Nieśmiertelność duszy, czyli największy przekręt w dziejach ludzkości

Dzisiaj, pokonamy kolejne alegoryczne piętro, którego wydźwięk zepchnie światopogląd większości społeczeństwa w całkowity niebyt.

Zastanowiłeś się kiedyś czytelniku, kto powiedział ludzkości, że dusza jest nieśmiertelna ? Dobrze się zastanów nad tym pytaniem, ponieważ odpowiedź, może się tobie nie spodobać i zaszokować tych, którzy w pewnych dogmatach – dostrzegają sens swej egzystencji, opartej na zewnętrznych i niebezpiecznych podszeptach (15)!

Życie, to proces, którego nie należy identyfikować z ciałem, ponieważ ciało, czy też powłoka, to wypadkowa wielu czynników, związanych z czynnikiem karmicznym (8), który pozwala doskonalić się duszy, a więc prawdziwemu wymiarowi życia.

Kojarzenie duszy z siłą życia, jest tematem praktycznie nie znanym, a nawet negowanym przez tych, którzy z życia innych, uczynili swój zyskowny kapitał (2), mnożony za pomocą wiary w fetysze (3), będące tanim i urojonym zastępstwem wartości moralnych, które swój początek biorą z jedności wewnętrznej (RaElIs (16)), której w fetyszach, po prostu nie znajdziesz.

Ciało, jako dwuskładnikowa kopia fizyczna, powstaje na skutek połączenia dwóch komórek (gameta), a następnie w ciągu 40-48 godzin, ciało zostaje zjednoczone z duszą, ponieważ dusza oznacza siłę, świadomego i odrębnego oraz nienaruszalnego (11) – życia, na którego nie powinno oddziaływać lustro poprzednich pokoleń oraz indoktrynacja ze strony państwa, szkoły (4) oraz reguł hierarchicznych, które wypaczają młody umysł na potrzeby kultu i wiary w schematy żerowania jednostki na jednostce (5).

Świadoma odrębność, wytwarza logikę prawa naturalnego (6), za którym podąża odpowiedzialne samostanowienie i samoograniczenie wolności, tworzącej równość – wartości, pozbawionych ideologii stopniowania owych wartości, co przekłada się na absurd bytu zamkniętego w dogmacie hierarchicznego prawa zwierząt (6).

Tak naprawdę – śmierć – oznacza sen, oczyszczenie duszy, ze wszystkich doświadczeń danego bytu fizycznego, a zatem – dusza opuszczając ciało – umiera wraz z nim, aby ponownie z-mar-twych-wstać (7), jako pozbawiony poprzednich mar – nośnik siły życia, dążący do nowych, niepowtarzalnych doświadczeń na płaszczyźnie odmiennej przestrzeni, czasu i wymiaru.

( Dusza ludzka i zwierzęca – Nefesz, jako iskra i źródło życia, powstała w 6 dniu kreacji. Natomiast piekło, czyli Szeol, to grób ludzki, w którym spoczywają resztki ludzkie – pozbawione duszy, czyli siły życiowej. )

Dusza, jako silnik siły życia, nie może być obciążona świadomymi wspomnieniami na swej karmicznej drodze (8), ponieważ różnica w/w czasu, przestrzeni i wymiaru, byłby dla nowego bytu – drogą przez mękę, tak jak i porównywanie doświadczeń z poprzednich, zamkniętych już rozdziałów.

Egoizm, zwany Lucyferem, bestią, wężem (alegoria Boga), złem (dobrem (24)), czy diabłem … , to najzwyklejsza w świecie – trzecia siła (9), manipulacja, polegająca na zbuntowaniu i oderwaniu, którejś z połówek mózgu od szysznki (16), a także odwrotność siły życia, dążąca do samozagłady, przez podział wewnętrzny lub społeczny.

Niedawno wspomnieliśmy, że uporczywej myśli (10), zakazu, nie pozbędziemy się za sprawą próby wykreowania pozytywnych przemyśleń, ponieważ ludzki umysł tylko mnoży i dodaje (10), nie potrafiąc dzielić i odejmować, z racji czego – każda dręczącą myśl wchodzi w stan replikacji i zalewa nasz umysł, jak zaraza, plaga, a nawet porządnie rzeczy zgoła nielogicznych i niemoralnych.

( Zanim na dobre zaczniesz czytać, zaakceptuj zasady panujący w kręgu mojego domu ( 1 – oznacza link pod tekstem), lub opuść moje domostwo, strzeżone przez prawo naturalne. Jeśli korzystasz, korzystaj z całości wraz z linkami, ponieważ cytat, może być zastosowany w złej intencji. )

Przejawem wybitnego egoizmu, a nawet skrajnego debilizmu, jest zerwanie jabłka z gałęzi drzewa wiedzy – drzewa rodowego, co przekłada się na kazirodztwo, lub zdradę własnego wnętrza o ile potraktujemy Adama i Ewę, za alegorie męskiej i żeńskiej części mózgu, których wojna ideologiczna wpływa na zanik świadomości – tworzącej tryptyk wewnętrznej równowagi (16).

Jak już wiemy Adam i Ewa, to swoiste rodzeństwo, niszczące stary porządek ludzkiego królestwa (12/16). Zniszczenie równowagii umysłu, doprowadza do wojny domowej i wypędzenia z własnego jestestwa moralności duchowej, zastępowanej wraz z czasem – wiarą w fetysze, przybyłe z zewnątrz.

Owy akt ignorancji, wskazuje na brak umiejętność rozróżnienia czynów zgodnych z prawem naturalnym (6) i tych, które owe prawo niszczą, za pomocą prawa natury, zwanego również prawem zwierząt.

Egoizm, to alegoria węża (będącego alegorią Boga), wszelakiego ryzyka, podszeptu, dążącego do nieoblicznych myśli, słów i działań, zagrażających gatunkowi ludzkiemu, duszy i życiu.

Dlaczego człowiek, ulega podszeptom egoizmu ?

Ponieważ wydaje mu się, że zjadł wszystkie rozumy, oczywiście, mamy tu do czynienia z kolejną alegorią: alegorią jabłka, będącego symbolem iskry życia i świadomości – szyszynki (16) oraz drzewa dobrego i złego, z którego możemy czerpać wiedzę, bez potrzeby zjadania, a więc niszczenia – szyszynki, a więc nośnika tej wiedzy, która daje człowiekowi świadomość rozgraniczenia rzeczy zgodnych z prawym naturalnych i tych bazujących na prawie zwierząt.

Człowiek, pogrążony w pożądaniu fetyszy zrodzonych z łona tej, czy innej ideologii, wytwarza w swoim wnętrzu chemiczny – jad, truciznę płynącą wprost z ludzkiego egoizmu, którego alegorycznym symbolem, jest jadowity wąż, który kusi do działania, będącego symbolem i synonimem akcji – żeńskiej części mózgu, która wytwarza reakcje w męskiej części mózgu (12/16).

Alegoryczna Ewa, zmusiła Adama do biernego i podświadomego działania. Czyż nie jest w tym racji, czy nie możemy zaobserwować u siebie tego typu schematów myślowych, pochodzących od dwóch półkul mózgu, które nie szukają zjednoczenia za pomocą jaźni (szyszynki), lecz kłótni, za pomocą wojującej tezy i antytezy.

Egoizm, to specyficzny czynnik samozagłady, wpływający na wewnętrzny podział człowieka.

Dokładniej ? Adam i Ewa, to alegoria prawej i lewej połowy mózgu. Alegoryczny Adam i Ewa, to mózg pozbawionego świadomości i ulegający obcym wpływom, przez brak zjednoczenia obu półkul z szyszynką, co tworzy – gorszy gatunek, oparty na ideologii Patriarchalnej lub Matriarchalnej, tworzącej podstawowy element podziału, zarządzanego za pomocą trzeciej siły (9).

( Lewa półkula mózgu, odpowiada prawej części ciała i męskości, czyli analizie, logice, systematyzowaniu i działaniu. Prawa półkula mózgu, odpowiada lewej części ciała i kobiecości, czyli myśleniu holistycznemu, empatii, odczuciom, intuicji…

Niestety 99 % ludzi myśli stereotypowo, dążąc do podstawowej cechy podziału opartej na płci i drugorzędnych cechach płciowych, przez co, niemożliwe jest osiągniecie oświecenia i syntezy, tworzącej rownowagę duszy i ciała oraz zespolenie ich z realnym otoczeniem.

Gatunek memetyczny (17), tworzy cel życia, na bazie poddawanych mu z zewnątrz ideologii – opartych na kontroli społecznej i żerowaniu elit na plebsie, te relacje, są nieudolnie podpatrywane, podrabianie i odbijane jak w lustrze.

W tym celu, wykorzystuje się kształtowanie świata na bazie (odizolowania, co prezentuje symbol zakrycia ręką – jednego oka (14)) lewej lub prawej półkuli mózgu, dążąc do ekstremalnie rozbieżnych teorii, tworzących utopijne wyobrażenia świata, co jest niezgodne z ludzką duchowością, a co tworzy podziału społeczne i wewnętrzne utopie – kreujące tragedie, dramaty, koszmary, wojny, rewolucje i choroby.

W ten sposób – obie połówki mózgu, nigdy się (na szczęście elit) nie dogadają, ponieważ na ich drodze powstała ideologia płci, rasy, gatunku, koloru, kultury, wyznania, wykształcenia, zachowań, języka … i wielu innych fetyszy, kształtujących błędne poglądy, opinie, czy zachowania … (12))

W ideologi patriarchalnej – Ewa, jako alegoria czynu, została wyciągnięta z żebra Adama, czyli ideologi myśli. W ideologi matriarchalnej – Ewa, jak alegoria siły sprawczej, zrodziła Adama, jako alegorie użytecznego działania.

Kościół, został stworzony z ideologii poświęcenia jednostki, dla ideologii hierarchicznej, wyzysku człowieka przez człowieka i żerowania bestii (13), węża (Boga) na człowieku i naturze.

Ukrzyżowanie człowieka, to alegoria upadku ludzkiej świadomości, ukazana, za pomocą rozłożenia jaźni (a także natury, przez ścięte drzewo, a także więzi człowieka z naturą i siłami natury (18)) na czynniki pierwsze.

Sześcian jaźni (19), to alegoria życia i drzewa życia, podczas gdy krzyż, jest alegorią śmierci, zależności, sztuczności, upadku i (ściętego) drzewa – śmierci.

Więc alegorią chrześcijaństwa i kult-ur-y cywilizacyjnej (18), jest ideologią śmierci i zależności od hierarchii, która dzieli (teza i antyteza) i kontroluje podział za pomocą trzeciej siły.

Świątynia ludzkiej szyszynki – sześcian żywej jaźni (19), umiera za pomocą wytworzenia z niego martwego krzyża – będącego alegorią poświęcenia, własnego dobra, dobrobytu i celu …

Twoje ciało potrzebuje partnera, tak jak i twój umysł potrzebuje zawsze drugiej połówki, której zagubieni poszukają przez całe życie, zamiast spojrzeć w głąb siebie, jednak tkwiący w nas absolut duszy, owego partnera nie potrzebuje, nie przywiązuje się do ciała i umysłu, choć pomaga mu rozwiązywać problemy zgodnie z prawem naturalnym (6).

Kto więc podszeptuje człowiekowi, że jego dusza, a wraz z nią i nasze ciało jest nieśmiertelne, kto wprowadził ten obłęd, błąd i kłamstwo do ludzkiego życia ? Kto, stwierdza, że dostęp do własnej jaźń i świadomości, jest zakazany, a ciemność, jest darem, z której można lepić różne alegorie, myśli i słowa, wpływające na użyteczną plastyczność ludzkiego umysłu ?

Zacytujmy Księgę Rodzaju 3:

Wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?

(Drzewo na środku ogrodu naszej jaźni, to mózg, którego owocem jest – szyszynka. Istota nieświadoma procesu życia, śmierci i fizyczności, nie może określić swego wieku, ani nazwać tego, co jest dostrzegalne …)

Wtedy rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło.

Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią, a on zjadł.

A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.

(Przebudzenie świadomości i zjednoczenie szyszynki z obiema półkula mózgu, wytwarza RaElIs, czyli rzeczywiste spostrzegania otoczenia, opartego na auto-świadomości, pozbawionej obcych ideologii …)

Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie w porze powiewu wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.

Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: Gdzie jesteś. On odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się. Rzekł Bóg: Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?

Mężczyzna odpowiedział: Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem.

(Zjednoczenie tryptyku i aktywacja świadomości, jest nie w smak temu, kto uważa się za Pana.)

Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: Dlaczego to uczyniłaś? Niewiasta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł i zjadłam Wtedy Pan Bóg rzekł do węża:

Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i dzikich; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia.

Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono ugodzi cię w głowę, a ty ugodzisz je w piętę.

(Tutaj poznajemy alegorię węża (Boga), jako nasienia, nieświadomość płodzi nieświadomość oraz strach …)

Do niewiasty powiedział: Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą.

Do mężczyzny zaś rzekł: Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jeść –

przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał z niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia.

Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież pokarmem twym są płody roli. W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz!

Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących. Pan Bóg sporządził dla mężczyzny i dla jego żony odzienie ze skór i przyodział ich. Po czym Pan Bóg rzekł: Oto człowiek stał się jak jeden z Nas: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa życia, zjeść go i żyć na wieki.

(Jako, że El i Aszera, posiadali 70 synów, którzy podbili i wykreowali z plemion 70 hierarchicznych narodów (20), najprawdopodobniej Adam, stał się jednym z tych, którzy sprawowali władze w imieniu El i Aszery, a jego potomkowie sprawują władze w imieniu ich synów …)

Dlatego Pan Bóg wydalił go z ogrodu Eden, aby uprawiał tę ziemię, z której został wzięty. Wygnawszy zaś człowieka, Bóg umieścił na wschód od ogrodu Eden cherubów i miecz z połyskującym ostrzem, aby strzec drogi do drzewa życia.

(Niewolnicy, są więc hodowani w taki sposób, aby podział społeczny i wewnętrzny, nie dał im czasu i możliwości poznania drogi do drzewa życia, rzeczywistości i jaźni …)

Czy potraficie złożyć z tej alegorii spójny obraz wydarzeń, które mają miejsce w ciele każdego świadomego lub nieświadomego człowieka !?

El i Aszera, czyli samozwańczy Pan i Pani tego świata, opanowali wszystkie dziedziny życia od narodzin, edukacji, aż po śmierć, aby społeczeństwo, nie zorientowało się, co do własnej nieświadomości.

Nikt nie pójdzie do raju, ponieważ dobrowolnie zamieniliśmy wewnętrzny raj na piekło własnego zagubienia, nasze piekło stało się rajem dla bezproduktywnych bestii, żyjących na nasz koszt.

Umarli nie będą chwalili Pana, ani nikt z tych, którzy zstępują do miejsca milczenia, tak twierdzi biblia, więc raj, jest do osiągnięcia tylko przez tych, którzy zgodzą się wykorzystywać innych i żyć na ich koszt, dzięki przemocy i sile fetyszy …

Księga Kohelet, potwierdza powyższe: Każdego dzieła, które twa ręka napotka, podejmij się według twych sił! Bo nie ma żadnej czynności ni rozumienia, ani poznania, ani mądrości w Szeolu (grobie), do którego ty zdążasz.

To samo twierdzi Księga Rodzaju: Gdybym więc teraz przyszedł do sługi twego, a mojego ojca, i nie byłoby z nami chłopca tak przez niego umiłowanego, to gdy zobaczy, że go nie ma, umrze. My zaś, słudzy twoi, będziemy przyczyną, że siwizna naszego ojca zstąpi do Szeolu (grobu) ze zgryzoty.

Czyli nawet synowie Jakuba twierdzą, że ich ojciec po śmierci trafi do piekła, czyli Szeolu – grobu. Być może, mamy tutaj do czynienia z kultem ciałopalenia lub kultem Molacha, w którym palono zwłoki dogorywających lub ciała, żywych jeszcze ludzi.

Jak obłok się rozchodzi i przemija, tak ten, kto zstępuje do grobu, nie wraca. Nie wróci już do swego domu ani nie pozna go już jego miejsce. Job 7:9/10. Obyś mnie w Szeolu (grobie) schował, aż twój gniew się uciszy, wyznaczył mi czas i wspomniał o mnie. Job 14:13.

Job prosi, aby bóg ukrył go w piekle-szeolu-grobie. Nadzieją Joba, jest karmiczne z-mar-twych-wstanie, które większość religii odrzuciła, na rzecz niczym nie potwierdzonej wiary w nieśmiertelność duszy.

Dlaczego pisma mistyczne określają szeol, jako grób lub piekło, ponieważ skrybowie i tłumacze podchodzą do tego rodzaju pism z własnymi przekonaniami, co zmieniło kształt Biblii i jej wydźwięk (25).

Dusza, to siła lub iskra życia, której świadome bytowanie ograniczone jest do długości życia jej nosiciela. Wszystko, co żywe obdarzone jest iskrą życia sprzężoną z archontami (21), ponieważ ich unikalna równowaga, stworzyła czynniki sprzyjające życiu.

El i Aszera oraz ich potomkowie, chcą aby człowiek służył im swą iskrą życia od dnia narodzin, aż po dzień śmierci, schemat wykorzystujący ludzki kapitał (2), jest hierarchicznym systemem kontrolowania i wykorzystania ludzkiej duszy do niewolniczej pracy, niezgodnej z prawem naturalnym (6).

Nauka o nieśmiertelności duszy, jest sposobem na ulokowanie ludzkiego umysłu w pułapce ideologicznej, w której strach i nadzieja, są silniejsze od woli walki o własną wolność i równość.

Nie grzesz i nie walcz ze swoim panem, ponieważ grzech nie doprowadzi ciebie do nieśmiertelności, która jest dla ciebie jedynym ratunkiem. Jest to najwyższy stopień manipulacji opartej na strachu i poczuciu winy, z czego korzystają rządy, władze i inne twory kontrolujące byt społeczny.

Oto wszystkie osoby (dusze – nefesz) są moje: tak osoba (dusza) ojca, jak osoba (dusza) syna. Są moje. Umrze tylko ta osoba (dusza), która zgrzeszyła. Ez:18:4.

Wróćmy do Księgi Rodzaju 3:2/5:

Niewiasta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli. Wtedy rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło.

Ojciec kłamstwa, kreator trzeciej siły, będący jednocześnie panem i wężem (alegorią Boga, jest wąż), tworzy tezę i antytezę, ponieważ każdy szaman (22) wie, że ludzki mózg pobudzony do działania, potrafi tylko mnożyć i dodawać, ale nie odrzucić narzucone zaproszenie do gry (10).

Zanieczyszczone wiarą w nieśmiertelność duszy – umysły, w nieskończoność przetwarzają i mnożą myśli, które zatruwają ich wnętrze i nie pchają rozwoju duchowego na odpowiednio wysoki poziom.

Dlaczego tak jest ? Ponieważ świadomość podniesiona do rangi wiedzy – pozwoliłaby karmie przyspieszyć swój bieg oparty na altruizmie. Zatopienie człowieka w niewiedzy, strachu i poczuciu winy, pcha go w stronę podziału wewnętrznego i zewnętrznego, co wytwarza skrajnie niebezpieczny egoizmu, który wyniszcza tryptyk ludzkiej rzeczywistości, która nie dąży już do zgody, lecz do emocjonującego wyścigu szczurów, na którym korzysta tylko – rozbudowana do granic możliwości – hierarchia.

Ludzie rozmyślający o nieśmiertelności duszy, rozglądający się po drzewach różnych ideologii, nie zastanawiają się nad drzewem własnego rozumu, nad sensem pielęgnowania swojej szyszynki (jabłka), aby ta zjednoczyła męski i żeński rdzeń w całość, co przywróci społeczeństwu – realne spojrzenie na rzeczywistość i utracone dawno temu korzenie wspólnoty !

Nigdy nie niszcz tego, co utrzymuje cię przy życiu – własnego wnętrza, natury i spokoju wypływającego z bezpieczeństwa i odpowiedzialności za swoje życie, wolne od zewnętrznych ideologii, które pozostawione przy życiu, będą codziennie żerowały na twojej bierności i niemej akceptacji !

Tylko prawidłowo funkcjonujące drzewo naszego mózgu, może zrodzić Nowy Początek Świata (23), oparty na Prawie Naturalnym (6).

Drzwi prawdy już się otwarły, teraz wystarczy tylko odrobina odwagi, aby wyciągnąć zdobytą wiedzę do ludzi …

Dydymus

Akademia Filozoficzna Dydymusa

Zbiórka na działania prawników:

https://zrzutka.pl/8chj5g

PL27 1090 0004 7335 8000 0004 4283

https://pomagam.pl/wdd

Liga Świata | Samostanowienie i Samoograniczenie https://trueshopl.wordpress.com

1. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/05/13/jesli-wchodzisz-do-mego-domu-i-kregu-badz-swiadom-regul-i-praw-w-nich-panujacych/

2. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/23/kim-jest-krol-i-czym-jest-panstwo/

3. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/04/wyznawcy-fetyszyzmu/