Wszystko ma związek, wystarczy poszukać i połączyć niewidzialne punkty skomplikowanej, zdekonstruowanej i wypaczonej przez czas - układanki ... Raj, jest w nas, piekło, to inni ...
Dydymus
https://ligaswiata.tumblr.com/
W większości języków (70%), ton falowy i wibracyjny wypowiedzi odgrywa główną role, pozostałe 29%, to uproszczenie językowe - uwydatnione w nowych językach informacyjnych, ale istnieje tylko jeden język, zawierający głębie informacji, uczuć, myśli - nazywaną obietnicą, jest to język lechicki (obiecadło), którego resztki, odkrywany w języku polskim.
Język, ton oj-czysty, to język pozbawiony brudu kłamstw, niedomówień, otwartych sformułowań ... języki otwarte, służą manipulacji, dualnej interpretacji w sztucznych kreacjach takich jak prawo, religia czy ekonomia.
Języki proste - odzwierzęce, używają tonacji w celu rozróżnienia znaczenia leksykalnego lub gramatycznego wypowiadanych słów.
Wystarczy tu wspomnieć język chiński, japoński, czy wybrane języki afrykańskie.
Wszystkie języki werbalne używają tonu do wyrażania emocjonalnych i innych informacji paralingwistycznych oraz do przekazywania nacisku, kontrastu i innych tego typu cech w tak zwanej intonacji, ale nie wszystkie języki używają tonów do odróżniania słów lub ich fleksji, analogicznie jak spółgłoski i samogłoski.
Języki, które mają tę funkcję, nazywane są językami tonalnymi; charakterystyczne wzorce dźwięków takiego języka, są czasami nazywane tonami, analogicznie do fonemu.
Języki tonalne, są powszechne w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, na Pacyfiku, w Afryce i obu Amerykach; aż siedemdziesiąt procent języków świata jest językami tonalnymi tonalnych - prostymi - odzwierzęcymi.
Języki odzwierzęce, posługują się wspólną składnią alfabetyczną do wyrażania różnych stanów emocjonalnych, poprzez charakterystykę tonów falowych.
W wielu afrykańskich językach tonalnych, takich jak większość języków Bantu, dźwięki są rozróżniane przez ich poziom nachylenia w stosunku do siebie nawzajem, ten system nazywamy systemem tonów rejestrowych.
W słowach wieloprzestrzennych pojedynczy ton, może być przenoszony przez całe słowo, a nie inny ton na każdej sylabie.
Często informacje gramatyczne, takie jak przeszłość kontra teraźniejszość, "ja" kontra "ty", lub pozytywny kontra negatywny, są przekazywane wyłącznie tonem.
W najpowszechniej używanym języku tonalnym, chińskim mandaryńskim, tony wyróżniają się swoim charakterystycznym kształtem, znanym jako kontur, przy czym każdy ton ma inny wewnętrzny wzorzec wznoszenia i opadania wysokości.
Wiele słów, szczególnie jednosylabowych, jest różnicowanych wyłącznie tonem. W wielu słowach każda sylaba ma swój własny ton.
Inaczej niż w systemach Bantu, ton odgrywa niewielką rolę w gramatyce współczesnego chińskiego standardu, chociaż tonacja pochodzi od cech w języku staroangielskim, które miały znaczenie morfologiczne (np. zmiana czasownika na rzeczownik lub odwrotnie).
Układy konturowe są typowe dla języków obszaru lingwistycznego Azji Południowo-Wschodniej, w tym języków Tai-Kadai, Vietic i Sino-Tibetan. Języki afroazjatyckie, khoisańskie, niger-kongijskie i nilo-saharyjskie używane w Afryce są zdominowane przez systemy rejestrów.
Niektóre języki łączą oba systemy, takie jak kantoński, który wytwarza trzy odmiany tonu konturu na trzech różnych poziomach nachylenia, i Omotyczną (afroazjatycką) ławkę językową, która wykorzystuje pięć poziomów tonów i jeden lub dwa wschodzące poziomy na różnych poziomach.
Wiele języków używa tonów w bardziej ograniczony sposób. W języku japońskim mniej niż połowa słów ma spadek wysokości; słowa kontrastują, zgodnie z którą sylabą ta kropla następuje.
Takie minimalne systemy są czasami nazywane akcentami nachylenia, ponieważ przypominają akcentujące języki akcentów, co zwykle pozwala na jedną główną streszczoną sylabę na słowo. Istnieje jednak dyskusja nad definicją akcentu wysokości i czy możliwa jest spójna definicja.
https://en.m.wikipedia.org/
Ton
Ton 1, to ton czerwony
Ton 2, to ton zielony
Ton 3, to ton niebieski
Ton 4, to ton fioletowy
Uzupełnia to ton biały, pomarańczowy, żółty i szary
Wszystkie tony można rozłożyć na pięcio lini w postaci nut ... (foto)
Szereg harmoniczny
Szereg harmoniczny, to szereg alikwotów, sinusoidalnych tonów składowych, na które można rozłożyć dowolny dźwięk, o ile jego barwa i natężenie nie zmienia się zbyt szybko w czasie.
W instrumencie muzycznym wytwarzającym dźwięk o określonej wysokości, np. instrumencie strunowym lub dętym, dla dowolnie dobranej długości struny lub długości kolumny drgającego powietrza, dźwięk odpowiadający tej długości daje się rozłożyć na szereg tonów prostych.
Najniższy ton występujący w takim dźwięku nazywany jest główną składową harmoniczną, a odpowiadająca mu częstotliwość – częstotliwością podstawową lub wysokością dźwięku.
W większości instrumentów kolejne składowe tworzą szereg tonów będących naturalnymi wielokrotnościami składowej podstawowej (stąd nazwa).
Ze względu na relacje pomiędzy częstotliwościami kolejnych tonów składowych, interwały pomiędzy nimi stają się coraz mniejsze.
I tak biorąc za przykład dźwięk C 32 Hz można utworzyć następujący szereg harmoniczny:
- druga składowa harmoniczna – 64 Hz, odpowiadająca dźwiękowi C odległemu o oktawę od głównej harmonicznej;
- trzecia składowa harmoniczna – 96 Hz, odpowiada dźwiękowi G odległemu o kwintę czystą od drugiej składowej harmonicznej;
- czwarta składowa harmoniczna – 128 Hz, odpowiada dźwiękowi c odległemu o kwartę czystą od trzeciej składowej harmonicznej i o dwie oktawy od głównej składowej;
- piąta składowa harmoniczna – 160 Hz, odpowiada dźwiękowi e odległemu o tercję wielką od czwartej składowej harmonicznej;
- szósta składowa harmoniczna – 192 Hz, odpowiada dźwiękowi g odległemu o tercję małą od piątej składowej harmonicznej;
- siódma składowa harmoniczna – 224 Hz, nie odpowiada żadnemu dźwiękowi w stroju równomiernie temperowanym, lecz jest najbliższa b;
- ósma składowa harmoniczna – 256 Hz, odpowiada dźwiękowi c1 odległemu o kwartę czystą od szóstej składowej harmonicznej i trzy oktawy od głównej składowej harmonicznej;
- dziewiąta składowa harmoniczna – 288 Hz, odpowiada dźwiękowi d1 odległemu o sekundę wielką od ósmej składowej harmonicznej;
- dziesiąta składowa harmoniczna – 320 Hz, odpowiada dźwiękowi e1 odległemu o sekundę wielką od dziewiątej składowej harmonicznej;
jedenasta składowa harmoniczna – 352 Hz, nie odpowiada żadnemu dźwiękowi w stroju równomiernie temperowanym i leży pomiędzy f1 i f#1;
- dwunasta składowa harmoniczna – 384 Hz, odpowiada dźwiękowi g1 odległemu o tercję małą od dziesiątej składowej harmonicznej;
- trzynasta składowa harmoniczna – 416 Hz, nie odpowiada żadnemu dźwiękowi w stroju równomiernie temperowanym i najbliższa jest a1;
- czternasta składowa harmoniczna – 448 Hz, bliska jest dźwiękowi b1 odległemu o tercję małą od dwunastej składowej harmonicznej;
- piętnasta składowa harmoniczna – 480 Hz, odpowiada dźwiękowi h1 odległemu o sekundę małą od czternastej składowej harmonicznej;
szesnasta składowa harmoniczna – 512 Hz, odpowiada dźwiękowi c² odległemu o sekundę małą od piętnastej składowej harmonicznej i cztery oktawy od głównej harmonicznej.
Czerń lini (strun) symbolizuje macierz, nastrojoną do konkretnej nuty, składnia harmoniczna - flażolet, tworzy jedność myśli, słowa - dźwięku i działania.
Magia dźwięku zaklęć
Różdżka, virge, kij, kaduceusz, laska, berło, penis, długopis, batuta, flażolet, miecz, fletnia pana ...
Spójrzmy, na oficjalne formy dekonstrukcji
Patriarchat
Różdżka - magiczna pałeczka lub laska (najczęściej drewniana) mająca moc wywoływania nadnaturalnych zjawisk.
Podczas rytuałów magicznych służy do kierunkowania energii falowej, ale także kreślenia magicznego kręgu - pola oddziaływania danego czaru, zaklęcia, dźwięku ...
Różdżka, to cienki, lekki pręt, który jest trzymany jedną ręką i jest tradycyjnie wykonany z drewna, ale może również być wykonany z innych materiałów, takich jak metal lub plastik.
Różdżka, używana do celów magicznych, jest często nazywana magiczną różdżką, a nie tylko różdżką. Różdżki różnią się od berserów ( np. Niektóre typy buław ), które mają większą grubość, są trzymane w różny sposób i mają stosunkowo dużą górną ozdobę.
W dzisiejszych czasach, różdżki są zwykle kojarzone z magią sceniczną lub prawdziwą magią, ale były też inne zastosowania, wszystkie wynikające z oryginalnego znaczenia jako synonim rod i virge.
Patyk, który służy do sięgania, wskazywania, bicia i kierowania innymi ludźmi, jest jednym z najwcześniejszych i najprostszych narzędzi.
Rod
W rodach patriarchalnych, różdżka była odwzorowaniem penisa.
Kształt liter obalonych na prawą lub lewą stronę ukazuje nam prawdziwe znaczenie symboliczne danej litery.
Litera P, to falus z jądrami, litera F, to falus z opróżnionym jądrami
( Facebook i jego logotyp w tym przypadku oznacza zapłodnienie umysłu użytkownika, nasieniem danej ideologii - oto prawdziwe czary.
https://
https://dydymuswojciech.
Matriarchat
Virge
Virge albo verge (od virga) to rodzaj pręta, wykonanego z drewna.
Pierwotnie, była to jedna lub więcej gałęzi ( francuzi używają, liczby mnogiej odpowiednika ), używanego jako narzędzie do kar cielesnych, lub jako szpicruta do uprawiania jeździectwa .
(Virago, to żeński odpowiednik różdżki oznacza w staroangielskim - jędze, magiere, herod - babę, czarownice ... Virgo, to także szósty symbol astronomiczny, czyli panna.)
Później owy kij, stał się symbolem urzędu cywilnego, którego używano w ceremoniach składania przysięgi wierności.
Oznaczało to w przenośni : dotąd i ani kroku dalej. Przysięgałeś i nie możesz przekroczyć granicy słowo - dźwięku - obietnicy.
Po dekonstrukcji używano owego pręta, do pomiaru tzw. miedzy granicznej.
W czasach współczesnych owy pręt, jest narzędziem ceremonialnym, wykorzystywanym przez biskupa anglikańskiego w celu promocji oficerów zwanych jako vergers lub virger.
Owi oficerowie, używają prętu virge, jako "broni" w celu utorowania drogi procesu w tłumie oraz do podporządkowania niesfornych chórzystów. Oficerowi ci, są odpowiednikiem gwardii szwajcarskiej.
W Watykanie i Anglii, mówi się o nich w następujący sposób : są wierni i lojalni, jak dziewice (virgo).
Symbolizm Viargo, czyli połączenie Różdżki z Viargo
Podczas ceremonii oficjalnego rządu brytyjskiego specjalni urzędnicy mogą nosić różdżkę urzędu, która reprezentuje ich władzę.
Można, porównać to do funkcjonalności ceremonialnej maczugi, pióra, długopisu i berła.
Wszystkie one, są zjednoczonym symbolem penisa, waginy i nasienia.
Metrologia
Różdżka, jest również uniwersalną jednostką długości (pierwotne określenie długości), używaną na Wyspach Brytyjskich.
Odległość była kreowana pierwotnie, przez obszar na którym przenosił się dźwięk o odpowiedniej tonacji.
Różdżka zniknęła a nawet została zakazana przez prawo.
Wkracza dekonstrukcja i ...
Stara angielska jednostka o długości 1007 mm, została nazwana "różdżką" i została utworzona, tylko w celu zastąpienia starej różdżki.
Stary angielski układ dziesiętny obejmował:
1 (podstawa długiego palca) około 20 mm, 10 = 1 mała rozpiętość (rozpiętość kciuka i palca wskazującego) 200 mm, 10 małych rozpiętości = 1 armstretch (1 zgłębnik od czubka palca do czubka palca) około 2 m, 10 sążni = 1 łańcuch około 20 m, 10 łańcuchów = 1 futrzany około 200 m, 10 furlongów = 1 tak-hund około 2 km.
Różdżka, która przetrwała do dziś jako część folkloru, może faktycznie być wersją starożytnej brytyjskiej jednostki długości. Tak więc prawdziwa różdżka miałaby 1 m długości, a nie 30 cm.
Mistyczne, okultystyczne i religijne użycie
Zastosowanie ceremonialne
W czasie ceremonii stosowanych jest wiele różdżek, przeznaczonych do różnych celów, takich jak Różdżka Ognia, czy Lotosowa Różdżka w Hermetycznym Zakonie Złotego Brzasku.
Oprócz magicznych różdżek w zakonie Złotego Świtu, stosowano także różdżki - urzędu, które dzierżą oficerowie tego zakonu.
W magii Wicca do ceremoniału, praktykujący używają kilku magicznych narzędzi, w tym różdżek, do przekazywania energii falowej, przy intonacji pieśni i czarów rytualnych.
Służą one podobnemu celowi co athame, chociaż mają one swoje odrębne zastosowania.
Chociaż athame - buława, jest zwykle używany do dowodzenia, różdżka jest postrzegana, jako łagodniejsza i służy do zapraszania lub zachęcania.
Choć tradycyjnie wykonane z drewna, mogą również składać się z metalu lub kryształu.
Zwykle przycina się gałązkę z dębu, leszczyny lub innego drzewa, a następnie rzeźbi się ją i dodaje dekoracje, aby ją spersonalizować.
W Wicca, różdżka zwykle reprezentuje element powietrza (rozchodzenie się fali), a czasem ogień (fala przekleństwa), to współcześni twórcy różdżek, tworzą różdżki dla elementów ziemi i wody.
Różdżki, są najczęściej używane przez neopagańczyków, wiccanów, szamanów i innych ludzi w rytuałach, uzdrawianiu i rzucaniu zaklęć - oddziaływanie falowe.
Magiczne różdżki, powstały jako pałki do bębna szamana, dźwięk poprzez wibracje przechodziły przez pałkę, tworząc konkretne działanie falowe, wpływające na odbiorcę.
Zastosowanie wibracji miało decydujący wpływ na odurzonego narkotykami wiernego.
https://ligaswiata.blogspot.
Tarot
"Różdżki", to także inna nazwa kostiumów, pałek lub prętów, z mniejszej arkanie Tarota.
Zwykle jest to związane z żywiołem ognia, reprezentującym kreatywną energię, pasję, pewność siebie i charyzmę.
Inne dekonstrukcje symboliczne
W muzyce, termin ten odnosi się niekiedy do nowoczesnego modelu batuty dyrygenta (wcześniejszy kantor i pałka, są cięższe i dlatego nie nadają się do precyzyjnych gestów rytualnych ...).
W języku literackim "różdżka", może być synonimem pręta, jako narzędzia do kar cielesnych, w sensie generycznym: albo pręta wielokrotnego, albo pojedynczego odgałęzienia (dyscyplina lub trzciny), ale nie określonego typu fizycznego.
W oparciu o ich magiczną symbolikę, magowie na scenie teatralnej, często używają "magicznych różdżek" jako części ich błędnego ukierunkowania.
Te różdżki, są tradycyjnie krótkie i czarne, z białymi końcówkami. Jeśli mag pozbawiony zostanie swojej magicznej różdżki, może zostać uznany za bezsilnego.
Widać tu patriarchalną obawę o utratę męskości.
Magiczna różdżka, może zostać przekształcona w inne przedmioty, rozwijać się, znikać, poruszać się, pokazywać własną wolę lub zachowywać się magicznie.
Kij do lacrosse, golfa, potocznie nazywany jest "różdżką".
Biały Rod, biała różdżka, przejście od szamana do monarchy
Biały Rod, Biała Różdżka, Różdżka Inauguracji lub Różdżka Władzy, w ten sposób, nazywa się w języku irlandzkim berło królewskie lub lordowskie.
Biała różdżka, była głównym symbolem gaelickiego króla lub władcy, a także głównego dowódcy wojsk.
Od monarchy do magnata
Godnymi różdżki, byli na ten przykład
Anglo-Normańskim wielcy magnaci z rodu De Burgh.
( Dom De Burgh, to część domu Plantagenów, a także domu Yorków, czy Windsorów, https://en.m.wikipedia.org/
Symbolizm białej różdżki
Różdżka, musiała być zarówno biały jak i prosty, z kolorem reprezentującym czystość i prostolinijność, sprawiedliwości, zgodnie z relacją podaną przez Geoffrey'a Keatinga .
Ceremonia
Chociaż znaczenie i cel były zawsze takie same, szczegóły ceremonii wydają się różnić w całym gaelickim świecie. Przede wszystkim kto namaścił nowego władcę lub króla różdżka, zależało od historii i tradycji każdego królestwa .
Notatka do rodowodu O'Mahonys at Lambeth, napisana przez Sir George'a Carewa, ok. 1600/3 roku:
Kraj O'Mahona, postępuje zgodnie z pradawnym prawem tanistycznym Irlandii; ten któremu Mac Carthy Reagh da białą laskę, jest O'Mahon, czyli Pan kraju; ale oddanie różdżki nie przynosi niczego, prócz tego, że został on wybrany przez wyznawców, a nawet został wyborny bez różdżki.
MacCarthy Reagh, został zainaugurowany tym samym ceremoniałem, w którym zainaugurował O'Mahona i inni zależni wodzowie od trzeciej siły.
Gdy jakikolwiek Pan lub Dżentelmen Irlandzki w tym hrabstwie zostanie ustanowiony Panem lub Kapitanem swojego imienia lub rodziny, zabrania się innym mieszkańcom, wolnym właścicielom i dzierżawcom pod nim, posiadania krów, za które nie zapłacono posiadaczowi różdżki.
Tanaizm, czy sa-tanizm
Przypatrzmy się etymologii, która wyciągnie was z bagna kłamstw tworzonych przez religie i wspomniany wyżej dom de Burke ...
Tànaiste, oznacza drugiego dowódcę, o ile pierwszym dowódcom, jest nasz personalny bóg - dusza, tworząca wielowymiarową jedność bytu oraz spójność snu - myśli - słowa (wibracji-fali) - działania, co tworzy wewnętrzna tożsamość wolnego bytu, to drugi dowódca, to ten, który wyciąga tożsamość innych ludzi na zewnątrz, aby karmić ją swoimi ideologiami.
Drugi dowódca, tworzy sitwę tanistów władających najemnikami wierzącymi w fetysz ideologiczny tytułu, pozycji, roli ... dostarczanej przez tanistycznego pana.
Do dekonstrukcji lechickiej księgi tanów i do przekształcenia tanaizmu w sa-tanizm, dopuściły się celtyckie rody skoligacone z rodami anglo-normańskimi, które z kolei przekształciły altruizm w użyteczny egoizm, pochodzący od choroby podziały wewnętrznego.
Dowód, znajdziecie w książce Jamesa Joyca - Ulisses (1922 rok) w której kochanek, pokłócił się z pułkownikiem Richardem Burke, pod ścianami Clerkenwell (urzędniczy mur - dzielnica Londynu). Owy kochanek zobaczył, że jego cień został przyjęty , zastąpiony, przez cień "drugiego dowódcy - tanizm", mszczący się pułkownik zgubił swego kochania we mgle jego własnej ideologii ...
Anagram słowa Tànaiste to m.in. Titans.
Masoneria
Kaduceusz, to uskrzydlona różdżka trzeciej siły dzieląca tezę i antytezę egoizmu reprezentowanego, przez węże.
Rolą Kaduceusza, jest wyprowadzanie tożsamości duchowej poza duszę, dzięki czemu, można jej nadać atrybuty dowolnego podziału ideowego.
Osoba z tożsamością ulokowaną na zewnątrz, zatacza dzięki podziałowi karmy negatywnej wieczne koła życia fizycznego, nie zbliżając się ani o krok do ewolucji duchowej, prowadzącej do ascendencji.
https://
https://
Kaduceusz, to przewodnik, kontroler zagubionych dusz, pozbawionych tożsamości rdzennej.
Kaduceusza, jest restauratorem umarłych w życiu, którym odbiera się dar świadomego śni i pamięci poprzedniej bytności w piekle hierarchicznego piekła.
https://
Różdżka Kaduceusza, jest złota, lekka i potężna, a symbolizuje ją - lot prabytu merkurego.
Hades i jego rzeka Styks, odnosi się do fal - stygia, jakimi jest niesione zaklęcie, przekleństwo wprowadzająca człowieka w wiecznej koło życia - prawno - hierarchicznego, powodującego łamanie prawa naturalnego.
Kaduceusz, jest połączeniem siły kilku magicznych przedmiotów : liry wykonanej z muszli żółwia (Fabian Society), magicznej różdżki Apolla zrobionej z gałązki oliwnej oraz dwóch fletów ...
Kiedy Merkury znajdował się w Arkadii, napotkał dwa walczące z sobą węże, które rozdzielił za pomocą oliwnej różdżki - tworząc symbol pokoju, a zaraz symbol użytecznego podziału kontrolowanego przez trzecią siłę.
W działaniu Merkurego dostrzegamy alegorie starożytnego i głębszego rozumowania, które od tysiącleci dzieli rodzaj ludzki za pomocą ideologii tezy, antytezy i trzeciej siły.
Prowadząc ślepy tłum, czyli ideologia fletni pana
Proszę posłuchać utworu : Claude Debussy - Syrinx.
Fletnia Pana (także syringa, syrynga, syrinks, gr. σῦριγξ syrinks, D. σύριγγος sýringos, łac. syrinx) – instrument muzyczny zaliczany do grupy aerofonów wargowych oraz instrumentów dętych drewnianych. Nazwa instrumentu i jego powstanie wiąże się z mitem o hamadriadzie Syrinks.
Składa się z drewnianych piszczałek, ułożonych w jednym lub dwóch rzędach. Dźwięki z tego instrumentu wydobywa się, dmuchając w krawędzie otworów piszczałek.
Według mitologii greckiej na fletni grywali: opiekun pasterzy i trzód, bóg Pan, oraz satyrowie (Ci którzy dzielą i prowadzą ludzi do pracy i na rzeź.).
Obecnie instrument ten spotyka się w niektórych krajach Europy, w Azji, Afryce i Ameryce Południowej.
Współcześnie najbardziej znanymi muzykami grającymi na fletni Pana są: rumuński artysta Gheorghe Zamfir oraz pochodzący z Polski Edward Simoni.
Materiały stosowane do produkcji tego instrumentu to obecnie: bambus, drewno klonowe (klon jawor), drewno pochodzące z niektórych gatunków drzew owocowych – śliwa, grusza, czereśnia, a także szkło itp.
( Hamadriady (gr. gr. Ἁμαδρυάδες Hamadryádes, l.poj. Ἁμαδρυάς Hamadryás, łac. Hamadryades, Hamadryad, z gr. ἅμα háma + δρῦς drŷs – 'współżyjące z drzewami') – w mitologii greckiej nimfy, opiekunki pojedynczych drzew, z którymi rodzą się i umierają.
Syrinks (stgr. Σῦριγξ Sýrigx, łac. Syrinx) – w mitologii greckiej najada (lub hamadriada albo oreada) z Arkadii związana z Artemidą, ukochana Pana.
Uchodziła za córkę boga Ladona. Była tak piękna, że bóg Pan, gdy ją ujrzał, zapragnął ją posiąść. Nimfa, uciekając przed nim, w ostatniej chwili zamieniła się w trzcinę rosnącą nad brzegiem rzeki Ladon.
Pan postanowił zerwać roślinę i połączyć poszczególne łodygi o odpowiednich długościach woskiem. W ten sposób powstał instrument muzyczny – fletnia Pana, od imienia nimfy także czasami nazywana syryngą. Według innej wersji w trzcinę zamienili ją bogowie, by uchronić przed zalotami Pana. )
Ten, który prowadzi
Pan (gr. Πάν Pán, łac. Pan, Faun, Faunus), wywodzący się z Arkadii grecki bóg opiekuńczy lasów i pól, strzegący pasterzy oraz ich trzód.
W rzymskim panteonie bogów Pan utożsamiany był z Faunem (Faunusem) lub z bogiem lasów Silvanusem.
(Faun lub Faunus – staroitalski bóg płodności, bóg lasów górskich, opiekun pasterzy, darzący płodnością ich stada, nauczyciel uprawy roli. Często występujący w otoczeniu innych bóstw leśnych, utożsamiany z greckim Panem. Początkowo nie charakteryzował się żadnymi specjalnymi cechami, pod wpływami greckimi przyjął cechy Pana - kozie różki i kopytka.
Silvanus (Sylwan, łac. Silvanus) – w mitologii rzymskiej pierwotnie bóg lasów i dzikiej przyrody, utożsamiany z Marsem. W późniejszym okresie uznawany za boga pól, trzód, sadów, zagajników, rolnictwa oraz opiekuna domu i majątku.
Ten kto jest opiekunem, włada człowiekiem i jego dobytkiem - ideologia polityki i religii - wychodzi właśnie z tego założenia.
Miał być synem pasterza i kozy bądź kobiety z Tusculum imieniem Valeria i jej własnego ojca. Był bogiem dokuczliwym, straszącym wędrowców przemierzający lasy, zaś Rzymianie straszyli nim dzieci.
Nie posiadał oficjalnie ustanowionego kultu, był jednak bóstwem niezwykle popularnym wśród wieśniaków, plebejuszy i niewolników. W ofierze składano mu owoce i potomstwo zwierząt domowych, jednak czynności ofiarne mogli wykonywać tylko mężczyźni.
Silvanus utożsamiany był z Faunusem lub greckim Panem. Mitraiści natomiast identyfikowali go z ubóstwioną duszą byka, zabitego przez Mitrę.
Przedstawiany był jako silny starzec w wieńcu z bluszczu, odziany w wieśniaczy strój, z sierpem w ręku i w towarzystwie psa. Wyobrażany był także pod postacią kamienia lub drzewa. )
Aby zachować władze i wpływ na człowieka przekształcono i ukryto wiele rzeczy.
Stworzono satanizm, aby ukryć tanizm, stworzono lucyfera aby ukryć pana, stworzono prawo stanowione, aby zniszczyć prawo naturalne, stworzono religie i politykę, aby dzielić i manipulować ...
We wszystkich tych manipulacjach, dźwięk jak ton słowa i fala-wibracja, odgrywają ważna role emocjonalną, psychologiczną, hipnotyczną - w misteriach, teatrach, muzyce, mediach ...
Wszystko co może leczyć i współgrać może tez zabijać i denerwować a nawet zabijać ...
Światło, jest falą, kolor - barwa, jest falą, każda fala to ton o odpowiedniej wibracji ...
Nie ma przypadkowych kolorów w logotypach ... wszystko brzmi we waszym wnętrzu, nadając waszej wyciągniętej na zewnątrz tożsamości nowy kolor ideowy ...
( Barwa (także kolor), to wrażenie psychiczne wywoływane w mózgu zwierząt w tym ludzi, gdy oko odbiera promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu światła.
Główny wpływ na to wrażenie ma skład widmowy promieniowania świetlnego, w drugiej kolejności ilość energii świetlnej, jednak niebagatelny udział w odbiorze danej barwy ma również obecność innych barw w polu widzenia obserwatora, oraz jego cechy osobnicze, jak zdrowie, samopoczucie, nastrój, a nawet doświadczenie i wiedza w posługiwaniu się zmysłem wzroku.
W szerszym znaczeniu barwa jest całościowym pojęciem dotyczącym odbioru opisywanych wrażeń, w węższym zaś jest jakościowym określeniem odbieranego światła zwanym walorem barwy (czyli porównaniem do najbliższej wrażeniowo barwy prostej), a wtórują temu pojęcia jasności barwy (czyli udziału ilości światła pochodzącego z danej barwy w stosunku do ogółu bieżących warunków oświetleniowych), oraz nasycenia barwy (czyli udziału achromatyczności w danej barwie).
Nauką badającą wywoływanie wrażeń barwnych oraz sposób ich odbioru jest teoria koloru. Jest ona połączeniem wybranych zagadnień z zakresu fizyki, biologii oraz psychologii.
Barwa jest postrzegana dzięki komórkom światłoczułym w siatkówce oka, zwanym pręcikami i czopkami.
Ściślej: pręciki są wrażliwe na stopień jasności (widzenie skotopowe), czopki także na barwę (widzenie fotopowe).
Są trzy rodzaje czopków, a każdy z nich jest najbardziej wrażliwy na jeden z trzech zakresów barw – niebieskiej, zielonej lub czerwonej (przy czym zakresy te zachodzą na siebie), co łącznie umożliwia widzenie wszystkich barw.
Oko ma swą ograniczoną rozdzielczość barw, tzn. czasem nie jest w stanie dostrzec różnicy występującej między dwoma barwami o różnym widmie traktując je jako takie same. Wrażliwość na barwę ma swoje uwarunkowania osobnicze, ale także jest wynikiem częstego obcowania z barwą (np. malarz, drukarz itd.).
Oko ludzkie wykazuje różny stopień wrażliwości na określoną barwę co jest uwarunkowane liczbą czopków wrażliwych na określoną długość fal świetlnych. Za widzenie barwy niebieskiej odpowiada ok. 4% czopków, za zieloną – 32%, za czerwoną – 64%. Różnice barwy niebieskiej i ciemno czerwonej są słabiej dostrzegane niż różnice w innych barwach. Jeśli dwie barwy zapiszemy w przestrzeni barwnej CIELab można podać liczbę ΔE będącą odległością między tymi barwami w trójwymiarowej przestrzeni CIELAB. Przyjmuje się, że jeśli ΔE jest poniżej 1, wówczas różnica między barwami jest niedostrzegalna. Przy ΔE pomiędzy 1 a 2 różnice spostrzega tylko doświadczony obserwator.
Nie wszystkie szczegóły postrzegania barw są zrozumiałe, ze względu na złożone przetwarzanie informacji o barwach w mózgu. )
Całe życie idziemy za fletnią tego, czy innego pana, który nadaje naszemu iluzorycznemy życiu właściwy systemowy ton.
Dzieje się tak poprzez strach prowadzący do edukacji lustrzanej, która wywleka i umieszcza waszą tożsamość na zewnątrz waszego ducha, egoistyczny świat napełnia waszą dusze ideami waszych panów ...
Cymantyka, podchodzi do świata wibracji, tonu, koloru, barwy uczciwie, nie stosuje dekonstrukcji, manipulacji, czarów w celu ukrycia rzeczy, którymi można sterować gatunek ludzki ...
Cymatyka, jest nauką, która zajmuje się badaniem wpływu dźwięku na materię (studiuje stosunki między polami i wibracjami ).
Na DNA mają wpływ dźwięki o odpowiedniej częstotliwości zwane słowami, które odpowiednio zastosowane regenerują organizm i poszczególne organy.
Odpowiednia częstotliwość jest kierowana do tej części dna, która dla naukowców nie odgrywa żadnej roli i jest niewykorzystywanym śmieciem.
Wynika z tego, że fale są rzeczywistymi słowami, komunikującym się z wszechświatem, naturą i rzeczami ożywionymi jak i nie ożywionymi.
To fala, która posiada konkretną częstotliwość, tworzy widzialną rzeczywistość. Sen, myśl, słowo - fala, działanie.
Dualizm cząsteczkowo - falowy, niszczy zagadnienia fizyki kwantowej, proponując nam rozwiązanie problemu pierwotnej wibracji tworzącej rzeczywistość.
Ciało, można naprawić za pomocą dźwięku, o ile pozbędziemy się smogu elektromagnetycznego. Wystarczy tylko odpowiednia częstotliwość tworząca falowe - słowo, aby uzdrawiać organy i wpływać na rzeczywistość.
Najważniejsze, abyście zrozumieli, że kształt jest funkcją częstotliwości.
Innymi słowy, wszystkie substancje, które występują w naturze, w całym wszechświecie, są formami treści stworzonymi, przez kosmiczne pola energetyczne.
https://archiwaligiswiata.
https://
Nie pozwalają wam ewoluować duchowo, nie pozwalają wam się regenerować fizycznie, zmuszają was do krótkiego, użytecznego dla nich życia fizycznego i szybkiego powrotu do owego życia po śmierci, za pomocą karmy negatywnej.
Wasze życie, nigdy dzięki cywilizacji, nauce, technologii, pracy ... nie będzie układało się harmonijnie, ponieważ kult cywilizacji, zwany kult-ur-ą, to kult chaosu, wynikającego nie z praw natury, lecz z prawa manipulacji - rodzącej fetysze, które pozwalają żyć lepiej tym, którzy owy fetysz stworzą, od tych, którzy muszą, za tym fetyszem biegać, tworząc chaos swego życia oraz życia społecznego.
Barwy, odzwierciedlają nuty, większość języków, to języki odzwierzęce - proste, a zarazem zagmatwane, skore do kłamstw i przeinaczeń, my posługując się obiecadłem, językiem oj-czystym, mamy szanse dostrzec głębie przekazu, w jakie obleczone są słowa.
Możemy rozkładać słowa, dzielić je szukając głębszego sensu danego słowa wchodzącego w skład konkretnego zdania.
Lenistwo, nie pozwala wam dostrzeże wpływu falowości języka oj-czystego na ciało, myśli i działania ...
Jeśli chcecie powrotu obiecadła, musicie pokusić się o głębszą analizę słów ... tylko wtedy wrócimy do samostanowienia, samoograniczenia, spójności i stabilizacji wiedząc, że obiecadło, to obietnica prawdy i jedności myśli, słów - fal i działań, po obu stronach wolnej i równej tożsamości, nie znającej lęku i strachu, przed hierarchią, technologią, manipulacją, nauką, religią, polityką, pracą, edukacją, czyli zwykłym kłamstwem ... niszczącym wewnętrzna symbiozę pierwotnej fali bytu.
Ludzkość maszeruje uszczęśliwiona w zuchwałą, nową przyszłość w takt wielkiego muzyka Pana, rogatego, egoistycznego boga, który wygrywa wspaniałe utwory na swoim zaczarowanym flecie, zmieniającym fale rzeczywistości w koszmarną utopie ...
Jesteśmy, jak stado ślepych myszy, które w gromadzie pędzą nad urwisty brzeg ku głębokiemu i zmąconemu morzu.
Świat stał się zauroczonym miejscem pełnym czarnej magii, a my staliśmy się nieszczęsnymi zahipnotyzowanymi mieszkańcami iluzorycznego świata, skrytego wewnątrz jaskini platońskiej.
http://swiatowaliga.blogspot.
https://
Nie mamy już związku ze starą, bezpieczną rzeczywistością, ponieważ w tworzeniu Nowe Rzeczywistości - zastępującej prawdę, bierzemy tylko bierny udział jako widzowie, kierujący się strachem i ignorancją.
Dydymus
Akademia Filozoficzna Dydymusa
https://pomagam.pl/wpz
Liga Świata
Samostanowienie i Samoograniczenie
https://pomagam.pl/dydymus
https://trueshopl.wordpress.