na nich długi.

Członkowie tajnych bractw, byli zobowiązani do wnoszenia składek, które uprawniały do świadczeń socjalnych i ochrony przed rywalizującymi społecznościami. Oczekiwano, że osoby niebędące członkami lóż, będą płacić im za ochronę. Imigracja Chińczyków do Singapuru wykazała dużą rozbieżność w stosunku mężczyzn do kobiet, wynoszącą około 9 do 1. Niektóre społeczeństwa założyły wtedy wszelakiej maści – burdele.

Wraz z ciągłym napływem Chińczyków potęga, której Ghee Hin doświadczyła w przeszłości, była zagrożona, przez zwiększoną liczbę rywalizujących ze sobą tajnych stowarzyszeń. Z powodu tego niezadowolenia, doszło w osadzie do kilku zamieszek. Pierwsza miała miejsce w 1851 roku, kiedy 7000 członków Ghee Hin w procesji pogrzebowej zmarłego Ho Ah Yam, zostało zaatakowanych, przez 2000 członków stowarzyszenia Ghee Hok. W 1854 roku, doszło do zamieszek o pola uprawne ryżu, które trwały dwanaście dni, podczas których zniszczono 300 domów i zginęło około 500 mężczyzn, kobiet i dzieci. Zmiana akcentu nastąpiła podczas kolejnych zamieszek na poczcie, w 1876 roku.

Te zamieszki, nie miały miejsca między rywalizującymi społeczeństwami, ale przeciwko władzom brytyjskim, w związku z obciążeniem Chińczyków opłatami za listy i pieniądze wysyłane do Chin. Wcześniej usługa ta była wykonywana przez jedno ze stowarzyszeń, a realizacja tego edyktu, pozbawiłaby je części dochodów. Pokój powrócił dopiero po zatrzymaniu naczelników Teochew Ghee Hin i Hai San Kongsi oraz wygnaniu naczelnika Teochew Ghee Hin do Chin.

Wejście do sfery nielegalności

Punkt zwrotny nastąpił 18 lipca 1887 roku, kiedy William Pickering, Protektor Chińczyków, został zaatakowany przez napastnika Teochew dzierżącego topór i otrzymał cięcie w czoło. Ta próba zabójstwa Protektora Chińczyków, stała się katalizatorem dla władz brytyjskich. W 1890 roku, ogłoszono wtedy nielegalność wszystkich tajnych stowarzyszeń w Straits Settlement (Dawne brytyjskie terytorium zależne w Azji Południowo-Wschodniej, sformowane w 1826 roku z posiadłości Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej rozproszonych wzdłuż zachodniego wybrzeża Półwyspu Malajskiego – Penangu, Malakki i Singapuru.).

Wielka Loża

W czasie zniesienia stowarzyszenia Ghee Hin, wyłoniło się dziewięć tajnych lóż: Hokkien Ghee, Hin, Hok Hin, Krawat Kun Ghee Hin, Kwong Hok lub Ghee Khee, Siong Peh Kuan, Kwong Hui Sian, Ghee Sin, Ghee Hok, Hailam Ghee Hin.

Stowarzyszenie Ghee Hin, było również określane jako Loża Wielkiej Matki lub Wielka Loża, ze względu na dużą liczbę członków i jej odgałęzień.

W celu wymuszenia zniesienia tajnych stowarzyszeń spalono pomieszczenia Towarzystwa Ghee Hin i wszystkich innych, zawsze w obecności dwóch urzędników Protektoratu Chińskiego. Jedynymi uratowanymi przedmiotami były pieczęcie i insygnia każdego stowarzyszenia, które trafiły pod opiekę władz brytyjskich.

Tajne stowarzyszenia nadal działały, przeprowadzając inicjacje krwi i spotykając się w nieznanych miejscach, często w dżungli, z wyszukanym systemem wartowników ostrzegających przed zbliżającymi się oddziałami Protektoratu lub policją. Jednym z nowych tajnych stowarzyszeń, które miały powstać po wydaniu nakazu stłumienia, było Sun Ghee Hin lub New Ghee Hin, które oczywiście było nieautoryzowane, a zatem nielegalne. Owo stowarzyszenie, było pochodną Ghee Hin Society i zaangażowane w działalność przestępczą, w tym morderstwa na zlecenie.

Society of Heaven and Earth – Towarzystwo Nieba i Ziemi

Towarzystwo Hung lub Society of Heaven and Earth, które rozwinęło się w Ghee Hin Society, było nielegalne w Osadzie Cieśniny. Większość spasowała, ale naiwnością byłoby myśleć, że żadna z nich, nie była kontynuowana nielegalnie, aż po dziś dzień.

Stowarzyszenia w Hongkongu

Chronologicznie powinniśmy teraz skierować naszą uwagę na Hongkong. Chiny scedowały Hongkong (Xianggang) na Brytyjczyków, po katastrofalnej wojnie opiumowej w latach 1839–42.

W XVIII wieku, kwitł handel między Chinami, a Wielką Brytanią. Herbata, nowy napój na zachodzie, w połączeniu z handlem chińskim jedwabiem i porcelaną, okazała się korzystny dla Chin. Z drugiej strony Chiny, nie były zainteresowane towarami, które Zachód miał do zaoferowania. Bilans w handlu, był nierówny i nie został rozwiązany, dopóki Wielka Brytania, nie zaczęła eksportować opium i bawełny z Indii do Chin. Handel opium w Chinach, był nielegalny. Jednak dzięki uzależnieniu od społeczeństwa i biurokratycznej korupcji, opium stało się jednym z podstawowych brytyjskich produktów eksportowych.

Chcąc powstrzymać handel opium, w 1839 roku, cesarz wysłał komisarza Lin Zexu do Guangzhou (Kanton) w celu egzekwowania prawa i wykorzenienia handlu opium. Skonfiskował opium chińskim kupcom, zatrzymał całą cudzoziemską społeczność oraz skonfiskował i zniszczył 20 000 skrzyń nielegalnego brytyjskiego opium. W odwecie za ten czyn, Brytyjczycy wysłali karną siłę żołnierzy, którzy pokonali źle przygotowanych Chińczyków.

Traktat z Nanjing

Podpisano traktat z Nanjing, który scedował Hongkong (Xianggang) na Brytyjczyków, którzy natychmiast otworzyli pięć portów dla brytyjskich rezydentów i handlu zagranicznego (wcześniej obcokrajowcy byli ograniczeni do niektórych portów) i przyznali sobie liczne prawa. Traktat ten, był pierwszym z serii traktatów podpisanych z krajami zachodnimi, nazywanych później przez Chińczyków – traktatami nierównymi.

Triady

Tajne stowarzyszenia, były dobrze ugruntowane przed scedowaniem Hongkongu na Brytyjczyków. Ponieważ korupcja jest powszechna, towar (opium) jest lukratywny, a tajne stowarzyszenia stają się coraz bardziej polityczne w dążeniu do upadku dynastii mandżurskiej, dość łatwo jest zrozumieć eskalację nielegalnej działalności tajnych stowarzyszeń. Stowarzyszenie Triada, otrzymało swoją nazwę od władz brytyjskich w Hongkongu, które rozpoznawało to towarzystwo, po trójkątnym symbolu. Symbol ten reprezentuje tak naprawdę towarzystwo Hung, które używa trójkąta, jako alegorię związku nieba, ziemi i człowieka.

Hongkong stał się i jest po dzień dzisiejszy – siedzibą większości społeczeństw Triady. W przeszłości społeczeństwa te – rekrutowały i wysyłały kulisowych chińskich robotników do Azji Południowo-Wschodniej, Australazji i Ameryki. Władze brytyjskie, zakazały triad w 1845 roku. W 1900 roku, były detektyw policyjny, który współpracował z Triadami, opublikował szkodliwą książkę o triadach z Hongkongu.

Macki nielegalnej triady rozprzestrzeniały się bardzo szybko. Należy zauważyć, że nie wszystkie tajne stowarzyszenia przyjęły płaszcz Triad i nie wszystkie triady, były zaangażowane w działalność przestępczą, chociaż po 1845 roku, wszystkie działały nielegalnie w Hongkongu.

Scena Australijska

Kiedy złoto zostało odkryte w Australii, zwiastowało to wielki napływ wielu tysięcy Chińczyków, głównie z trzynastu hrabstw wokół Kantonu. Chińczycy nazywali australijskie pola złota – Tsin Chin Shan, co oznacza Nowe Złotonośne Pola.

Trzynaście hrabstw wokół Kantonu obejmowało żyzny obszar delty Rzeki Perłowej, która przepływała przez Kanton do Morza Południowochińskiego. Obszar ten, był idealny dla migracji dużej liczby ludzi, ponieważ na obszarach wiejskich przybywało ciężko pracujących, oszczędnych i robotniczych ludzi, podczas gdy zamożni kupcy, bankierzy i zamożni pożyczkodawcy mieszkali w Kantonie.

W przybliżeniu jedna trzecia chińskich imigrantów, głównie rzemieślników, sklepikarzy i kupców, płaciła we własnym zakresie, podczas gdy pozostali byli rolnikami, którzy podróżowali w poszukiwaniu złota w systemie biletów kredytowych – a wszystko w oczekiwaniu na zgromadzenie bogactwa i dobrobytu.

Po przybyciu na nowe ziemie, szybko dotarli do aluwialnych pól złota w Nowej Południowej Walii i Wiktorii. Do połowy 1854 roku, na pola złota przybyło 4000 Chińczyków. Wkrótce ujawniły się niepokoje między Europejczykami, a Chińczykami. W czerwcu 1855 roku, Zgromadzenie Ustawodawcze Wiktorii uchwaliło ustawę, na mocy której kapitan statku przewożącego Chińczyków, musiał zapłacić podatek pogłówny w wysokości 10 funtów za każdego chińskiego pasażera.

Doprowadziło to do tego, że statki, które wiozły Chińczyków, pozbywały się ich w Robe w Australii Południowej, a następnie szli oni pieszo na wiktoriańskie pola złota. W 1857 roku, tą trasą podróżowało blisko 11 000 Chińczyków. Pod koniec tego roku na wiktoriańskich polach złota przebywało już 23 625 Chińczyków, z łącznej liczby 25 424 Chińczyków w Kolonii.

Bardzo bogate aluwialne złoże złota zostało odkryte nad rzeką Palmer w Queensland w 1872 roku.

Dwa dodatkowe czynniki, wpłynęły na migrację Chińczyków do złóż złota Palmer River, było to: zniesienie cła eksportowego na złoto w 1874 roku oraz upadek dynastii w Chinach. W 1875 roku, szacunkowa ilość Chińczyków na złotym polu Palmer River wynosiły 12 000, z czego 75–85% pochodziło z zagranicy. Warto zauważyć, że w czerwcu 1875 roku, w Queenslander z 17 lipca, odnotowano, że 4317 Chińczyków wylądowało w Cooktown, z których większość udała się na pola złota – rzeki Palmer.

Podobnie jak na innych polach złota, większość Chińczyków, którzy pracowali nad rzeką Palmera i związanymi z nią polami złota, była objęta ubezpieczeniem i dopóki ich długi nie zostały spłacone wraz z odpowiednimi odsetkami, żyli skromnie. Pola te znalazły uznanie u Chińczyków, ponieważ kiedy Europejczycy zostawili jedno pole dla nowo odkrytego pola złota, Chińczycy wchodzili za nimi i realizowali swoje plany, na opuszczonych roszczeniach. Gazety z tamtych czasów przyrównywały chińczyków do mrówek pełzających po wzgórzach i wąwozach, nie pozostawiających żadnego ziarna ziemi. Taka była ich dokładność.

Chińscy kupcy w Cooktown zatrudniali ponad 500 Chińczyków do stworzenia łańcucha towarowego, który miał przewozić produkty i sprzęt na pola złota Palmer River. Towary o wadze około 150 funtów (66,6 kg) były przenoszone w koszach zawieszonych na bambusowym drążku na ramionach. Niechęć między Europejczykami, a Chińczykami wzrosła, gdy odkryto, że Chińczycy palą trawę na poboczu toru, co wyeliminowało paszę dla wołów i zespołów konnych przynoszących towary i ruchomości dla europejskich górników.

Okręgi wokół złocistych pól Palmer River, zwłaszcza rejon Hells Gate, dostrzegły kolejny problem dla Chińczyków. Tubylcy-kanibale postrzegali Chińczyków, jako przysmak, pożywienie z nieba, a setki Chińczyków wpadło w zasadzkę, schwytano i skonsumowano w wolnym czasie. Zgłaszano przypadki, w których Chińczycy byli przywiązani warkoczykami do gałęzi, aby czekać na swój nieunikniony los.

Ogromne ilości złota zostały wysłane z Australii do Chin. Ta praktyka, wraz z różnicami kulturowymi, etyką pracy i nieufnością, szybko wywołała niepokój na polach złota. Skończyło się to konfliktami na złotym polu Bendigo w 1854 roku. W Buckland w 1857 roku, notoryczne zamieszki trwały również w Lambing Flat w Nowej Południowej Walii w 1861 roku, czy na złotych polach Palmer River w Queensland w 1877 roku.

W wyniku tych zamieszek i ewidentnej wrogości między Europejczykami, a Chińczykami, różne kolonie wprowadziły ustawy ograniczające imigrację Chińczyków. XIX wieku, przyniósł wzrost ruchu związkowego we wschodnich koloniach. W 1879 roku, Międzykolonialny Kongres Związków Zawodowych przyjął rezolucję wykluczającą wszystkich kolorowych pracowników. W latach osiemdziesiątych XIX wieku, niektórzy bardziej wpływowi Chińczycy zaczęli kwestionować narzuconą im politykę. Zwolennicy związków, stali się bardziej aktywni w 1888 roku, kiedy odbyło się wiele kampanii antychińskich.

See Yap Society i Chinese Empire Reform Association

W 1901 roku, rząd przyjął ustawę o ograniczeniach imigracyjnych. Niektórzy kupcy w Melbourne należący do See Yap Society i Chinese Empire Reform Association, spotkali się, aby omówić ustawę, w związku z czym przedstawiono rządowi, aby uczynił go mniej restrykcyjnym. Wytrwała reprezentacja przyniosła korzyści, gdy w 1906 roku, Premier Australii – Alfred Deakin, potwierdził w parlamencie, że dokonano pewnych niewielkich ustępstw. W tym okresie nastąpił znaczny wzrost liczby nielegalnych Chińczyków wjeżdżających do Australii. Podczas rejsu cierpieli z powodu ogromnych trudności, będąc na czas przejścia ukryci pod pokładami. Niektórzy zginęli i zostali wrzuceni do morza.

W marcu 1909 roku, powołano chińskiego konsula generalnego. Podjął on próbę przekonania rządu do złagodzenia przepisów imigracyjnych i zniesienia obowiązku składania przez Chińczyków cieszących się dobrą opinią odcisków dłoni. Nie udało mu się i dopiero po powołaniu trzeciego konsula generalnego w 1911 roku, dokonano pewnych ustępstw. Pierwsze 20 lat – XX wieku, przyniosło niewielkie zmiany w ustawie o imigracji; entuzjazm w społeczności chińskiej osłabł z powodu braku zmian, a społeczność chińska w Australii spadła.

Gdy złoto zaczęło się wyczerpywać na polach aluwialnych, Chińczycy, którzy przybyli z prowincji Kwangtung, składającej się głównie z rzemieślników i chłopów, zajmowali się ogrodnictwem na targu, stolarstwem i pracami ręcznymi. Ich doświadczenie w ogrodnictwie towarowym, zwłaszcza we wczesnych latach, było powszechnie uznawane.

Na niektórych polach złota, Chińczycy mieli zakaz wydobywania. Chińczycy szybko założyli ogródki targowe. Podaż owoców i warzyw była niezbędna w zapobieganiu szkorbutowi. Inni Chińczycy zajmowali się szorowaniem i oczyszczaniem. Poinformowano, że mogą oczyszczać dziewicze tereny wydajniej i taniej niż ich europejskie odpowiedniki. Jeden, o nazwisku Jimmy Ah Kew, kontrolował chińską siłę roboczą złożoną z 500 sprzątaczy. W Australii Zachodniej, Chińczykom nie wolno było kopać na bogatych złóżach złota, ale pozwolono im prowadzić inną działalność biznesową.

Chińczycy, byli zaangażowani w przemysł drzewny, początkowo produkując pudełka do transportu złota z powrotem do Chin. Gdy złoto się wyczerpywało, zaangażowali się w przemysł stolarski. Spowodowało to wiele tarć z ich europejskimi odpowiednikami. W szczytowym okresie chińskiego handlu meblami w Melbourne w 1912 roku, było 175 chińskich firm meblarskich. Pracownicy chińskich szafarzy utworzyli Chiński Związek Robotniczy. Związek w 1907 roku, liczył 600 członków i był odpowiedzialny za ustalanie wynagrodzeń i godzin pracy pracowników.

Zaangażowanie Chińczyków w pranie wywołało wiele niechęci do ich europejskich odpowiedników, którzy narzekali, że pracują dłużej i za mniej pieniędzy. Liczba Chińczyków zatrudnionych w tej branży nie była duża, gdyż w latach 1896–1914 przeciętna chińska pralnia zatrudniała tylko dwie osoby. Wraz z nadejściem I wojny światowej rozpoczął się spadek chińskiego handlu praniem.

Chińscy kupcy cieszyli się reputacją opartą na uczciwości i rozsądnej etyce biznesowej. Zajmowali się importem i eksportem. Wielu z nich zostało sklepikarzami, warzywniakami i kupcami owoców. Istnieją również dowody na to, że zajmowali się bankowością i udzielaniem pożyczek społeczności chińskiej. Podczas gdy niektóre sklepy założone na polach złota i w miastach były oddziałami ich firmy macierzystej w Chinach, inne zostały założone przez Chińczyków, którzy wzbogacili się na polach złota.

Na przełomie XIX i XX wieku odnotowała to lokalna gazeta:

W George Street North, znajdują się sklepy jednych z najbardziej znanych i najstarszych chińskich kupców, wśród których jest wielu, którzy dzięki przenikliwości biznesowej, nie tylko zgromadzili znaczne fortuny, ale także dzięki prowadzeniu życia publicznego i prywatnego. , zyskały przychylność i szacunek swoich współobywateli.

Handel między Australią, a Chinami od 1870 do 1890 roku, był prawie całkowicie kontrolowany przez chińskich kupców. Zebrali pieniądze wśród swojej społeczności i założyli własną linię żeglugową w 1917 roku.

Przemysł bananowy, szybko się rozwinął i chociaż rynki w Sydney i Melbourne były kontrolowane przez Europejczyków, w północnym Queensland był inny scenariusz. Tam w latach osiemdziesiątych XIX wieku, głównymi hodowcami byli Chińczycy. Było to częściowo spowodowane problemami związanymi z pakowaniem i transportem, a Chińczycy byli przygotowani do długich godzin pracy, a także byli wykwalifikowani w uprawie roślin i dobrze finansowani, przez swoich kupców w Sydney i Melbourne. Niektórzy z bogatych chińskich sprzedawców owoców w Sydney nabyli ziemię na Fidżi i rozpoczęli tam uprawę bananów.

Po ich sukcesie i dominacji na tym północnym rynku wkrótce nastąpiła niechęć. W 1906 roku, podczas Królewskiej Komisji ds. Ceł i Akcyzy w Sydney podano, że Chińczycy kontrolują 80% handlu bananami. W wyniku opinii publicznej, każdy Chińczyk mógł wydzierżawić tylko 5 akrów ziemi pod uprawę bananów. W 1921 roku, Rząd Queensland przyjął – Ustawę o ochronie przemysłu bananowego, której celem było uniemożliwienie kolorowej pracy, w tym Chińczykom, pracy przy uprawie bananów. Ustawa stanowiła po części, że uprawianie bananów lub zatrudnienie w branży, jest nielegalne, jeśli nie zdał testu dyktowania na 50 słów w jakimkolwiek przepisanym języku, zaleconym przez Sekretarza Rolnictwa.

Od Yee Hing do Chińskiego Towarzystwa Masońskiego

Przyjrzyjmy się teraz powstaniu Yee Hing i narodzinom Chińskiego Towarzystwa Masońskiego.

Chińczycy, gdy przybyli do Australii, byli bardzo patriotyczni wobec ojczyzny i utrzymywali bliskie więzi. Jednym ze sposobów utrzymania tych powiązań, było tworzenie tajnych stowarzyszeń. Towarzystwa te jednocześnie oferowały Chińczykom wsparcie, pomoc finansową i miejsce, gdzie mogliby spotkać się i porozmawiać z ludźmi o tej samej dialekcie i obyczajach etnicznych. Owe stowarzyszenie były tajne, z konieczności, ponieważ angażowały się w sprawy polityczne Chin. Pamiętajcie, że obywatele Chin w tamtym czasie, chcieli wrócić do swojej ojczyzny, a każda ingerencja polityczna była surowo karana i uniemożliwiała wjazd do Chin.

W latach pięćdziesiątych XIX wieku, na złocistych polach Nowej Południowej Walii i Wiktorii powstały tajne stowarzyszenia. Miało to miejsce przypadkowo, gdy Chiny zmagały się z rewoltą Taiping, która trwała do 1864 roku, podczas której zginęły tysiące ludzi. Dynastia mandżurska dodatkowo ucierpiała w wojnie chińsko-japońskiej, w latach 1894–185, w której Chiny zostały pokonane.

Brytyjczycy, Francuzi, Rosjanie, a nawet Włosi skorzystali z okazji, by zająć dla siebie różne części Chin. Dynastia mandżurska rozpadała się, a tajne stowarzyszenia zamorskie, przejęły następnie dodatkową funkcję zbierania funduszy, aby pomóc w całkowitym upadku dynastii mandżurskiej i przywróceniu chińskiej władzy.

Westernizacja i Republikanizm

W czasie chaosu w chińskim społeczeństwie przenikały się dwie linie myślenia – westernizacja i republikanizm. Ruch westernizacji lub modernizacji rozpoczął się za panowania cesarza Tung Chiha (1862–74). Wśród planistów byli Li Hung-chang, gubernator i zaufany biurokrata dworu mandżurskiego, oraz Tseng Kuo-fan, wybitny administrator i generał. Uważali oni, że odrodzenie Chin nastąpiło poprzez wykorzystanie zachodnich idei i przyjęcie ich technik. Kolej, systemy telegraficzne, przemysł i aktywne zachęcanie do nauki języków obcych, to tylko niektóre z podjętych inicjatyw.

Teza, antyteza i trzecia siła (14)

Ten program prawie się powiódł. W 1898 roku, cesarz Kuang Hsu, pod wpływem reformatorów takich jak Kang Yu-wei i Liang Chi-choa, wydał dekret znoszący system egzaminacyjny, który umożliwiał wykształconym zajmowanie wpływowych stanowisk w rządzie. Jednak cesarzowa wdowa Tzu His, wspierana przez konserwatywną część dworskich urzędników, którzy całkowicie nie ufali reformom i westernizacji, przejęła tron i uwięziła cesarza. Miało to na celu podzielenie Chińczyków zarówno w kraju, jak i za granicą na dwie frakcje, jedną wspierającą ruch nacjonalistyczny z powrotem cesarza oraz Kanga i Lianga, drugą zamierzającą stworzyć republikę, nawet przy użyciu siły.

Sydney – Chińskie Stowarzyszenie Reformy Imperium

Prowadzona przez Thomasa Yee Hinga w 1898 roku, grupa chińskich kupców w Sydney założyła chińską gazetę Tung Wah News, która później (w 1902 roku) była znana jako Tung Wah Times. Ta grupa, była oddana reformistycznym poglądom cesarza Kuanga Hsu. Reformatorzy upadli w 1898 roku, kiedy cesarzowa wdowa Tzu Hsi obaliła cesarza Kuang Hsu i uwięziła go. Następnie reformatorzy stanowczo poparli monarchistyczną sprawę Kang Yu-wei i Liang Chi-chao. Chińczycy w Vancouver (Kanada) i Sydney utworzyli Chińskie Stowarzyszenie Reformy Imperium, którego celem była śmierć cesarzowej wdowy Tzu Hsi oraz przywrócenie cesarza Kuanga i stworzenie infrastruktury handlowej, banków, linii żeglugowych itp. Zostali również oskarżeni o zbieranie funduszy na ten cel.

Przez pierwsze dziesięć lat XX wieku, sprawa kupców z Sydney, prowadzona przez wpływowego kupca Thomasa Yee Hinga i przy pomocy gazety Tung Wah Times, prosperowała. Sydney wkrótce stało się siedzibą Australii (dziesięć stowarzyszeń), Nowej Zelandii i Kanady. Pozostałe dziewięć stowarzyszeń w Australii nie cieszyło się takim samym dobrobytem, jak ich odpowiednik z Sydney, bez wątpienia w pewnym sensie, z powodu wpływu Thomasa Yee Hinga.

Yee Hing

Tymczasem, w Sydney – Yee Hing rozkwitło. Dla nich było to stosunkowo łatwe, ponieważ oprócz dynamicznego przywództwa Moy Singa i Jamesa Chueya w Sydney, nie było innych tajnych wpływowych stowarzyszeń. Artykuł, który ukazał się w Chinese Australian Herald w dniu 15 sierpnia 1908 roku, stwierdza, że Wielcy Mistrzowie Melbourne i Bendigo Yee Hing, uczestniczyli w otwarciu siedziby Yee Hing, przy Blackburn Street w Sydney.

Liga Młodych Chin

W 1911 roku, powstała – Liga Młodych Chin, Nowej Południowej Walii pod kierownictwem Jamesa Chueya, przywódcy Yee Hing w Sydney. Liga składała się głównie z członków tajnego stowarzyszenia Yee Hing. Liga Młodych Chin, mocno zaangażowała się w ruch republikański w Chinach kontynentalnych. Oddziały Ligi powstały w Sydney, Melbourne, Fremantle, Atherton i Wellington. Stali się bardzo aktywni i zbierali fundusze na swoją sprawę w Chinach.

Chińskie Towarzystwo Masońskie

W 1912 roku, siedziba została przeniesiona na Mary Street w Sydney i stała się siedzibą Wspólnoty Brytyjskiej – Yee Hing (obejmującej Ligę Młodych Chin). Kiedy otwarto siedzibę przy Mary Street, dodano kolejny tytuł w języku angielskim: Chińskie Towarzystwo Masońskie.

Tajne stowarzyszenia Yee Hing, stały się wtedy również znane jako Chińskie Towarzystwo Masońskie. Wydaje się, że jest to pierwsza wzmianka o chińskim społeczeństwie masońskim w Australii.

Chińskie Towarzystwo Masońskie w tym samym roku, założyło własną gazetę Chinese Republican News. Wśród jej założycieli, byli James Chuey, lider Yee Hing, i Moy Sing, o którym w 1913 roku, chiński Australian Herald, wspomniano jako o Wielkim Mistrzu Yee Hing w Nowej Południowej Walii.

Jego kult był rozpowszechniony w Australazji, Południowym Pacyfiku i Chinach. Dwóch republikanów z Chin, Chiu Kwok-chun i Ng Hung-piu, wyszło jako redaktorzy i szybko zdobyli w Sydney dobrą reputację wśród Europejczyków i ich własnej grupy etnicznej.

Dwóch założycieli Chinese Republican News, Moy Sing i James Chuey, było wpływowymi i szanowanymi zarówno w społeczności chińskiej, jak i europejskiej. Moy, był liderem Yee Hing w Nowej Południowej Walii przez 55 lat, w tym czasie podobno zwerbował około 3000 członków do stowarzyszenia. Zmarł w 1919 roku, w wieku 89 lat. James A Chuey podróżował po Nowej Południowej Walii, ostatecznie osiedlając się, by uprawiać pszenicę, a także zostając pośrednikiem wełny. Zgromadził wielką fortunę, a jego wpływy i prestiż wśród Chińczyków i Europejczyków wzrósł. Był motywatorem stojącym za powstaniem Sydney Young China League i przy jej utworzeniu w 1911 roku, został jej liderem. To pod jego kierownictwem doszło do zjednoczenia Yee Hing – Young China League – Chinese Masonic Society w Nowej Południowej Walii.

Chee Kung Tong

Siedzibą Chińskiego Towarzystwa Masońskiego w regionie Australazji, nadal było Sydney. Jednak w 1919 roku, siedziba Światowego Chińskiego Towarzystwa Masońskiego w San Francisco zmieniła swoją chińską nazwę na Chee Kung Tong i zaleciła wszystkim chińskim stowarzyszeniom masońskim przyjęcie tego nowego tytułu. W tym samym roku, nazwa ta została przyjęta, przez wszystkie chińskie stowarzyszenia masońskie w Australazji i pozostała taka, przez co najmniej 30 lat.

Społeczeństwa te stawały się coraz bardziej zjednoczone, a przez to znacznie lepiej zorganizowane. Do marca 1921 roku, centrala Chińskiego Towarzystwa Masońskiego w Sydney zorganizowała cztery międzypaństwowe konferencje. Pierwsza konferencja odbyła się w kwietniu 1918 roku, a kolejne w kwietniu 1919 roku, wrześniu 1919 roku, i marcu 1921 roku.

Połączone chińskie stowarzyszenia masońskie w Australazji postanowiły założyć własną oficjalną gazetę. Doszło do tego w 1921 roku, kiedy rozpoczęły się rozprowadzanie: Chinese World’s News. Wielki Mistrz Chińskiego Towarzystwa Masońskiego, James Chuey, zwrócił się do Jue Yin Tin, aby został redaktorem gazety.

Istnieją odnotowane przypadki, w których Chińskie Towarzystwo Masońskie w Sydney, było gospodarzem galowych wydarzeń społecznych i kulturalnych, przyjmowało zagranicznych dygnitarzy z Chin i stało się społecznym punktem kontaktowym w Sydney.

Warto zauważyć, że resztki twardogłowych monarchistów w Sydney utworzyło – Chińską Izbę Handlową. Miękcy monarchiści, utworzyli Stowarzyszenie Nacjonalistów, które istniało tylko przez krótki czas, zanim spotkał je ten sam los, co jego poprzednik. Ten upadek zwiastował koniec ruchu monarchistów w Sydney.

W 1904 roku, Stowarzyszenie w Melbourne zmieniało swoją ideologię z monarchii na republikę. Dwóch wydawców szkolnych przybyło z Chin, aby kontrolować gazetę w Melbourne. To często prowadziło do gorącej debaty między tymi dwoma przyczynami. Monarchiści wierzyli, że jakikolwiek bunt przeciwko rządom w Chinach, będzie skutkował inwazją obcych mocarstw w celu ochrony ich baz i interesów handlowych, a Chiny, będą dalej podzielone.

Jednak niepokoje w Chinach trwały, a po dwudziestym powstaniu w Wuchang w prowincji Hupei w 1911 roku, Monarchiści w Sydney zdali sobie sprawę, że ich przyczyna powrotu monarchii szybko maleje. Złagodzili swoje żądania i poparli pokojową rewolucję. W styczniu 1912 roku, dobiegła końca dynastia mandżurska.

Wydaje się niewiarygodne, że Yuan Shih-kai, który był wpływowym generałem na dworze mandżurskim, został wybrany na prezydenta prowincji w Chinach w 1913 roku. Jeszcze bardziej rozgniewał republikanów w 1915 roku, kiedy ogłosił się dożywotnim prezydentem Chin, a w 1916 roku – cesarzem.

Opinia publiczna walczyła z Yuanem bardzo zażarcie. W południowych prowincjach przywódcy wojskowi ogłaszali niepodległość swoich prowincji, podczas gdy na północy watażkowie zagrażali stabilności obszaru. Po śmierci cesarza Yuan Shih-kai w 1916 roku, Chiny znalazły się pod kontrolą generałów Li Yuan-hunga i Tuana Ch’i-jui. Czy miał to być powrót do stabilności?

Połączenie z Melbourne

Od samego początku Partia Reform Chińskiego Imperium w Melbourne, nie odniosła takiego samego sukcesu, jak jej odpowiednik z Sydney. Chińskie społeczeństwa w Melbourne na przełomie XIX i XX wieku, nie były zjednoczone, istniało wiele frakcji. Spowodowało to upadek Chińskiego Stowarzyszenia Reformującego Cesarstwo w 1904 roku.

W tym samym roku, wielu chińskich kupców, sklepikarzy i stolarzy założyło nowe stowarzyszenie polityczne – New National Mind Broadening Association. Nie do pokonania różnica między Stowarzyszeniami Melbourne i Sydney dotyczyła faktu, że grupa z Melbourne nie chciała powrotu cesarza Kuanga Hsu i jego zwolenników, Kanga i Lianga. Dlatego grupa z Melbourne, była uważana za grupę reformistyczną na wzór republikanów. Do 1907 roku, liczba członków wzrosła do 600, podczas gdy Sydney przyznała, że jest to 2000.

Lee Yuan Sam był liderem Melbourne Yee Hing. Sam, był górnikiem i magazynierem i dużo podróżował po całej Wiktorii. Podczas tych podróży założył wiele tajnych stowarzyszeń Yee Hing. Niestety, w miarę jak szedł naprzód, powstałe przed chwilą społeczeństwo nie zawsze było obdarzone dynamicznym przywódcą, więc pozostało podzielone. Należy przyznać Lee, że 3000 z ogólnej liczby 5600 Chińczyków dołączyło do Tajnego Stowarzyszenia Yee Hing.

Liga Młodych Chin

Wkrótce na chińskiej scenie w Melbourne, miała nastąpić zmiana. Dwóch wybitnych republikańskich uczonych, Lew Goot-chee i Wong Yue-kung, wyszło z Chin, jako redaktorzy chińskiej gazety Melbourne Times, znanej również jako Ai Kuo Pao, co oznacza – Kochaj Ojczyznę. Utworzyli oni grupę, która wygłaszała wykłady na ich temat. Grupa ta w 1911 roku, utworzyła Ligę Młodych Chin, która z powodzeniem zjednoczyła wszystkie grupy Yee Hing w Wiktorii, mając na celu upadek dynastii mandżurskiej i ustanowienie Republiki Chin pod rządami Chin.

W 1914 roku, Lew Goot-chee wyjechał z Victorii do Ameryki. Wong Yue-kung, nie był w stanie utrzymać Ligi Młodych Chin i zakończyła się chaosem, a ich gazeta Chinese Times, została zamknięta. W tym samym roku – Yee Hings zrestrukturyzowało się i przekształciło w Chung Wah Ming Kuo Kung Hui i przyjęło, jako angielski tytuł: Chińskie Towarzystwo Masońskie. Dla Melbourne oznaczało to koniec Tajnego Towarzystwa, ponieważ zobowiązało się do udostępnienia swoich obrad dla publiczności i zabiegania o utworzenie prawdziwej Republiki Chińskiej.

Chińskie Towarzystwo Masońskie w Melbourne, nadal prosperowało, podobnie jak inne chińskie stowarzyszenia masońskie w Wiktorii. W 1920 roku, po zebraniu funduszy na budowę własnej siedziby, otwarto ją przy Little Lonsdale Street w Melbourne.

Atherton

Oprócz tego, że przyciągały ich złote pola, niektórzy Chińczycy zajmowali się rzemiosłem okrętowym na rzece Endeavour, handlem pralniami, ogrodnictwem, kupiectwem, stolarką, krawiectwem, domokrąstwem, dostawami drewna i wody w Cairns, Tolga, Herberton, Geraldton i wielu innych lokalizacjach w North Queensland.

Cooktown, szczyciło się także własną chińską drukarnią i gazetą. Jednak ich główną atrakcją poza poszukiwaniem złotych ziaren, był przemysł bananowy w Geraldton (Innisfail) i uprawa kukurydzy w Atherton.

Na podstawie artykułów pojawiających się w Cairns Post, możemy stwierdzić, że różne tajne stowarzyszenia Yee Hing istniały w Cairns i Herberton, już w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XIX wieku. Cairns Post z 28 kwietnia 1908 roku, donosił, że otwarto nową siedzibę tajnego stowarzyszenia Yee Hing. Trzy lata później, kolejna loża Yee Hing została otwarta w Cairns z wielką pompą. Członkowie podróżowali z Brisbane, Atherton i innych ośrodków i dołączyli do wielu lokalnych społeczności europejskich, aby uczcić to wydarzenie.

Chińczycy przybywający do Atherton, obozowali w Piebald Creek, a ich chaty były zbudowane głównie ze słomy kukurydzianej. Europejczycy rozbili obóz naprzeciwko, w Prior’s Pocket, znanym później jako Atherton. Oba obozy były znane jako obozy cedrowe, od ogromnych drzew cedrowych rosnących w okolicy.

W 1886 roku, chińska populacja w Atherton Chinatown, znanym jako Cedar Camp, liczyła 104 osoby. Kiedy złoto zaczęło się wyczerpywać na polach aluwialnych, Chińczycy wyemigrowali do innych miast na północy. Na początku XX wieku, populacja Piebald Creek i okolic Atherton osiągnęła ponad 1100 Chińczyków. Kiedy po raz pierwszy przybyli oni do Atherton, zajmowali się głównie pozyskiwaniem drewna i oczyszczaniem gruntów dla europejskich rolników. Jednak wkrótce zajęli się rolnictwem, uprawą kukurydzy i kukurydzy. Do 1905 roku, Chińczycy kontrolowali 80% kukurydzy uprawianej wokół Atherton, co stanowiło 30% produkcji państwa.

Tajne stowarzyszenie Yee Hing kwitło zarówno w Atherton, jak i Herberton. Do 1909 roku, zbudowali własną halę w Chinatown Atherton. Był to największy budynek w Chinatown, a przywódca Yee Hing, Lee Sye, był nazywany przez Europejczyków – szefem lub burmistrzem Chinatown. Yee Hing zajmowali się między innymi uprawą kukurydzy. W 1912 roku, wygląd Tajnych Towarzystw w Atherton zmienił się drastycznie. W owy roku rywalizująca z Yee Hing grupa, zwana anty-Yee Hing, zagrażała stabilności Yee Hing. Przywódcami tajnego stowarzyszenia przeciwko Yee Hing byli Fong On i Chong Lee. W liście z 8 marca 1912 roku, p.o. sierżanta Jamesa Lawrence’a z komisariatu Mareeba do inspektora policji w Cairns, pierwszy stwierdził, że możliwa przyczyna powstania tajnego stowarzyszenia przeciwko Yee Hing i ich antagonizmu wobec Yee Hing, polegał na tym, że Fong On został odrzucony do członkostwa w Yee Hing.

Być może jednak, była to niechęć do opłaty nałożonej na plantatorów kukurydzy przez Yee Hing na osoby niebędące członkami, która stała się katalizatorem dla powstania Stowarzyszenia przeciwnego Yee Hing i szybkiego wzrostu liczby jego członków. Nie minęło dużo czasu, zanim stali się silniejsi liczbowo i przejawiali znacznie większą agresję.

W lutym 1912 roku, wybuchły walki między dwiema grupami w domu gier Fong On. Zgłoszono, że został on zapoczątkowany przez tajne stowarzyszenie przeciwko Yee Hing i szybko rozprzestrzenił się po Chinatown, w które zaangażowanych jest kilkuset Chińczyków. Ponieważ Yee Hing były znacznie gorsze pod względem liczbowym od przeciwników Yee Hing, posiłki dla Yee Hing pochodziły z Cairns i Geraldton. W pozostałej części roku doszło do drobnych, słabnących konfliktów. Zgodnie z angielskim tytułem Chinese Masonic Society, przyjętym przez ich odpowiedniki w Nowej Południowej Walii i Wiktorii, Yee Hing Societies w Queensland również przyjęło ten tytuł. Towarzystwo Yee Hing, było wtedy również określane jako Chińskie Towarzystwo Masońskie, a anty-Yee Hing, stało się znane jako towarzystwo anty-masońskie.

Przyczyna, do której dążyły tajne stowarzyszenia, została osiągnięta wraz z upadkiem dynastii mandżurskiej, tajne stowarzyszenia Yee Hing i anty-Yee Hing zaczęły schodzić w zapomnienie. Jednak Yee Hing zdołał przetrwać i przez chwilę prosperował.

Niektórzy Chińczycy wywodzili się z tajnego stowarzyszenia przeciwko Yee Hing, a także jeden z ich pierwotnych przywódców, Chong Lee, dołączył do Yee Hing, czyli Chińskiego Towarzystwa Masońskiego. Uważa się, że anty-Yee Hing lub anty-masoni, byli prekursorami Chińskiej Ligi Nacjonalistycznej Atherton-Cairns, utworzonej w 1917 roku. Drugi pierwotny przywódca anty-Yee Hing, Fong On, był wybitnym w obu tych organizacjach.

The Barron Valley Advocate z 19 czerwca 1915 roku, doniósł, że Chińskie Towarzystwo Masońskie, było wzorem cnoty, zbierając pieniądze na lokalną karetkę pogotowia w 1914 i 1915 roku. W tej samej gazecie z 26 czerwca 1915 roki, odbyła się wystawa z okazji rocznicy otwarcia chińskiej loży masońskiej, a zebrane pieniądze zostały przekazane na karetkę. Cairns Post zawiera liczne artykuły opisujące działalność chińskich stowarzyszeń masońskich w tym regionie, które przekazują pieniądze na pogotowie ratunkowe i szpital. Donoszono, że w niektórych latach pieniądze przekazane szpitalowi przez Chińczyków, przewyższały datki Europejczyków.

Z zapisów Chińskiego Towarzystwa Masońskiego w Melbourne wiemy, że Towarzystwo Yee Hing zostało założone lub zrewitalizowane w Atherton, Cairns, Brisbane, Gordonvale, Toowoomba, Mackay, Rockhampton, Launceston na Tasmanii i Tumut w Nowej Południowej Walii, gdzieś między 1916 a 1918 rokiem. Ściślej mówiąc, nie klasyfikowali się oni jako tajne stowarzyszenia, ponieważ były otwarte dla publicznego wglądu, a nazwiska osób piastujących urzędy itp, zostały opublikowane. W tym czasie – wszystkie stowarzyszenia Yee Hing, były znane jako chińskie stowarzyszenia masońskie. W 1919 roku, Atherton Chinese Masonic Society, wraz ze wszystkimi innymi chińskimi stowarzyszeniami masońskimi i zgodnie z dyrektywą australijskiej siedziby w Sydney, przyjęło chiński tytuł – Chee Kung Tong, zachowując jednocześnie angielski tytuł Chińskiego Towarzystwa Masońskiego.

W 1919 roku, uchwalono ustawę zabraniającą Chińczykom odnowienia dzierżawy ziemi. Powstał Soldiers Settlement Scheme, w ramach którego ziemia wcześniej uprawiana przez Chińczyków, została zaoferowana żołnierzom. Chińczycy opuścili obszar Atherton i udali się na wybrzeże.

Nowa Zelandia

Chińska imigracja do Nowej Zelandii, rozpoczęła się w 1865 roku. Większość przybyła z prowincji Guangdong i udała się na złote pola Otago i na zachodnie wybrzeże. Ich intencje były podobne do tych, które towarzyszyły przybyszom kierującym swe kroki do Australii.

Kilku z przybyłych zajmowało się handlem, a inni uprawiali ziemię jako ogrodnicy. Gdy złoto wyczerpało się na różnych polach aluwialnych, w tym podczas pogłębiania terenu, na którym byli pionierami, liczba Chińczyków zajmujących nie górnicze zawody wzrosła wykładniczo. Stosunki między Chińczykami, a Europejczykami były napięte.

Władze Nowej Zelandii, chciały drastycznie zmniejszyć liczbę Chińczyków wkraczających do Nowej Zelandii, ale jednocześnie musiały spełnić życzenia rządu imperialnego w Wielkiej Brytanii. Nowa Zelandia w tym czasie była podobna do Australii, ponieważ była kolonią Wielkiej Brytanii. Gdyby ustawa miała całkowicie wykluczyć Chińczyków, za opcją preferowaną przez władze Nowej Zelandii, nie uzyskałaby aprobaty Brytyjczyków, ponieważ rozgniewałaby Chiny i zagroziłaby handlowi Wielkiej Brytanii z tym krajem. Kompromis z tym drażliwym problemem został osiągnięty wraz z wprowadzeniem w 1881 roku – Podatku pogłównego, wymagającego od każdego Chińczyka zapłaty 10 funtów po przyjeździe. Władze uznały, że napływ chińskiej imigracji nie został wystarczająco powstrzymany, więc w 1896 roku, uchwalono chińską ustawę o imigrantach, a podatek pogłówny został podniesiony do 100 funtów. Pożądany efekt został osiągnięty.

Wellington

Można założyć, że odgałęzienie Hung Society, na przykład Tajnego Towarzystwa Yee Hing, rozpoczęło się wkrótce po przybyciu pierwszego głównego napływu Chińczyków w połowie lat sześćdziesiątych XIX wieku do Otago. Na przełomie wieków Chińczycy zaczęli dryfować ze złocistych pól Otago do obszarów miejskich Wellington i Auckland. Z zapisów wynika, że w 1907 roku, tajne stowarzyszenie Yee Hing utworzyło oddział w Wellington.

W artykule ukazującym się w chińskim Timesie z 6 listopada 1909 roku, tajne stowarzyszenie Wellington Yee Hing przekazało 1000 funtów na rewolucyjne działania mające na celu upadek dynastii mandżurskiej w Chinach. Ta sama gazeta 5 sierpnia 1911 roku, donosiła, że stowarzyszenia Yee Hing w Australii, Nowej Zelandii i na Południowym Pacyfiku przekazały 26 000 funtów na pomoc w złagodzeniu trudności finansowych nowego reżimu w Chinach po upadku dynastii mandżurskiej. Była to znaczna suma pieniędzy, która mogłaby zostać dodatkowo wzmocniona przez ówczesny kurs wymiany. Niewątpliwie euforia chwili pomogła im w zbieraniu funduszy.

Wellington Yee Hing zawarł sojusz z australijskimi tajnymi stowarzyszeniami Yee Hing, z siedzibą główną w Sydney. Dążenie Towarzystwa do otwartości i ostateczne przyjęcie angielskiego tytułu – Chińskie Towarzystwo Masońskie, a później chińskiego tytułu Chee Kung Tong, zgodnie z kierunkiem Światowej Centrali w San Francisco, odzwierciedlało inne grupy Yee Hing.

10 października 1925 roku, Chińskie Towarzystwo Masońskie w Wellington, czyli Chee Kung Tong, świętowało uroczyście otwarcie swojej siedziby w Nowej Zelandii, przy Frederick Street w Wellington. Warto zauważyć, że wśród dostojników był burmistrz i archidiakon Wellington, minister gabinetu i wysoki urzędnik masońskiego zakonu wielkiej loży Wellington. Chińskie Towarzystwo Masońskie cieszyło się bardzo dużym szacunkiem i uczestniczyło w zbiórce funduszy na cele charytatywne.

Kuomintang

W tamtym czasie, istniały inne społeczeństwa, ale najsilniejszym, które zdominowało scenę polityczną, było Chee Kung Tong. Jego głównym rywalem był Kuomintang, który składał się głównie z intelektualnych Chińczyków, podczas gdy Chee Kung Tong przyciągał przeciętnych Chińczyków, takich jak górnicy, kupcy, czy ogrodnicy. Było nieuniknione, że doszło do konfliktów między nimi, ponieważ ich ideologie były różne. Ponadto Chee Kung Tong wspierało Pekin, który był oficjalnym rządem, podczas gdy Towarzystwo Kuomintang wspierało partię polityczną Kuomintang, która rządziła w Kantonie i która twierdziła, że jest oficjalnym rządem Chin.

Kiedy Kuomintang pokonał rząd Pekinu w 1928 roku, jednocząc w ten sposób Chiny, zapowiadało to początek powolnego spadku liczby członków Chee Kung Tong. Nowi członkowie udawali się do Kuomintangu lub Nacjonalistycznego Nowozelandzkiego Stowarzyszenia Chińskiego, ponieważ Chińczycy, wolą być po zwycięskiej stronie. Chee Kung Tong w Nowej Zelandii działało przy wsparciu starszych członków do 1975 roku, kiedy to zostało formalnie rozwiązane.

Połączenie z Ameryką Północną

Wyobraźcie sobie zdziwienie, gdy w 1848 roku, James Wilson Marshall, budujący tartak nad brzegiem rzeki American, spojrzał na rzekę i zaczął z niej wybierać bryłki złota. Do sierpnia tego roku, przybyło 4000 górników, a pod koniec następnego roku ponad 80 000 górników przybyło, aby zbić fortunę. Niestety, niewielu znalazło swoje Eldorado; mówi się, że sprytni stali się kupcami, sklepikarzami i rolnikami.

Żal okazywany imigrantom, zwłaszcza mieszkańcom Wschodu, miał się powtórzyć na innych polach złota i miastach, w których osiedlili się Chińczycy. Kalifornia, była pierwszym miejscem, w którym opracowano, jako środek ograniczający przepływ imigrantów, ustawodawstwo znane jako Ustawa kalifornijska, która wymagała od wszystkich imigrantów – cudzoziemców wniesienia opłaty wjazdowej w wysokości 5 USD. Ustawa ta została uchwalona w 1852 roku. Ten model ustawodawstwa został wprowadzony w celu ograniczenia przepływu Chińczyków w australijskiej kolonii Victoria w 1855 roku. Wiktoriańskie ustawodawstwo wymagało od kapitana statku płacenia podatku pogłównego w wysokości dziesięciu funta na każdego Chińczyka, który wylądował w Victorii.

Inne australijskie kolonie poszły w jego ślady, a Nowa Południowa Walia nałożyła podatek w wysokości 10 funtów w 1861 roku. Queensland, również nałożyła 10 funtów pogłównego na Chińczyków w 1877 roku, a do 1887 roku, wszystkie australijskie kolonie miały nałożony podatek pogłówny na wjazd wszystkich Chińczyków. Nawiasem mówiąc, ostatnim krajem, który zniósł tę formę statutu była Nowa Zelandia w 1944 roku.

Zwabieni gorączką złota, niektórzy Chińczycy opuścili kalifornijskie pola złota w 1858 roku, kierując się na nowe pole złota w Kolumbii Brytyjskiej w oczekiwaniu na zgromadzenie fortuny. Pierwszym chińskim stowarzyszeniem braterskim / społecznym, które powstało w Kanadzie, było Chi Kung Tong, założone w Barkersville w Kolumbii Brytyjskiej w 1862 roku. Później stały się znane jako Chińskie Towarzystwo Masońskie lub Chińska Masoneria. Chiński tytuł, jest często określany jako Hung Men Chi Kung Tong. The Hung Men odnosi się do oryginalnego Towarzystwa Hung w południowych prowincjach Chin.

Kiedy produkcja złota spadła, niektórzy Chińczycy pozostali jak zwykle, pracując w pralniach, stolarstwie, ogrodach … Budowa kolei międzykontynentalnej w dużej mierze zależała od Chińczyków, jako taniej siły roboczej. Po ukończeniu tej pracy Chińczycy, stawali się bezrobotni, co zaowocowało rozprzestrzenieniem się chińczyków po całych Stanach Zjednoczonych. W 1875 roku, odnotowano, że 25% męskiego rynku pracy w Kalifornii stanowili Chińczycy.

Merchants Company

Wielu Chińczyków w Kalifornii utworzyło grupy interesu. Najpotężniejsza grupa, Merchants Company, stała się Chinese Consolidated Benevolent Association of America. Głównym tajnym stowarzyszeniem w San Francisco w Kalifornii był Yee Hing, oddział Hung Society. Ich dominacja wśród tajnych stowarzyszeń Yee Hing, głównie dzięki ich sile liczebnej, została potwierdzona, gdy zostali mianowani Światową kwaterą główną Yee Hing. Aby wzmocnić swój status w społeczności chińskiej i zaprezentować zamożną twarz całej społeczności, działali z trzypiętrowego budynku przy Spofford Alley, w samym sercu dzielnicy Chinatown w San Francisco.

Zanotowano, że Yee Hing miała w San Francisco w 1886 roku, 4500 członków, a w obu Amerykach, do których przeniknęli Chińczycy, łączna liczba członków wynosiła 15 000. Z ich danych wynika, że mieli oddziały w 390 miejscowościach w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Ameryce Hiszpańskiej i na Kubie. San Francisco, jak wspomniano wcześniej, było światową siedzibą Yee Hing lub Chińskiego Towarzystwa Masońskiego. W 1919 roku, kwatera główna wydała oświadczenie wskazujące, że wszystkie chińskie stowarzyszenia masońskie, miały być również znane pod chińskim tytułem Chee Kung Tong.

Wojny tongowe między tajnymi stowarzyszeniami, były dość częste, ponieważ niektóre z nich walczyły o utrzymanie swojej części hazardu, prostytucji i handlu opium. Władze reagowały powoli, zwłaszcza, jeśli było to trzymane w granicach Chinatown.

W Ameryce Północnej działało sześć głównych lóż. Każda z nich, miał powiązany z sobą gang, który prowadził niesmaczną część ich operacji. Jedynym wyjątkiem było Chee Kung Tong lub Chińskie Towarzystwo Masońskie, które nie miało żadnego powiązanego gangu. Pięć lóż i związane z nimi Gangi to: Tong – Ghost Shadows, Hip Sing – Latające smoki / Wah Ching, Hop Sing – Hop śpiewają chłopcy, Tung On – Tung On Boys, Amerykańskie Stowarzyszenie Fukien – Fuk Ching …

Chińskie stowarzyszenia masońskie, szybko rozprzestrzeniły się w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, wspomagane przez rozwój tras kolejowych. Na obszarach takich jak Boston, San Francisco i Nowy Jork – Chee Kung Tong istnieje do dziś. Istnieją chińskie stowarzyszenia masońskie (Chee Kung Tong) w Meksyku, na Hawajach, w Anglii, Kanadzie i innych krajach. Aby nieco docenić jego rozprzestrzenianie się, na początku lat 90, Hawaje były gospodarzem światowej Konferencji Chińskiego Towarzystwa Masońskiego.

Kilka interesujących aspektów – Triady

Pod koniec XVII wieku, narodziło się stowarzyszenie triad. Współczesne triady wywodzą swoją historię z tajnych stowarzyszeń politycznych utworzonych w Chinach w XVII wieku, w celu obalenia obcej dynastii Ch’ing i przywrócenia władzy chińskiej dynastii Ming.

Termin Triada, oparty jest na trójkątnym symbolu widniejącym na flagach i sztandarach wczesnych tajnych stowarzyszeń, głównie Towarzystwa Hung lub Heaven and Earth. Ten symbol, jak wspomniałem wcześniej reprezentuje trzy podstawowe elementy – nieba, ziemi i człowieka.

Ponieważ tytuł Triady, odnosi się do wszystkich Tajnych Stowarzyszeń, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że nie wszystkie organizacje Triady angażowały się w działalność przestępczą ?

Wiele z tajnych stowarzyszeń nadal zachowuje braterską / życzliwą podstawę, ale większość w tym okresie historii Chin, była aktywna na arenie politycznej. Wyspa Hongkong, stała się bastionem Triad. Wraz ze zwycięstwem Wielkiej Brytanii w pierwszej wojnie opiumowej w latach 1839–42 i podpisaniem traktatu w Nankinie, Chiny zostały zmuszone do otwarcia swoich portów, a także przekazały Wielkiej Brytanii wyspę Hongkong. Był to pierwszy traktat, który Chiny zostały zmuszone do podpisania, ale za panowania dynastii mandżurskiej miało nastąpić wiele innych. Wielka Brytania usiłowała ograniczyć uprawnienia triad, wprowadzając dwa rozporządzenia w sprawie zniesienia stowarzyszeń triad w 1845 roku. Nie przyniosło to jednak oczekiwanego efektu, ponieważ organizacje te zeszły do podziemia lub wróciły do Chin kontynentalnych.

Ludność chińska była niechętna obcym rządom i autokratycznej polityce kulturalnej, którą utrzymywała dynastia mandżurska, co jeszcze bardziej spolaryzowało władców i ich bractwa.

Triady, loże i gangi

Ogólnie rzecz biorąc, Triady zostały utworzone jako Tajne Stowarzyszenia za granicą i jako takie wyemigrowały do kraju przyjmującego. Ogólnie rzecz biorąc, wszyscy oni byli zaangażowani w działalność przestępczą, w tym ochronę, wymuszenia, porwania, morderstwa i przemyt ludzi. Gdziekolwiek są pieniądze do zarobienia, będą tam i Triady. Część karteli farmaceutycznych produkujących szczepionki na covida, należy dziś do Triad (17).

Loże odnoszą się do grup, które istniały już ponad 100 lat temu. Bractwa zaprzysiężonych, zobowiązały się pomagać sobie nawzajem i zapewniać miejsce, w którym mogliby się spotykać ich członkowie. Wiele z nich, choć nie wszyscy, było zaangażowanych w nielegalną działalność, zwykle w świadczenie usług swoim członkom, na przykład hazardem i opium.

Gangi wywodzą się z dwóch źródeł. Młodzieżowe gangi zaczęły pojawiać się dla tak zwanego prestiżu, przechodząc w samoobronę i przestępczość. Inne gangi, zostały utworzone przez Loże, aby wzmocnić ich siłę nacisku, co przekłada się na zachowanie szacunku i wizerunku przestrzegającego prawa Tonga.

Kwadrat i kompasy

Istnieją analogie do masonerii w rytuale Hung. Możemy się zatem zastanawiać, kiedy czytamy Hung Ritual, dlaczego nie ma odniesienia do kwadratu i kompasu. Jednym z powodów, może być to, że kwadrat odnosi się do materii, a w Hung Ritual przedstawiono alegoryczną podróż ducha, przez podziemny świat.

Kwadrat i kompas, są powszechnie używane jako symbole przez Chińczyków. Legendarny założyciel i twórca państwa chińskiego Fu Hsi i jego Małżonka używali ich, jako swoich emblematów. Tak więc, ilekroć je widzimy, Fu Hsi trzyma w ręku kwadrat, podczas gdy jej Małżonek trzyma kompas.

W chińskich klasykach, znajdujemy do nich następujące odniesienia. W Księdze Historii (1200 pne) jest napisane: Wy, funkcjonariusze rządu, używacie kompasów, a w The Great Learning (500 pne), czytamy: Człowiek powinien powstrzymać się od czynienia innym tego, czego by nie chcieli, aby mu zrobili, a to nazywa się zasadą działania na placu (kwadracie).

Widzicie teraz, że prawo naturalne (5), było i jest nadal stosowane do rozwiązywanie problemów wśród masońskich elit, a my jako społeczeństwa, jesteśmy traktowani jako zwierzęta.

Mencjusz, uczeń Konfucjusza, napisał: Ludzie powinni moralnie stosować kwadrat i kompasy w swoim życiu, a poza tym poziom i linię wyznaczającą, jeśli mają iść prostą i równą ścieżką Mądrości i trzymać się w granicach honoru i cnoty.

Mencjusz również napisał w późniejszej książce: Mistrz mason, ucząc swoich uczniów, posługuje się kompasem i kwadratem. My, zaangażowani w pogoń za Mądrością, musimy także posługiwać się kompasem i kwadratem.

Znak Świadka

Niektórzy uważają, że we wczesnej literaturze chińskiej, można znaleźć ślady tajnego stowarzyszenia poprzedzającego Hung Society, które nauczało systemu wiary za pomocą symboli masońskich.

W The Chinese Classics, autorstwa Legge, jest mowa o symbolicznej świątyni na pustyni, a funkcjonariusze Towarzystwa nosili wyróżniające się klejnoty i skórzane fartuchy. Skórzany fartuch jest ważny; starożytny posąg Buddy – Dziecka, przedstawia go w fartuchu i w rytualnej pozie przedstawiającej znak charakterystyczny dla Hung Society, zwany znakiem Świadka (patrz foto).

Kobiety w społeczeństwie Hung

Kobiety kwalifikują się do wstąpienia do Hung Society, chociaż nie udało mi się znaleźć żadnych bezpośrednich dowodów na to.

W Towarzystwie Hung, były kobiety Założycielki, a tablice upamiętniające to pojawiają się we wszystkich świątyniach. Nie pozwolono im wejść do świątyni, ale raczej grupa oficerów poszła do ich domu z niektórymi artefaktami i tam przeprowadzono ceremonię. W niektórych starożytnych tajemnicach – kobiety odgrywały ważną rolę w ceremoniach (22).

Członkowie Towarzystwa Hung, zajmują rangi pokrywające się z tytułami masońskimi. Dlaczego słowo masońskie zostało dodane do tytułu Hung lub jego potomków? Zostało to zasugerowane, ponieważ słowo masoński – przywołuje obrazy życzliwości, miłosierdzia i porządku. Ten obraz, jest stosowany do relacji wewnętrznych między członkami stosującymi reguły prawa naturalnego (5). Świat zewnętrzny, traktowany jest, jako międzynarodowe pastwiska, na których egzystują barany, zależne od prawa zwierząt (5), łaski i jałmużny (23).

Przeanalizujmy nadejście regularnej masonerii w Chinach.

Zwykła masoneria, ma w Chinach obszerną i złożoną, choć nieco zawiłą historię. Mając to na uwadze, przedstawiono krótkie podsumowanie hierarchicznej struktury różnych lóż jako wstęp do późniejszej szczegółowej analizy konstytucji angielskiej, szkockiej, irlandzkiej, francuskiej i amerykańskiej (Massachusetts).

Struktura hierarchiczna w Chinach

Konstytucja angielska

Wielka Loża Anglii, jako pierwsza ustanowiła hierarchiczną strukturę rządu masonerii w Chinach. Pierwszym Wielkim Mistrzem Prowincji był br. Samuel Rawson.

1847–66 Prowincjonalna Wielka Loża Chińska, 1866–75 Okręgowa Wielka Loża Chin, 1875–1963 Dzielnica Wielka Loża Hongkongu i południowych Chin, 1877–1955 Dzielnicowa Wielka Loża Północnych Chin, 1963 – Wielka Loża Okręgowa Hongkongu i Dalekiego Wschodu.

Szkocka konstytucja

W 1905 roku, utworzono pierwszy dystrykt w ramach Wielkiej Loży Szkocji. Ich pierwszym Wielkim Mistrzem Okręgu był Brat Dr G.P Jordan.

1905–58 Wielka Loża Okręgowa Hongkongu i południowych Chin, 1921–55 Okręgowa Wielka Loża Północnych Chin, 1958 – Wielka Loża Okręgowa Dalekiego Wschodu.

Konstytucja Irlandii

Wraz z przybyciem braci pod Wielką Lożę Irlandii, ich Wielka Loża ustanowiła Wielkiego Inspektora Okręgowego w 1933 roku. Ich pierwszym mianowanym mistrzem, był br. P. M. Streit.

1933–38 Wielki Inspektor Okręgowy, 1938–47 Wielki Inspektor, 1947–54 Wielki Inspektor Hongkongu i Chin, 1954–67 Wielki Inspektor Hongkongu, Chin i Malajów, 1967–88 Wielki Inspektor na Daleki Wschód, 1988 – Prowincjonalna Wielka Loża Dalekiego Wschodu.

Konstytucja Massachusetts

Kiedy bracia amerykańscy założyli Wielką Lożą Massachusetts w 1864 roku, natychmiast utworzono urząd zastępcy Wielkiego Mistrza Okręgu, ale dopiero 27 grudnia 1891 roku, br. D. C. Jansen został powołany w tym biurze.

1864–1950 – Zastępca Wielkiego Mistrza Okręgu.

Okręg Pre-District

Kto by pomyślał, że w 1758 roku, członkowie Lodge Salomon w Göteborgu, portu na zachodnim wybrzeżu Szwecji, rozważali kwestię nakazu konstytucyjnego, że będzie to prekursor masonerii w Chinach? Loża przychyliła się do prośby siedmiu jej członków, którzy byli zatrudnieni przez Szwedzką Kompanię Wschodnioindyjską, umożliwiając im w ten sposób odbywanie spotkań poza domem, ilekroć ich statek zacumował, a marynarze zeszli na brzeg. Loża została nazwana Prince Carl’s Lodge, na cześć statku, którym podróżowała siódemka. Rekordy są rzadkie. Jednak z ich zniszczonych przez ogień zapisów z pierwszego rejsu, wiemy, że spotkali się w Kadyksie, porcie zawinięcia, kiedy czterech szwedzkich marynarzy ze szwedzkich okrętów wojennych na kotwicy zostało zaproszonych do inicjacji.

W Chinach, obcokrajowcy byli tylko tolerowani. Ich statki miały dostęp tylko do niektórych portów, a marynarzom wolno było pływać tylko do określonych obszarów i to tylko w określone dni. Zapisy wskazują, że w 1759 roku, na pokładzie statku Adolf Friederich, zabrano kolekcję dla Towarzystwa Masońskiego. Interesujące jest to, że niektórzy z tych, którzy złożyli zapis, byli później sygnatariuszami wniosku do Wielkiej Loży Prowincjalnej w Göteborgu o nakaz.

Angielska loża konstytucyjna, Loża Miłości, zebrana w Kantonie, jest wpisana na listę lóż najważniejszej Wielkiej Loży Anglii w 1768 roku. Uważa się, że loża ta istniała przez około trzydzieści lat. Nie istnieją żadne zapisy dotyczące jego poświęcenia ani żadnych zwrotów wysłanych do Grand Lodge.

W latach osiemdziesiątych XVIII wieku, Wielka Loża Szwecji, podobnie jak inne wielkie loże skandynawskie, fińskie i niemieckie, przyjęła zmianę systemów stopni. Stało się to znane jako obrządek szwedzki i składał się z jedenastu stopni podzielonych na trzy grupy. Struktura ta odwołała się do braci szwedzkiego kantonu, kiedy w 1787 roku, złożyli oni wniosek do Wielkiej Loży Szwecji o pełny nakaz. Loża, miała być znana jako Elizabeth Lodge, po żonie Wielkiego Mistrza, księcia Sodermanland. W dniu 20 września 1788 roku, wyświęcono Elizabeth Lodge.

Pierwszym Czcigodnym Mistrzem Elizabeth Lodge, był wierny szwedzkiej masonerii w Kantonie, brat Smedberg. Postanowiono, że zastępca kapitana powinien być kapitanem statku należącego do Szwedzkiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, który regularnie pływał do Kantonu. Postanowiono również, że Czcigodny Mistrz, zawsze będzie Supercargo. Regulamin stanowi: datą regularnych spotkań jest czas pobytu statków Szwedzkiej Kompanii Wschodnioindyjskiej w Chinach.

Wielka Loża Szwecji, posiada protokoły z 36 spotkań Elizabeth Lodge do 1796 roku. W tym czasie 29 zostało zainicjowanych lub zrzeszonych w loży. Frazeologia protokołów jest osobliwa; dla afiliacji odnotowują: czterech braci zostało adoptowanych przez lożę w celu uzyskania awansu.

Zanotowano, że brat James Chalmers był czwartym i ostatnim Czcigodnym Mistrzem Elizabeth Lodge. Brat Chalmers napisał do Wielkiego Mistrza Prowincji Wielkiej Loży Prowincjonalnej w Göteborgu, mówiąc, że statki handlowe płyną teraz do Makau, a wraz z kupcami i tym podobnymi opuszczającymi Kanton do Makau, liczba członków loży spadła do alarmującego poziomu. Chalmers wspomniał także w swojej korespondencji o loży angielskiej, która wydaje się być lożą serdeczności. Elżbieta, miała swoje ostatnie posiedzenie 23 lutego 1812 roku. Lożę zawieszono do 1878 roku, kiedy to została usunięta. Wraz z połączeniem premierowej Wielkiej Loży (Moderns) i Wielkiej Loży Antients w 1813 roku, Loża Przyjaźni została uznana za nieistniejącą, ponieważ nigdy nie powróciła do Wielkiej Loży i w konsekwencji została usunięta.

Nie oznacza to jednak końca wczesnych lóż masońskich w Chinach.

Zwroty światła

Bodźcem do powrotu masonerii do Chin, był sam entuzjazm, jaki zapewniło spotkanie 12 braci w kwaterze komendanta w Wiktorii na wyspie Hongkong. Z tego spotkania w dniu 29 kwietnia 1844 roku, Komendant, VWBro J.H Cooke i pozostali braci, przekazali petycję do Wielkiej Loży Anglii o utworzenie nowej loży. Ich wysiłki zakończyły się sukcesem i 18 września 1844 roku, wydano nakaz utworzenia loży Royal Sussex nr. 735. Loża spotkała się w Victorii i przez pierwsze trzy lata jej funkcjonowania znajdowała się pod bezpośrednią kontrolą Londynu.

Interesujące jest to, że niektórzy bracia badający historię loży w późniejszym okresie badali teorię, iż Royal Sussex Lodge została nazwana na cześć irlandzkiego Royal Sussex Regiment, ze względu na liczbę irlandzkich braci założycieli. Jednak ustalono, że żaden z członków fundacji nie był członkiem irlandzkiej loży jurysdykcyjnej, a loża została faktycznie nazwana na cześć księcia Sussex, WP Augusta Fredericka, wielkiego mistrza Wielkiej Loży Anglii (UGLE) z lat 1813 – 1843. Royal Sussex Lodge rozkwitła i wkrótce bracia zaczęli zastanawiać się nad prośbą o nową lożę.

Ponieważ wielu mieszkańców przeniosło się do Kantonu z Hongkongu, Royal Sussex Lodge zwróciła się do UGLE o przeniesienie swojego statutu do Kantonu. W dniu 18 lutego 1848 roku, w Royal Sussex Lodge odbyło się pierwsze spotkanie w Kantonie. Budynki wzdłuż rzeki były znane jako fabryki. Tutaj kupcy i obcokrajowcy prowadzili swoje interesy, spali i udzielali się towarzysko. W artykule na Dalekim Wschodzie z 1854 roku, podano, że w jednej z tych fabryk, znanej lokalnie jako Klub, oprócz biblioteki, sali bilardowej, klubu wioślarskiego i sali zgromadzeń istniała także loża masońska.

Życie na Wschodzie, nigdy nie będzie nudne, częściowo z powodu ogromnych różnic kulturowych istniejących między Niebiańskimi i obcokrajowcami. Incydent miał miejsce w 1856 roku, kiedy chińscy urzędnicy weszli na statek pływający pod brytyjską banderą i zabrali chińską załogę. Irlandzki kapitan, znajdujący się w tym czasie na innym statku, uniknął schwytania. Konsul brytyjski zażądał zwrotu dwunastu członków załogi, a władze chińskie odmówiły, twierdząc, że niektórzy z nich, są piratami. Chińczycy następnie zaatakowali i zdobyli forty Bogue. Społeczność chińska, interpretując to jako wielkie zwycięstwo Chin. Wszyscy cudzoziemcy zostali zmuszeni do opuszczenia Kantonu, a większość wróciła do Hongkongu. Tak więc, po raz kolejny, członkowie Royal Sussex Lodge byli w Hongkongu z nakazem ich loży. Z powodu wszystkich przewrotów w 1858 roku, loża została zawieszona.

Co istotne, Royal Sussex Lodge, działając w Kantonie, sponsorowała pierwszą kapitułę łuku królewskiego w Chinach w 1851 roku. Pierwsze spotkanie Kapituły Niebiańskiej, odbyło się w marcu 1852 roku, a rok później w Kantonie została utworzona Wielka Kapituła Prowincjalna, z jedną Kapitułą, mianowicie Niebiańską nr 735.

Wiemy już, jak rozwijał się Royal Sussex Lodge w pierwszych latach swojej działalności w Hongkongu, zanim przeniósł się do Kantonu. Zetland Lodge Nr 768, loża córki Royal Sussex Lodge, miała swoje pierwsze spotkanie w dniu 24 czerwca 1846 roku. Została ona nazwana na cześć nowego Wielkiego Mistrza, Thomasa, drugiego hrabiego Zetland, który był następcą księcia Sussex,,który rządził jako Wielki Mistrz UGLE od 1844 do 1870 roku.

Bracia masońscy obchodzili wielkie święta, kiedy w 1847 roku, Wielka Loża w swej mądrości uznała, że mając dwie loże działające w Hongkongu, miała wystarczający powód, aby utworzyć Prowincjonalną Wielką Lożę Chińską. Pierwszym Wielkim Mistrzem Prowincji był br. Samuel Rawson. Był pierwszym dyrektorem Kapituły Niebiańskiego Łuku Królewskiego w Kantonie. Brat Mercer zastąpił brata Rawsona na stanowisku Wielkiego Mistrza Prowincji. W 1859 roku, Wielka Loża Anglii, usiłując odróżnić Wielkie Loże Prowincjalne za granicą od Wielkich Lóż Prowincjalnych w Anglii, zadekretowała, że te zamorskie loże, będą znane jako Wielkie Loże Okręgowe.

Życie w Hongkongu stało się trudne. Parlament zadawał uporczywe pytania dotyczące kosztów prowadzenia kolonii. Wyznaczono nowego gubernatora i nałożono podatki na mieszkańców kolonii. Zetland Lodge miał własne problemy z malejącą liczbą członków i apatią. Pewnego razu, kiedy br. Samuel Rawson odwiedził Zetland Lodge, został wybrany na członka i natychmiast wybrany na urząd Mistrza Elekta. Jako dowód na trudną sytuację masonerii w tym regionie, brat H. Kingmiel, członek Victoria Lodge, powiedział jakieś dwadzieścia lat później:

Był czas, kiedy masoneria w Hongkongu, była jak gasnący płomień migającej świecy w gnieździe, i nie było nikogo, kto mógłby pracować w samotnej loży.

Brat Rawson, był wówczas rezydentem w Kantonie i kosztem wielkiego kłopotu, niedogodności i kosztów dla siebie, podjął energiczne kroki, aby zebrać razem prawie dogasający już żar.

Brat Mercer do pełnienia swej wysokiej pozycji przyniósł połączenie wielu kwalifikacji. Dżentelmen zarówno z pochodzenia, jak i z natury, uczony, człowiek o najwyższych zasadach i żarliwy mason, w niewielkim stopniu przyczynił się do uwieńczenia dzieła brata Rawsona.

Na entuzjazm, z jakim Zetland Lodge rozpoczęła swoją masońską historię, świadczą wysiłki loży, aby zbudować swój własny budynek masoński.

Ceremonia odbyła się z całą pompą i przyzwoitością. Wielki mistrz prowincji, br. Samuel Rawson, poprowadził procesję braci masońskich w regaliach, poprzedzonych przez 59 pułk i okręt wojenny Stanów Zjednoczonych – Susquehanna. Kiedy HMS Cleopatra dał sygnał, że słońce jest na swoim południku, dzwony ogłosiły południe, a kamień został opuszczony na miejsce. Po tym, jak Wielki Mistrz Prowincji wypróbował kamień pionem, równością i kwadratem, wylał na kamień kukurydzę, wino i oliwę, a budynek został uznany za poświęcony masonerii. Kiedy bracia wrócili do pokoju loży, zwrócił się do nich mistrz fundacji Zetland Lodge, brat Mercer.

Bungalow, jak czule nazywali go bracia, w 1865 roku, został zastąpiony większym, bardziej okazałym budynkiem. Ten nowy budynek masoński znajdował się przy ulicy Zetland, w centralnej dzielnicy biznesowej. W 1944 roku, budynek ten został zniszczony przez amerykańskie bombardowania, gdy Hongkong został zajęty przez siły japońskie. Budowę obecnej hali Zetland rozpoczęto w 1949 roku, a budynek poświęcony masonerii został otwarty 30 stycznia 1950 roku.

Szanghaj, północne Chiny

Chiny otworzyły Szanghaj dla obcokrajowców w 1845 roku. Do tego portu zostali przeniesieni bracia z Royal Sussex i Zetland. Oni i inni masoni w Szanghaju byli zainteresowani utworzeniem loży. W konsekwencji, w 1849 roku, przesłano petycję do Zjednoczonej Wielkiej Loży Anglii o utworzenie nowej loży, nazwanej Lożą Północną.

Pierwsze spotkanie Loży Północnej nr 832, odbyło się 1 grudnia 1849 roku, po uzyskaniu dyspensy od Wielkiej Loży Prowincjalnej Chin na zorganizowanie spotkania. Mistrz elekt, chociaż jest członkiem Royal Sussex Lodge, nazwał swoją loże, jako Lodge Edinburgh (Mary’s Chapel) nr 1, Wielka Loża Szkocji. Starszy Strażnik, był członkiem Zetland Lodge, a młodszy Strażnik, był członkiem Loży Bengalskiej.

Ciekawie byłoby przeczytać raport Inspektora. Loża ta przedstawiła kandydatowi certyfikat na każdy stopień. Niektóre przepisy różniły się od dzisiejszych: Interesujące są odnośniki do głosowania: Jeśli pojawiły się dwa negatywy, dalszych głosowań, nie powinno być, ale jeśli pojawi się karta do głosowania, głosowanie powinno odbyć się po raz drugi. Jeśli wynik negatywny był powtarzany, następowało wykluczenie członka.

Ostatni toast był trochę inny: za wszystkich biednych i zdenerwowanych masonów, gdziekolwiek są rozproszeni po całym świecie, aby mogli szybko i dostatnio wrócić do swoich domów, jeśli sobie tego życzą. Potem następowała minuta ciszy.

Podczas wizyty Wielkiego Mistrza prowincji, br. Jamesa Rawlingsa, Czcigodny Mistrz z Loży Północnej, zwrócił się do niego z prośbą o utworzenie loży Mistrzowskiej, przy Loży Północnej. Ponieważ liczba Royal Arch Freemasons była bardzo niewielka, prośba została odrzucona. Jednak Wielki Mistrz prowincji zgodził się utworzyć lożę Marka – Mistrzów Masonów i awansować wykwalifikowanych braci. 15 grudnia 1854 roku, dziewięciu braci zostało awansowanych do stopnia Mark Master.

Po raz kolejny wydarzyło się coś nieoczekiwanego. Był to przełomowy okres w historii Chin. Zagraniczna część społeczności stawała się niespokojna, zwłaszcza gdy w 1857 roku, w Hongkongu podjęto próbę zabicia tamtejszej ludności europejskiej, poprzez zatrucie jej chlebem. Lord Elgin został wyznaczony przez władze brytyjskie do działania w imieniu rządu brytyjskiego w stosunkach z cesarzem Chin. Początkowo cesarz odrzucił żądania Lorda Elgina i dopiero gdy zbliżył się do Pekinu z 20 000 żołnierzami i zniszczył Pałac Letni, podpisano traktat w Pekinie. Na jakieś czterdzieści lat powrócił spokój.

W tym okresie masonerii Royal Sussex Lodge, może pochwalić się wieloma wpływowymi członkami. Przyjrzymy się pokrótce dwóm z tych braci:

Richard John, wicehrabia Suirdale, był starszym naczelnikiem Fundacji, a następnie został czwartym hrabią Donoughmore. Wielu hrabiów Donoughmore było Wielkimi Mistrzami Wielkiej Loży Irlandii, od pierwszego hrabiego, który był wielkim mistrzem w latach 1789–1813, do siódmego hrabiego.

Robert Freke Gould był wybitnym historykiem masońskim. Kiedy Royal Sussex Lodge przeniosła swój nakaz do Szanghaju w 1863 roku, był pierwszym partnerem, a później został wybrany pierwszym honorowym członkiem loży. W Loży Północnej, był byłym mistrzem, a także pierwszym honorowym członkiem tej loży. Był byłym Wielkim Mistrzem Prowincji (EC) Wielkiej Loży Prowincjalnej Chin, jednym z założycieli Loży Quatuor Coronati nr 2076 i jej drugim Mistrzem. W dniu 3 lipca 1865 roku, na prośbę braci angielskich, szkockich i irlandzkich, br. Gould pełnił obowiązki i położył kamień węgielny pod masońską salę w Szanghaju.

Stawało się coraz bardziej oczywiste, że powodzenie lóż w Szanghaju było wątpliwe. Nie było to spowodowane działaniami władz wobec masonerii, ale raczej procesem wyniszczania. Br. Farmer zrezygnował ze stanowiska Wielkiego Mistrza Okręgu Wielkiej Loży Okręgowej Północnych Chin. Zastąpił go Br. W.O Barrington, który został mianowany Wielkim Inspektorem odpowiedzialnym za prowadzenie Okręgowej Wielkiej Loży Północnych Chin (EC). W dniu 21 grudnia 1950 roku, br. Barrington przesłał list do Royal Sussex Lodge i innych pozostałych angielskich lóż konstytucyjnych. W piśmie zwrócono się do lóż, aby rozważyły, czy powinny, ze względu na niedobór członków będących rezydentami, połączyć się z innymi lożami lub przenieść swój statut, aby spotkać się w innym miejscu, czy też znikną w niegodny sposób.

Na spotkaniu Royal Sussex Lodge w dniu 24 kwietnia 1952 roku, podjęto następującą rezolucję:

Biorąc pod uwagę niedobór członków – rezydentów i prawdopodobieństwo dalszego uszczuplenia, Bracia z tej loży Royal Sussex nr 501 WE, zbierającej się obecnie w Szanghaju, uznają za wskazane i w najlepszym interesie loży, aby Loża Królewska Sussex nr 501 WE przeniosą się do Hongkongu i spotkała się w Hongkongu, po przerwie letniej 1952 roku.

Szanghaj, niegdyś tętniące życiem centrum aktywności masońskiej, został teraz znacznie zmniejszony, pozostały tylko Loża Północna Chin nr 570 (WE) i związana z nią Loża Syjon nr 570, Loża Cosmopolitan nr 428 (SC) i Loża Dorycka nr 1433 (WE). Wkrótce Doric Lodge przekazał nakaz. Era angielskiej konstytucji masonerii dobiegła końca w 1960 roku, kiedy to po 111 latach masonerii w Chinach, zamknięto Lożę Północnych Chin nr 570 (WE) i Kapitułę Syjonu nr 570.

Loże konstytucji angielskiej, zostały całkowicie zastąpione tworami lokalnymi.

Wczesna szkocka masoneria w Chinach

Szkocka masoneria przybyła do Chin, przez lożę Cosmopolitan nr 428, konsekrowaną 28 grudnia 1864 roku, w Szanghaju. Uroczystość konsekracji odbyła się w loży angielskiej konstytucji. Zapis:

Wobec braku specjalnej komisji, Loża Północna Chin, jako Loża Seniora w Szanghaju, została otwarta we właściwej i starożytnej formie przez Czcigodnego Byłego Mistrza L.G. Dunlop. Statut Wielkiej Loży Szkocji, odczytany został, przez brata S. Rawsona, byłego wielkiego mistrza prowincjalnego w Chinach, EC, brata R.F. Gould, Past Master, Nr 570 EC i P.P.G.S.W. of Andalusia SC, pełniącego funkcję Mistrza Instalacji. Dunlop, wezwał Brata Revd. John M.W. Farnham, aby poświęcił on Nową Lożę, co zostało wykonane przez brata Sidforda W.M. z toskańskiej loży nr 1027 WE.

W miarę jak mnożyły się loże Szanghaju, rozwijał się też ich dobrobyt. Cosmopolitan Lodge, nie był wyjątkiem. W sumie w Szanghaju konsekrowano cztery szkockie loże konstytucyjne.

Loża Św. Andrzeja Dalekiego Wschodu nr 493 została konsekrowana 28 czerwca 1869 roku, w Szanghaju. Statut został zwrócony do Grand Lodge w lutym 1874 roku, a loża przeszła w okres spoczynku. 4 lutego 1919 roku, Loża została ponownie otwarta w Szanghaju i istniała tam do lutego 1953 roku, kiedy to 5 lutego tego roku, przywilej przeniesiono do Hongkongu.

Inną szkocką lożą w Szanghaju była Lodge Saltoun nr 936. Loża ta została konsekrowana 23 grudnia 1902 roku i stała się uśpiona 18 września 1952 roku.Najmłodszą ze szkockich loży konsekrowanych w Szanghaju była Lodge Shanghai Kilwinning nr 1382, konsekrowana 14 listopada 1933 roku, ale niestety przeszła ona w stan uśpienia 19 maja 1947 roku.

Wróćmy teraz do Lodge Cosmopolitan Nr 428 SC. Na szkocką lożę opadały złowieszcze chmury. W dniu 3 stycznia 1961 roku, Sekretarz napisał do Wielkiego Sekretarza, następujące słowa:

Z wielkim żalem muszę Was poinformować, że liczba aktywnych członków naszej loży, jest teraz ograniczona do pięciu, a ponieważ oczekuje się, że kolejnych dwóch braci opuści nas w najbliższej przyszłości, nie jest możliwe dalsze prowadzenia naszych regularnych spotkań. Dlatego podjęliśmy następujące kroki, które, jak mamy nadzieję, spotkają się z pełną aprobatą.

1. Ogłosiliśmy, że loża jest nieaktywna na czas nieokreślony. 2. Zakończyliśmy dzierżawę naszych obecnych lokali i wyprzedaliśmy wszystkie meble do loży, aby zmniejszyć nasze wydatki. 3. Zachowaliśmy tylko niezbędne narzędzia itp. Umożliwiające nam ponowne otwarcie loży, jeśli będzie to możliwe, w późniejszym terminie. Obecny Mistrz Loży spodziewa się pozostać w Szanghaju, przez jakiś czas i będzie was informował o sytuacji tutaj.

Wielki Sekretarz odpowiedział, że loża przejdzie w stan spoczynku na rok i że Wielki Mistrz i Wielki Sekretarz mają nadzieję wkrótce odwiedzić Hongkong.

W ten sposób światło masonerii zgasło w Szanghaju, a tym samym w Chinach kontynentalnych, po trzynastu latach rządów komunistycznych.

Wpływy irlandzkie

Wiele lóż irlandzkiej konstytucji, zostało założonych za pomocą nakazów wojskowych lub objazdowych. Ustalono, że w 1813 roku, liczba takich wydanych nakazów wynosiła: dla irlandzkiej konstytucji: 190; dla Konstytucji angielskiej: 141; i dla Szkockiej Konstytucji: 21. Do lat sześćdziesiątych XIX wieku liczba tych nakazów wzrosła do 230 w przypadku konstytucji irlandzkiej, 166 w przypadku konstytucji angielskiej i 23 w przypadku konstytucji szkockiej.

To za pomocą jednego z tych nakazów wojskowych irlandzka masoneria przybyła do Hongkongu. 2. Batalion 20. Pułku (Fizylierów Lancashire) przybył w grudniu 1863 roku. Pułk ten posiadał nakaz wojskowy dla Loży Sphinx nr 263 IC, który został wydany 6 października 1860 roku. Bracia irlandzcy nie tracili czasu i 30 grudnia w 1863 roku, zorganizowali obi pierwsze spotkanie loży, które odbyło się w tak zwanym obozie Kowloon. W lipcu 1864 roku, fizylierów wezwano do służby w Japonii, w wyniku czego opuścili Hongkong.

Kiedy pułk powrócił do Hongkongu 28 lipca 1866 roku, kontynuował swoją działalność masońską w loży Zetland do 2 marca 1867 roku, kiedy to fizylierowie z Lancashire wyruszyli do Republiki Południowej Afryki.

Pierwszą lożą irlandzką konsekrowaną w Chinach, była loża Erin. Poświęcono go w Szanghaju 12 marca 1920 roku. Z dwudziestu dwóch członków loży, dziewiętnastu braci musiało przyjąć irlandzkie zobowiązanie do afiliacji. Warto zauważyć, że przywilej loży Erin był najpierw w posiadaniu loży w Keady w hrabstwie Armagh, wzniesionej w 1768 roku, anulowanej w 1833 roku, a następnie przez Lożę Koryncką w Christchurch w Nowej Zelandii od 1878 do 1891 roku.

Loża Erin przeniosła się 8 lutego 1952 roku, z Szanghaju do Hong Kongu. Loża została przeniesiona do Hongkongu, a pierwsze jej spotkanie odbyło się w Zetland Hall 2 kwietnia 1952 roku.

Ameryka

Masoneria w Szanghaju w latach sześćdziesiątych XIX wieku, przeżywała rozkwit. Handel szedł na bezprecedensowym poziomie, a statki wielu krajów kursowały non stop w jedną i drugą stronę. Dominował handel amerykański, a podczas konsekracji Lodge Cosmopolitan Ne 428 SC, największy odsetek petentów z jednego kraju stanowiły pomysły Amerykańskie.

W grudniu 1864 roku, Grand Lodge of Massachusetts wydała nakaz na Ancient Landmark Lodge. Loża ta cieszyła się również ścisłą harmonią z angielską konstytucją. Przez wiele lat Wielki Mistrz Okręgu Konstytucji Anglii, wraz ze swoimi oficerami, prowadził ceremonię ich zainstalowania. Następnie Wielka Loża Massachusetts wyznaczyła zastępcę Wielkiego Mistrza Dystryktu, który miał nadzorować nową lożę. Nominowany, RW brat D.C Jansen, podpisał swój patent w dniu 27 grudnia 1891 roku i został odczytany w Ancient Landmark Lodge we wrześniu 1892 roku. Kadencja brata Jansena, była raczej krótka, ponieważ podczas spotkania instalacyjnego loży w listopadzie 1894 roku, przeszedł do Grand Lodge. Jego następcą był RW brat A.W Danforth.

Dopiero w 1903 roku, kilku członków Ancient Landmark Lodge złożyło petycję do Wielkiej Loży Massachusetts o utworzenie nowej loży, znanej jako Cathay Lodge. Jednak nazwa Cathay została zmieniona na prośbę Dystryktu Angielskiego. Przewidywali pomyłkę z ich własną lożą w dalekich katajach. Nazwą wybraną dla nowej loży była Sinim Lodge, a Sinim Lodge, druga loża pod Wielką Lożą Massachusetts, została konsekrowana 30 marca 1905 roku. Statut tej loży został przeniesiony do Japonii w 1952 roku, gdzie pozostaje do dziś.

Również w 1903 roku, członkowie Ancient Landmark Lodge złożyli petycję do Wielkiej Loży Massachusetts o trzecią lożę, nazwaną Orient Lodge i stacjonującą w Szanghaju. Po raz kolejny sprzeciwiano się nazwie, ponieważ Orient Lodge już istniała w Massachusetts, więc nazwę zmieniono na Szanghaj, a lożę konsekrowano 6 stycznia 1905 roku. Na tym etapie należy wspomnieć, że loże w Wielkiej Loży Massachusetts nie noszą numerów loż. Loża, może również funkcjonować jako loża na mocy dyspensy (UD) do czasu przyznania statutu i konsekracji loży. W przypadku Loży Szanghajskiej dyspensa została udzielona 8 października 1903 roku, a loża ta działała jako Loża Orientalna do czasu jej konsekracji, jako Loży Szanghajskiej w styczniu 1905 roku.

Od 1909 roku, Amerykanie pragnęli mieć Lożę Nauczania. Doszło to tego w 1913 roku, kiedy powstała American Lodge of Instruction, finansowana, przez loże Massachusetts Constitution w Szanghaju. Amerykańska Loża Nauczania służyła trzem lożom Massachusetts, Ancient Landmark, Sinim i Szanghaju do 1929 roku, kiedy to została zastąpiona przez Szanghajską Lożę Nauczania. Różnica między nimi, polegała na tym, że Amerykańska Loża Nauczania koncentrowała się na doskonaleniu rytuału, podczas gdy Szanghajska Loża Nauczania, zapewniała również ogólniejszą edukację masońską. Kandydaci byli zobowiązani do wzięcia udziału w spotkaniu Szanghajskiej Loży Instruktażowej przed przejściem do następnego etapu.

Handel na północ od Szanghaju, był zdominowany przez amerykańskie statki i kupców, podczas gdy na południe od Szanghaju ich wpływ był minimalny. W wyniku tej nierównowagi amerykańska masoneria skoncentrowała się w Szanghaju i, w mniejszym stopniu, na obszarach północnych. W latach 1920-1928 działały cztery loże. Loże te zostały następnie konsekrowane w Wielkiej Loży Massachusetts, od Darien w Południowej Mandżurii do Harbin w Północnej Mandżurii. Loże te, działały przez wiele lat. Kiedy członkowie rezydenci wyjeżdżali na inne pastwiska, liczba członków loży opiekuńczej spadła do poziomu, na którym utracono żywotność loży.

Wraz z utworzeniem Okręgowej Wielkiej Loży Chin pod Wielką Lożą Massachusetts w dniu 24 listopada 1914 roku, amerykańska masoneria otrzymała nowy impuls. Pod koniec 1917 roku, do tej jurysdykcji należało blisko 300 członków.

Loża Międzynarodowa (konstytucja Massachusetts) w Pekinie została otwarta w drodze dyspensy w dniu 24 lipca 1915 roku, wśród członków fundacji było trzech chińskich braci. Pierwszym z nich był brat LC Chang, który został inicjowany 2 lutego 1916 roku, i został mianowany mistrzem loży w 1926 roku. Na spotkaniu Loży Międzynarodowej w 1922 roku, Wielki Mistrz Wielkiej Loży Massachusetts uczestniczył i nadał trzeci stopień bratu Wang Chung Hui, czyli premierowi Chin.

W 1950 roku, trzy loże Massachusetts w Szanghaju i jedna w Pekinie znalazły się w stanie zapaści. Dyskusje toczyły się w 1951 roku, w celu przeniesienia nakazu Sinim Lodge z Szanghaju do Tokio w Japonii. Zatwierdzenie zostało udzielone 19 kwietnia 1952 roku, pierwsze spotkanie Loży Sinim, odbyło się w Świątyni Masońskiej w Tokio 16 września 1952 roku. Zastępca Wielkiego Mistrza Okręgu, RW brat Hyman Hodes, przywiózł oryginał nakazu z Hongkongu i pełnił funkcję otwartą. W ceremonii instalacji, wzięło w nim udział 350 odwiedzających masonów, ich żony i przyjaciele.

Francuski łącznik

Kiedy francuska działalność ekspansjonistyczna w Europie zawiodła w połowie XIX wieku, zwrócili uwagę na ustanowienie imperium kolonialnego. Imperium kolonialne zgromadzone przez Francję przewyższyło jedynie imperium brytyjskie.

Wielki Wschód Francji, który wciąż był regularny, poświęcił Loge le Reveil de l’Orient 10 listopada 1868 roku, w Sajgonie. Potem nastąpiły kolejne cztery loże w Indochinach. Między 1868 a 1874 rokiem, w Chinach powstały dwie loże w ramach Wielkiego Wschodu Francji. Były to Lodge Confucius w Hongkongu i Lodge Foederis Arca w Szanghaju.

11 maja 1868 roku, ukonstytuowała się Loża Konfucjusz. Ośmiu składających petycję to kupiec, prawnik, mechanik i pięciu kapitanów pływających po oceanie.

Badania, nie ujawniły żadnej działalności tej loży poza tą odnotowaną w Chińskim Katalogu z 1874 roku, tylko dwóch założycieli jest wymienionych jako rezydenci w Hongkongu.

W 1873 roku, założono drugą lożę w północnych Chinach na francuskiej koncesji Szanghaj. Loża Foederis-Arca liczyła ośmiu składających petycje, z których dwóch pochodziło z loży angielskiej konstytucji w Szanghaju.

Nie udało mi się ustalić, czy odbyły się jakiekolwiek spotkania tej loży. Loża osiągnęła stadium rozwoju wyjątkowo długo, około trzech i pół roku. Liczba petycji była niewielka i wydawało się, że niechętnie dyskutuje się z lożami, pozostałych dwóch konstytucji w Szanghaju na temat możliwości korzystania z ich lóż.

Obie te francuskie loże, powstały w czasie, gdy uznano Wielki Wschód Francji. Jednak w 1877 roku, Wielki Wschód Francji zerwał stosunki z regularną masonerią, usuwając z rytuału wszelkie odniesienia do TGAOTU i VSL z mebli loży.

Wojna

Gdy siły japońskie posuwały się przez Chiny kontynentalne, pierwszą lokalizacją masońską, która odczuła skutki wojny na tym obszarze, był Szanghaj. Władze japońskie zapieczętowały budynki masońskie i przesłuchiwano różnych masonów w sprawie masonerii. Wielu Masonów zostało uwięzionych w Więzieniu Bridgehouse, czekając na wygodę przesłuchujących, aby ich przesłuchać. Doszło do wielu przykładów tortur i szokujących warunków internowania.

Mówi się, że do jednego z obozów w Szanghaju przemycono rytuał i wykorzystano go do odprawiania ceremonii pod pozorem gry w karty. W Hongkongu były dwa obozy, jeden w Shamshuipo, dobrze strzeżony obóz jeniecki, a drugi obóz cywilny w Stanley. Wielki Sekretarz Okręgowy Konstytucji Anglii poinformował Grand Lodge w 1948 roku:

Jako oficer dowodzący Korpusem Obrony Ochotniczej w Hongkongu, byłem więźniem obozu wojskowego w Shamshuipo, więc żaden z zmobilizowanych nie mógł uczestniczyć w tych spotkaniach w obozie wyłącznie cywilnym w Stanley. Byłem jednak w stanie utrzymać lożę instruktażową, jako nauczyciel przez pierwsze cztery miesiące naszej niewoli. Potem oddzielono nas od naszych ludzi i umieszczono w obozie kar, gdzie nie było miejsca na ruch i absolutnie żadnej prywatności ani możliwości prowadzenia spotkań.

W obozie Stanleya, niektórzy zaczęli organizować spotkania w kamieniołomie. 1 grudnia 1942 roku, w Zetland Lodge odbyło się spotkanie z okazji dorocznej ceremonii instalacji. Obecnych było dwudziestu siedmiu, w tym Wielki Mistrz Okręgu, który czytał fragmenty z Budowniczego. Po modlitwie i podjęciu decyzji o spotkaniu, co dwa miesiące – spotkanie zakończyła się modlitwą. Jednak następne spotkanie musiało zostać odwołane, ponieważ niektórzy antagoniści Zakonu usłyszeli o spotkaniu. Gdyby Japończycy dowiedzieli się o tym spotkaniu, byłoby to śmiertelnie ryzykowne.

Drugie doroczne spotkanie odbyło się w grudniu 1943 roku, pod Banianem. Tamtejszy Mistrz stwierdził, że zgodnie z Księgą Konstytucji, może służyć jako Czcigodny Mistrz tylko przez dwie kadencje. Następnie mianował brata A.E Clarke, starszego obecnego byłego mistrza, jako Czcigodnego Mistrza Zetland Lodge. W trzecim dorocznym spotkaniu uczestniczyło tylko pięciu braci, a pozostali przeszli do Wielkiej Loży lub byli w takim stanie, że nie mogli dojść do Bungalow. Inne loże organizowały podobne spotkania, wszystkie z wysokim stopniem tajności.

W książce Brata Owena Hughesa – Gay Duck, opowiada on o internowanych:

Wielu z nich powiedziało mi, jak bardzo cenili sobie fakt bycia masonami podczas lat niewoli. Ci, którzy mieli na to ochotę, mieli wiele okazji do ćwiczenia się w swoim rytuale, co musiało mieć duży wpływ na jakość naszej pracy w następnych latach i zapewniam was, że praca była naprawdę dobra. Kiedy zobaczyłem ich kilka tygodni po kapitulacji, przypominali trupy. Mężczyźni i kobiety, starzy i młodzi, byli na diecie, która zdaniem władz medycznych, była niewystarczająca pod względem kalorii, aby utrzymać ich przy życiu, i jestem pewien, że gdyby ich nie wypuszczono, zima 1945 roku, zebrałaby straszne żniwo.

Wcześni chińscy wtajemniczeni

Niestety okres działań wojennych i okupacji spowodował zagubienie lub zniszczenie wielu zapisów masońskich. I było wiele przypadków, w których dokumenty lożowe, były wysyłane do Tokio, po zajęciu tych miejsc przez japońskie siły cesarskie.

Z dostępnych danych, możemy ustalić, że pierwszym Chińczykiem, który został inicjowany w masonerii był Brat The Boen Keh, Porucznik Chińczyków, który został zainicjowany w 1857 roku. Brat Shan Hing Yung, porucznik w cesarskiej marynarce chińskiej, był zainicjowany w loży angielskiej konstytucji w Kantonie, Lodge Star of Southern China, w październiku 1889 roku. Kupiec, Bro Lie Khong, został inicjowany w Corinthian Lodge of Amoy, EC, w październiku 1895 roku.

Okręgowa Rada Celów Generalnych Wielkiej Loży Okręgowej Hongkongu i Południowych Chin, pod kierownictwem brata Sir C. P. Chatera cmg, zainteresowała się przyjęciem do zakonu miejscowych Chińczyków. Spowodowało to orzeczenie z 1898 roku:

Uważa się za niewskazane ułatwianie tubylcom (chińskiego) Imperium, wstępowanie do Zakonu, a tym samym możliwość korzystania z przywilejów loży, do szerzenia rewolucyjnych zasad, przy czym takie użycie, jest wyraźnie zabronione w masonerii.

Należy pamiętać, że w tym czasie działania mające na celu obalenie dynastii mandżurskiej i przywrócenie jej rządom chińskim, były powszechne, a angażowanie się w taką działalność, jest sprzeczne z zasadami masonerii. Władze masońskie, chciały upewnić się, że zdystansowały się od jakiegokolwiek zaangażowania w szerzenie rewolucyjnych zasad, rzeczywistych lub domniemanych.

Masoneria i inne tajne bractwa do takich zadań wykorzystują stworzone przez siebie tezy i antytezy.

Australia

Loża Spokoju nr 1552 EC, powstała w Sydney, wyróżnia się tym, że jest lożą, w której pierwszy Chińczyk został zainicjowany w Australii. Quong Tart został zainicjowany 8 października 1885 roku, był odnoszącym sukcesy i szanowanym biznesmenem, który podróżował do Australii ze swoim wujem w 1859 roku. W wieku 9 lat, jego nazwisko zostało nieprawidłowo zapisane przez urzędnika imigracyjnego po przyjeździe do Australii; jego nazwisko rodowe brzmiało Mei Guang Da.

Quong Tart, był aktywny w sprawach swoich rodaków. Po wizycie na złóżach złota i będąc świadkiem uzależnienia Chińczyków od opium, rozpoczął kampanię antyopium i zwrócił się do rządu o zakaz handlu opium. Cesarz Chin w 1888 roku, nadał mu tytuł Mandaryna Kryształowego Guzika. Był pieszczotliwie nazywany australijskim mandarynem.

Brat Quong Tart zmarł 26 lipca 1903 roku. Podczas pogrzebu ubrany był w swoje mandaryńskie szaty, a fartuch mistrza masońskiego został umieszczony na jego trumnie. Czcigodny Mistrz Loży Spokoju, archidiakon WBro Langley, wygłosił mowę pochwalną, po której setki żałobników towarzyszyły trumnie na cmentarzu Rookwood. Procesję prowadził jego syn, a czterdziestu masonów w regaliach towarzyszyło ciału Bro Quong Tart w drodze do jego ostatecznego miejsca spoczynku.

W artykule ukazującym się w Keystone z 31 października 1919 roku, wspomina się o inicjacji brata Williama Yinsona Lee w Lodge Southern Cross nr 91, United Grand Lodge of New South Wales, w 1903 roku. Korespondencja z sekretarzem Southern Cross Lodge, VWBro Peter Court, PDGIW, ujawniła, że pierwsza wzmianka w protokole loży brata Williama Yinsona Lee, miała miejsce 14 października 1909 roku, odnotowując go jako powracającego do loży. Wcześniejszy wpis podaje, że William Robert George Lee, został zainicjowany 18 sierpnia 1890 roku.

Co ciekawe, William Yinson Lee należał nie tylko do innych zakonów regularnej masonerii, ale był także Wielkim Sekretarzem Chińskiego Towarzystwa Masońskiego w Australii.

Loża Tranquillity nr 1552 (EC), która stała się Lodge Tranquility nr 42 (UGLNSW), oraz Loża Southern Cross Alexandria nr 664 (SC), która stała się Lożą Southern Cross nr 91 (UGLNSW), nadal działają. Jurysdykcja Nowej Południowej Walii została rozszerzona o Australijskie Terytorium Stołeczne i jest obecnie znana, jako Wielka Loża Nowej Południowej Walii i Australijskie Terytorium Stołeczne.

Stan Aktualny

W dniu 1 lipca 1997 roku, była kolonia brytyjska Hongkong została wchłonięta przez Chiny i wróciła pod chińskie panowanie.

Dystrykt angielski ma szesnaście lóż, z łączną liczbą 1300 członków. Jednak tylko 400 z nich ma siedzibę w Hongkongu, a około połowa z nich, to lokalni bracia chińscy. Rośnie odsetek lokalnych chińskich członków.

Od 1990 roku, w dystrykcie angielskim konsekrowano trzy loże. 31 października 1990 roku, konsekrowano lożę rotariańską Hongkongu nr 9378. Pierwotnie loża ta składała się głównie z Rotarian, ale teraz jest mieszana, z około 75% miejscowymi braćmi chińskimi. Loża Lu Pana z Hongkongu nr 9387 została konsekrowana 29 listopada 1990 roku, i jest w 99% zasilona miejscowymi braćmi chińskimi (Lu Pan był patronem chińskich budowniczych, stolarzy itp.)

27 maja 2000 roku, Loża Świętych nr 9718 została konsekrowana. Lożę tę utworzyli byli uczniowie szkoły św. Pawła, która sąsiaduje z Zetland Hall, Centrum Masońskim w Hongkongu i składa się w około 99% z lokalnych braci z Chin. Brat Nunn komentuje: jedyną unikalną cechą jest to, że spotykają się w soboty i zwykle jedzą kolację (chińskie jedzenie) z żonami i dziećmi.

Szkoda, że skład szkockiej konstytucji nie zmienił się zbytnio. Całkowita liczba członków wynosi około 250, z dużym odsetkiem emerytów za granicą. Około 5% ich członków, to lokalni Chińczycy.

Irlandzcy bracia zwiększyli liczbę członków. Mają dodatkowe cztery loże, z dodatkową zaletą posiadania teraz własnej Wielkiej Loży Prowincjalnej, zamiast Inspektoratu. Ich łączna liczba to 440 członków, z czego około 95% stanowią lokalni Chińczycy.

Lodge Sino Lusitano of Macau Nr 897, założona w czerwcu 1988 roku. Lodge St David Nr 903, założona w marcu 1990 roku, Lodge Baden Powell Nr 929, założona w kwietniu 1996 roku, Loża Mistrzów Zainstalowanych nr 1001 założona w grudniu 1998 roku.

Wraz z utworzeniem Lodge Sino Lusitano w Makau, położonego około 48 mil w dół wybrzeża od Hongkongu, bracia irlandzcy utworzyli w grudniu 1988 roku, Wielką Lożę Prowincjonalną Dalekiego Wschodu. Lodge St. David zaczynała, jako Loża Badań Muzycznych i co roku wspiera stypendia muzyczne. Obecny Wielki Mistrz Prowincji, jest członkiem Lodge Baden Powell, a także Komisarzem Skautów w Hongkongu. Loża Mistrzów Zainstalowanych zastąpiła Irlandzką Lożę Instruktorską.

Po podpisaniu przez rząd Wielkiej Brytanii dokumentacji niezbędnej do powrotu Hongkongu do Chin, władze chińskie udały się do Hongkongu, aby zasięgnąć opinii zainteresowanych stron, na przykład organizacji religijnych i stowarzyszeń, które miały pewne obawy na przyszłość. Masoneria, pod przewodnictwem RWBro Christophera Haffnera, PDistGM (EC), przy wsparciu innych braci, reprezentowała ten komitet. Chiński komitet w odpowiedzi na obawy delegacji masońskiej powiedział po części, że nie widzą powodu, dla którego masoneria nie miałaby trwać po 1997 roku, pod warunkiem, że będzie ona przestrzegała prawa i pod żadnym pozorem nie powinna ona próbować rozprzestrzeniać się na Chiny kontynentalne.

Interesujące jest to, że w 1993 roku, Rząd brytyjski w Hongkongu zmienił rozporządzenie o stowarzyszeniach, w którym masoneria znajdowała się na liście towarzystw zwolnionych z rejestracji. Jednak do 1995 roku, zmiana w polityce rządu zdecydowała, że masoneria zostanie usunięta z harmonogramu zwolnień i podobnie jak inne organizacje, musi się teraz zarejestrować. Bracia rządzący w Hongkongu, są ostrożni, aby nie zantagonizować chińskich władz, tworząc loże w Chinach kontynentalnych.

Brat Nunn donosi, że niektórzy masoni z Hongkongu odwiedzili budynki masońskie w Chinach – nie odbywały się żadne spotkania i nie nosili regaliów. Gdy do władzy doszli komuniści, a loże zamykały się z powodu wyjazdu emigrantów, puste budynki przejęły władze. W Amoy budynek masoński został zburzony w 2000 roku, po tym, jak tajfun zniszczył dach i spowodował inne uszkodzenia konstrukcji. Odzyskano dużą drewnianą różę sufitową i znajduje się ona obecnie w Muzeum Masońskim w Hongkongu.

Budynek masoński w Szanghaju mieści stowarzyszenia medyczne i bibliotekę. Budynek Tinjian Masonic, jest nadal rozpoznawany po fasadzie, ale zmiany wewnątrz są znaczne. Budynek służy jako butik, a produkcja artykułów odbywa się na piętrze. Budynek w Wei-Hai-Wei istnieje, ale nic nie wskazuje na jego poprzednie przeznaczenie, jest teraz używany przez Departament Szkolenia Chińskiej Marynarki Wojennej! W Qingdao budynek jest zamknięty i zaryglowany. Wszystkie podróże do tych ośrodków w celu obejrzenia budynków, są formalnie uzgadniane z władzami chińskimi.

Badania, które podjąłem na potrzeby tego artykułu, dały mi wspaniały wgląd w inną kulturę, kulturę paradoksalną, tak odmienną od naszej, ale mającą wiele wspólnych wątków. Chińskie tajne stowarzyszenia ewoluowały przez stulecia, dostosowując swoje zachowanie i cechy do czasu. Chińskie tajne stowarzyszenia mają wiele cech wspólnych z tajnymi stowarzyszeniami innych kultur; nie oznacza to, że jeden wyewoluował z drugiego.

Powstanie tajnych stowarzyszeń na późniejszych etapach dynastii Ming zbiegło się z rozwojem symbolicznej masonerii w Chinach i na całym świecie. Chińczycy skorzystali z okazji, by przyjąć tytuł od szanowanego i wpływowego społeczeństwa, tym samym zastępczo zyskując szacunek Europejczyków.

Nie oznacza to jednak, że chińskie społeczeństwo masońskie, nie praktykowało pewnych fundamentalnych zasad masonerii; niektórzy byli bardzo aktywni w sprawach społeczności i zbierali pieniądze na cele charytatywne. Nie byli aktywni w sprawach politycznych państwa przyjmującego, chociaż byli bardzo aktywni w sprawach politycznych Chin.

Migracja była dla Chińczyków sposobem na gromadzenie bogactwa i fortuny. Podobnie jak w innych społecznościach, odkryli, że ich różnice kulturowe, język i oszczędna egzystencja utrudniały im asymilację ze wspólnotą europejską. Utworzyli odgałęzienia Hung Society lub Society of Heaven and Earth, takie jak Tajne Stowarzyszenie Yee Hing, Chee Kung Tong itp. To były dla nich miejsce spotkań, gdzie mieli braterską przyjaźń, życzliwość i społeczny dyskurs z ludźmi, z tego samego obszaru geograficznego Chin, zastępując w ten sposób rodzinę na wiele sposobów.

W pierwotnym nauczaniu Hung Society kandydat podczas inicjacji w społeczeństwie został zabrany w symboliczną podróż duszy przez zaświaty. Nauki masonerii, można kojarzyć z symboliczną podróżą, podczas której dążymy do doskonalenia naszych zasad i kontrolowania naszych pasji od narodzin do śmierci. Oba społeczeństwa wierzą w dobroć, pomaganie bliźnim i moralne samodoskonalenie.

Masoneria w Hongkongu (Chiny) żyje i rozwija się. Loże, które podjęły inicjatywę promowania swojej działalności w lokalnej społeczności i przyciągania jej członków, odniosły sukces.

Zwykła masoneria przyniosła obcokrajowcom te same przywileje i pocieszenie, jakie Towarzystwa Hung przyniosło Chińczykom. W Chinach powstały loże ze Szwecji, Anglii, Szkocji, Francji, Irlandii, Ameryki i Filipin.

Podsumowanie

Szanowni państwo, wielokrotnie już wspominałem, że obok siebie nie mogą egzystować dwa systemy, czy wolne społeczeństwa (24) o różnych wartościach moralnych, ponieważ jedno narzuci swój reżim drugiemu, co stworzy system hierarchiczny, oparty na żerowaniu człowieka na człowieku.

Od tysiącleci społeczeństwa wolnych ludzi, są wykorzystywane za pomocą prawa zwierząt (5), wykreowanego przez tajne bractwa na potrzebę swojej dominacji nad plebsem.

W obecnej sytuacji – nieustającej wojny poglądowej, tajne bractwa, pragną przetrzebić ludzką populacje z nadmiaru ludzi – tworzących realne zagrożenie dla masońskiego systemu.

Przetrzebione na wszystkie możliwe sposoby stado (eugenika, gmo, szczepienia …), będzie z wolna zastępowane ideologią transhumanizmu (19), czyli maszyn, których oprogramowanie, będzie użyteczne dla tajnych bractw. Użyteczność, oznacza całkowite podporzadkowanie się regule kontroli siły zwierzchniej, do czego nie jest zdolny wolny i równy innym – człowiek, mający duszę i prawo naturalne (5), zmuszające go do obrony własnego zdrowia i życia oraz własności.

Niezależnie od wyznania, kultury, rasy, czy kontynentu, jesteśmy wolnymi ludźmi, którym brakuje tylko odwagi i siły, w celu odzyskania odpowiedzialności za swoje życie.

Odpowiedzialność, to logiczna umiejetność zastosowania samostanowienia i samoograniczenia swojej wolności, która nie może być nam odebrana, za pomocą ideologii reprezentacji naszych interesów, przez kogoś obcego, ponieważ jest to szaleństwo, doprowadzające rodzaj ludzki do totalitaryzmu, w którym łaknienie władzy wzrasta wraz z jedzeniem i pochłanianiem prawdziwych wartości i własności.

Bez wartości i własności, stajemy się własnością oraz wartością ludzkiego kapitału w rękach szaleńców.

Dydymus

Akademia Filozoficzna Dydymusa

Nowe konto dla dotacji, wydawnictw, wpłat … PL27109000047335800000044283

https://pomagam.pl/RaElIs

Liga Świata | RaElIs

Samostanowienie i Samoograniczenie

https://trueshopl.wordpress.com

1. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/05/13/jesli-wchodzisz-do-mego-domu-i-kregu-badz-swiadom-regul-i-praw-w-nich-panujacych

2. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/04/wyznawcy-fetyszyzmu/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/09/17/fetyszyzm-i-faszyzm/

3. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/11/25/agenda-2030-czyli-ujawnienie-rzadu-swiatowego-przy-pomocy-ideologii-koronawirusa/

4. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/02/22/inzynieria-memetyczna/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/05/25/memetyczny-twor-spoleczny-czyli-budowa-sztucznej-inteligencji-na-bazie-internetu-rzeczy-ludzkiego-kapitalu/

5. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/11/18/czlowiek-i-bestia-czyli-zagadnienie-prawa-naturalnego-w-zetknieciu-z-prawem-natury/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/07/01/nieprzekraczalne-granice-wladzy-i-prawa/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/03/16/przywrocmy-prawo-naturalne/

https://

wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/03/18/sprawiedliwosc-prawa-personalnego/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/03/27/personalny-trybunal-prawa-naturalnego/

6. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/08/05/zasada-trzech-sekretne-nauczanie-podstawa-wladzy-czlowieka-nad-czlowiekiem/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/07/27/teatr-i-aktorstwo-kult-ur-owe/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/10/10/teatr-groteski-dnia-codziennego-w-ujeciu-logiki/

7. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/01/08/ezoteryka-zycie-szachy-i-masoneria/

8. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/02/12/tajemnica-zniewolenia-czasu-personalnego/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/10/09/geneza-przestepstwa/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/01/25/najemna-czarna-szlachta-czyli-fetysz-tytularny-utrzymujacy-wyzszosc-jednostki-nad-jednostka/

9. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Dynastia_Han

10. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Dynastia_Yuan

11. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Dynastia_Ming

12. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Dynastia_Qing

13. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/16/eksperymenty-spoleczne-oparte-na-ideologi-falszywej-flagi/

14. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/01/15/klin-czyli-budowanie-i-niszczenie-lukow-mostow-za-pomoca-wiecznej-ideologii-podzialu/

15. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/09/18/najwyzszy-kaplan-handlu-wojny-i-materializmu/

16. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/01/13/bractwo-czarnoglowych/

17. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/11/25/agenda-2030-czyli-ujawnienie-rzadu-swiatowego-przy-pomocy-ideologii-koronawirusa/

18. https://dydymuswojciech.wordpress.com/2021/01/04/rok-swiadomej-wolnosci-2021/

19. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/11/16/transhumanizm-czy-transshamanizm/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/08/31/operacja-koronawirus-czyli-transhumanizm-i-test-pcr/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/08/symulacja-nowy-wymiar-transhumanizmu/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/11/18/carbon-credits-transhumanizm-technokracja-i-krypto-waluty/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/13/memetyzm-transhumanizm-i-utylitaryzm-depopulacji-czyli-slow-kilka-do-ministra-zdrowia/

https://wojciechdydymus.wordpress.com/2020/11/16/transhumanizm-czy-transshamanizm/

20. https://wojciechdydymus.wordpress.com/2017/01/23/skull-and-bones-prawda-niebezpieczna/

21. https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Mazu_(bogini)

22. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/05/17/creatrix-bog-czyli-vagina/

23. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/10/09/geneza-przestepstwa/

24. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/09/27/2-systemy/