UN Habitat – Twoje Miasto, Twoje Państwo – Miasto i Państwo Więzienne


Twoje miasto, czyściciele kamienic, sztuczne burdy, monitoring, wywłaszczenia, wzrost opłat za deszczówkę, odpady, zamknięcie centrum dla aut, karty miejskie (np. PEKA z chipem RFiD) wycinka drzew, przejęcia ogródków działkowych, niszczenie naturalnych upraw, ziół, nowe podatki …Nadal uważasz ,że to przypadki ?


http://www.youtube.com/watch?v=IRFsoRQYpFM&list=PLPCe1acB3rZEbrzIBPdXSsF_Dvyl2GSi3

PLANOPOLIS – MIASTA WIĘZIENNE

ONZ-HABITAT. Organizacja ta działa pod auspicjami Narodów Zjednoczonych i zajmuje się rozwojem socjalnie i środowiskowo zrównoważonych osiedli ludzkich. Mandat Programu, obejmuje następujące kwestie: promocja społecznie i środowiskowo zrównoważonych miast oraz ośrodków miejskich, a także zapewnienie schronienia dla wszystkich potrzebujących. 


Głównymi dokumentami odnoszącymi się do mandatu Programu są: Deklaracja z Vancuver ws. Osiedli ludzkich, Agenda Habitatu, Deklaracja z Istambułu ws. Osiedli ludzkich, Deklaracja ws. Miast i Innych osiedli Ludzkich w Nowym Tysiącleciu, Rezolucja ONZ 56/206. Budżet Programu pochodzi z czterech głównych źródeł: wpłat od partnerów dwu-i wielostronnych na rzecz współpracy technicznej, wpłat celowych rządów i innych partnerów, w tym fundacji i władz lokalnych oraz dobrowolnych wpłat rządów. 5% budżetu regularnego ONZ przeznaczane jest na finansowanie Programu. Do partnerów zaliczają się rządy i władze lokalne, międzynarodowe stowarzyszenia samorządów, liczne organizacje pozarządowe, zrzeszenia architektów oraz grupy wywodzące się ze społeczeństwa obywatelskiego. Współpraca z ONZ-HABITAT odbywa się poprzez krajowe placówki ONZ. 

UN Habitat:    “Ponad połowa ludzi żyje dziś w miastach. Miasta zużywają ok 75% całej energii produkowanej na ziemi, przyczyniając się do emisji gazów cieplarnianych i produkcji innych zanieczyszczeń. Miasta zatem muszą ograniczać/łagodzić skutki swojej działalności. Według ONZ-HABITAT kontrola i ewolucja zabudowań miejskich w kierunku polityki zrównoważonego rozwoju powinna kształtować politykę mieszkaniową. Należy wdrażać nowe zasady planowania i zarządzania w sektorze mieszkaniowym. Rządy powinny wprowadzić zalecenia przedłożone w deklaracji z Vancuver dotyczące m.in. wzrostu populacji, dystrybucji, zatrudnienia, schronienia, użytkowania gruntów, infrastruktury i usług.”

Niektóre z socjalistycznych rekomendacji ONZ-HABITAT to:
Deklaracja z Vancuver: Nadzór państwa nad zasobami naturalnymi (D1a) tj. państwo powinno zarządzać zasobami naturalnymi i kontrolować je w interesie narodu. Wolny rynek pozwala na spekulacje takimi zasobami co negatywnie odbija się na całej społeczności (D2a). Państwo powinno kontrolować zmiany w użytkowaniu ziemi (np. z rolniczej na miejską D2c). Kontrola lokacji zabudowań/miast/wsi w ważnych z ekologicznego punktu widzenia strefach lub w strefach niebezpiecznych (D.6c(x)). Tworzenie przez państwa spisów zasobów naturalnych i zagospodarowania ziemi. Dostęp i partycypacja lokalnych społeczności, wolontariuszy, grup, stowarzyszeń mieszkańców do procesu podejmowania decyzji (E4c). Stworzenie narodowych instytucji regulujących wyżej opisane zagadnienia (F1).

Opracowania i projekty prowadzone przez UN-HABITAT mają jednak o wiele szerszy zakres. Bezpieczeństwo w miastach, planowanie “budowy harmonijnych i opartych na zasadach sprawiedliwości miast”, niekontrolowana urbanizacja i jej konsekwencje, migracja społeczności ludzkich w rejonach objętych konfliktami, projekty pilotażowe takie jak budowa w Abu Dhabi pierwszego miasta, w którym wprowadzany jest w życie plan zerowej emisji CO2 i odpadów miejskich.


Głównym projektem pilotażowym jest zbudowanie pierwszego na świecie “ekologicznego” (czytaj w pełni kontrolowanego) miasta o nazwie Masdar w Emiratach Arabskich. Projekt zakłada min 40-50.000 mieszkańców, zerową emisję CO2, własne generowanie energii dla potrzeb miasta, brak chaotycznej zabudowy (cała zabudowa będzie zaplanowana), wszystkie drogi będą drogami dla pieszych, parking przy granicy miasta tzn. żadne samochody nie będą obecne w tych miastach, transport publiczny będzie odbywał się metrem, tramwajem, lub personalnym tranzytem. Miasto będzie finalnie otoczone murem. Wszystko w mieście będzie zautomatyzowane, kontrolowane w cyklach zamkniętych, każdy będzie miał przydział wykorzystania energii, wody, odpadów. Komunikacja będzie ograniczona, po mieście będzie można się poruszać pieszo za pomocą tramwajów i metra. 

Resztę możemy sobie dopowiedzieć, jeżeli wszystko w mieście jest zaplanowane to nie ma tam miejsca na wolność! Z pewnością całe miasto będzie objęte systemem “internetu rzeczy” aby śledzić przepływ dóbr dla celów recyclingu. Z pewnością jedyna forma zatrudnienia będzie zorganizowana przez firmy, które budują takie miasta. Nikt nie zakłada ekspansji miasta tzn, że ludzie w nim mieszkający nie będą mieli środków na rozbudowę czy zakup ziemi, co więcej nie będą mieli do tego prawa. Jedynym historycznym punktem odniesienia dla takich budowli są średniowieczne miasta lub getta czasów II wojny światowej. 
UN-Habitat ma również plany wobec samochodów, czyli zachodniego symbolu wolności, mobilności i statutu społecznego. Cóż większość samochodów wg prezentacji UN przejdzie na pełną elektryfikację, utraci symbol statusu a ich użycie będzie zakazane w wielu obszarach miast.

Według przewidywań w 2090 roku 90% światowej populacji będzie mieszkać w miastach na wzór Masdar. Transport miejski we wszystkich miastach będzie obejmował przynajmniej 35% całego ruchu oraz przynajmniej 7% będzie objęte ruchem rowerowym. Reszta na piechotę! 

POMYSŁ NA ZNIEWOLENIE



Klub Rzymski (jak sami o sobie piszą) jest niezależną, pozarządową organizacją NGO non-profit o charakterze międzynarodowym. Opiera własne doświadczenie na wiedzy swoich członków. Ludzi ze wszystkich regionów świata, różnych kultur i historii, z różnych dziedzin nauki, porządku publicznego oraz z ośrodków akademickich, społeczeństwa obywatelskiego i sektora korporacyjnego. Od momentu powstania (czterdzieści lat temu), rozwijał modele interdyscyplinarnej analizy, dialogu i działania w podstawowych wyzwaniach systemowych, które niezbędne są w określaniu przyszłości ludzkości.
Klub Rzymski znajduje się dziś w szczególnie korzystnej sytuacji, by zmieniać utrwalone koncepcje i paradygmaty i by określać, tworzyć nowe pomysły, wizje konieczne, dla sprostania wyzwaniom XXI wieku.

Poprzez swoje prace na poziomie międzynarodowym, wysiłki poszczególnych członków i 33 stowarzyszeń krajowych, Klub angażuje się w szereg działań w różnych krajach i regionach świata.
W ramach nowego trzyletniego programu, 2008 - 2010, Klub będzie koncentrował się na kluczowych sprawach, takich jak:  zarządzanie i łagodzenie skutków zmian klimatycznych,  braki w wydobyciu ropy naftowej, wyczerpywanie się zasobów, kryzys ekosystemów, wpływ globalizacji, zrównoważony rozwój, pokój na świecie i bezpieczeństwo - w spójnych ramach systemowych, tak aby zaproponować wizję przyszłości i konkretne kierunki działań.
Czytaj więcej na:  LINK

Konkluzje z badań jakie przedłożył Klub Rzymski, zostały opublikowane w książce “Pierwsza globalna revolucja”; “FIRST GLOBAL REVOLUTION”, Alexander King, Bertrand Schneider, (Orient longman). Przedstawiamy poniżej tłumaczenia wybranych, naszym zdaniem kontrowersyjnych części: 

“str 74. W obecnej sytuacji na świecie, brak identyfikacji z procesami podejmowania decyzji jest wyrażony w formie obojętności, sceptycyzmu, lub odrzucenia rządów i partii politycznych, które postrzegane są jako instytucje pozbawione władzy do rozwiązywania problemów naszych czasów. Postawy te wyrażane są poprzez malejący udziału w wyborach. W poszukiwaniu wspólnego wroga, przeciwko któremu możemy się zjednoczyć, wpadliśmy na pomysł taki, iż zanieczyszczenie, groźba globalnego ocieplenia, brak wody, głód itp., spełnią nasze oczekiwania. Wzajemne oddziaływanie tych zjawisk jako całość oraz poszczególne ich elementy  stanowią zagrożenie, z którym muszą się skonfrontować wszyscy na całym świecie. Wskazując te niebezpieczeństwa jako wroga, możemy wpaść w pułapkę, przed którą już ostrzegaliśmy czytelników, a mianowicie pomylenia objawów z przyczynami.
Wszystkie te niebezpieczeństwa są powodowane przez ingerencję ludzkości w naturalne procesy, i tylko dzięki zmianie postaw i zachowań społeczeństw, negatywne zmiany mogą być przezwyciężone. Idąc dalej tym tokiem myślowym, prawdziwym wrogiem jest sama ludzkość.”

“str 81. Ogromna liczba różnic pomiędzy społecznościami była dotychczas uważana za sferę nie do pogodzenia. Różnice w wartościach, etyce, interpretacji w całej strukturze społecznej świata były zbyt odległe. Po raz kolejny doszliśmy do konkluzji, iż tylko poprzez bezkrytyczne przyjęcie na całym świecie wspólnego kodeksu etycznego, skierowanego na przetrwanie rasy ludzkiej i żyjącej planety, mogą rozbieżne interesy być zharmonizowane lub, przynajmniej tolerowane.”

“str 84. Czy pozwolimy aby nadludzkie problemy przed nami stojące przemogły nas, gdy źródłem problemu jesteśmy my sami? Czy odwrócimy się od realnych problemów, uciekając w życie na marginesie społeczeństwa lub w dążeniu do osobistego sukcesu, ignorując naszą indywidualną odpowiedzialność społeczną? Czy musimy zdać się na pewnego rodzaju fatalizm, który zakłada powolny, nieunikniony, nie dający się pokonać upadek rodzaju ludzkiego? Są to pytania będące potężnym wyzwaniem, przed którym stoimy obecnie. Postaramy się teraz zbadać możliwe odpowiedzi na to wyzwanie. Globalne wyzwanie wymaga globalnego podejścia ".

“str 95. główny nacisk w przyszłości musi być skierowany na zapobieganie rozwoju makro-zanieczyszczenia, które opisaliśmy wcześniej, do takiego poziomu by jego skutki nie stały się nieodwracalne. Najbardziej naglącą sprawą jest globalne ocieplenie, które zagraża światowemu systemowi gospodarczemu i społecznemu. Zapobieganie globalnemu ociepleniu jest jednym z największych wyzwań przed, którym stoi ludzkość i wymaga międzynarodowych wysiłków. Cztery linie ataku na tą problematykę są wymagane:
zmniejszenie globalnej emisji dwutlenku węgla, co oznacza zmniejszenie zużycia paliw kopalnych; zalesianie, zwłaszcza w tropikach; rozwój alternatywnych źródeł energii; konserwacja energii i rozwój większej skuteczności w jej wykorzystaniu.
[...] Początkowo, najwyższy priorytet należy przyznać oszczędności energii i wydajności przesyłu energii w każdym sektorze gospodarki. Istnieje bardzo duży potencjał oszczędności użytecznych gospodarczo i strategicznie koniecznych ze względu na możliwość braków dostaw ropy naftowej do krajów uprzemysłowionych. “

“str 105. Niewątpliwie istnieje pilna potrzeba do przyjęcia przez te kraje rozsądnej polityki humanitarnej, kontroli populacji oraz zachęcanie do stosowania polityki planowania rodziny, które uzupełnią osiągnięcia nad kontrolą śmiertelności poprzez poprawę w swerze medycyny i higieny. Jeden z najpewniejszych środków dla osiągnięcia obniżenia wskaźników urodzeń są spontaniczne procesy, które następują wraz z poprawą poziomu życia, rozwojem gospodarki. Niestety w wielu miejscach na świecie proces ten jest niemożliwy ze względu na wysoki wskaźnik przyrostu ludności, tworzący błędne koło. Naukowy przełom w technologiach antykoncepcji jest opóźniony, głównie w produkcji tanich i powszechnie dostępnych środków doustnych oraz innych środków antykoncepcyjnych, które mogłyby ułatwić kontrolę populacji.
[...] Kontrola populacji, jest niezbędnym i koniecznym elementem w planowaniu poprawy ludzkiego dobrobytu. Jest ważnym, aby wszystkie kraje dążące do rozwoju, zwracały szczególną uwagę na własną politykę ludnościową. Zasady kontroli populacji muszą być oparte na szczegółowej eksploracji demograficznych perspektyw wzrostu w stosunku do dostępności zasobów i celów rozwoju, w tym standardu życia, który każdy kraj ma nadzieję osiągnąć. Tylko dzięki świadomej ocenie, realistyczne planowanie rozwoju może być urzeczywistnione. Jeśli społeczeństwo ma pozytywnie reagować na potrzeby kontroli populacji, musi mieć wystarczające informacje, aby zrozumieć zagrożenia wynikające z przeludnienia, oraz korzyści, które wynikają z ograniczeń wzrostu populacji. Takie warunki są konieczne, jeżeli planowanie populacji ma być realizowane w sposób humanitarny.”

“str 115. W szerszym znaczeniu, pojęcie zarządzania/kontrolowania nie powinno ograniczać się do systemów krajowych i międzynarodowych, ale powinno być również stosowane w stosunku do władz regionalnych, wojewódzkich i lokalnych, jak również do innych systemów społecznych takich jak edukacja, wojsko, przedsiębiorstwa prywatne, a nawet mikrokosmosu rodziny.”

“str 135. Niektóre kraje, takie jak Francja, wprowadziły do cirruculum obowiązkowy temat, Edukacji Obywatelskiej. Wydaje się oczywiste, że wprowadzenie "Światowej Edukacji", jako temat, albo jeszcze lepiej "Wprowadzenie tematyki Wielkich Problemów Świata” powinny być odtąd przedmiotem obowiązkowym w zakresie edukacji dzieci i młodzieży.”

“ str 136. Rola edukacji jest więc bardziej istotna niż to nam się wydaje. Jednakże zajmie jeszcze dużo czasu i badań, aby na nowo przemyśleć koncepcję oświaty. Należy rozpoznać i uznać różne wymiary potrzeb nowego świata tak, aby wychowawcy/nauczyciele dnia dzisiejszego i w przyszłości byli w stanie lepiej poznać ogrom i szlachetność stojącego przed nimi zadania: bycia liderami w ewolucji umysłu i zmian zachowań, tym samym dać narodziny nowej cywilizacji..”

“ str 140. Poza tym muszą być rozpoczęte poszukiwania nowych czystych technologii i sposobów, oczyszczania tradycyjnych procesów. W przemyśle chemicznym, na przykład, badania mogą być skierowane na poprawę metod wytwarzania, w tym badania nad nowymi katalizatorami. Badania naukowe muszą być skierowane na znalezienie sposobów na utylizację toksycznych odpadów przy minimalnym zużyciu energii. Również w pochodnych sektorach przemysłu, należy rozwijać badania naukowe w zakresie technik recyklingu. Kolejnym zadaniem dla przemysłu chemicznego jest opracowanie tworzyw bio-degradowalnych do tworzenia opakowań i innych przedmiotów. W rolnictwie i przemyśle rolniczym należy przedsięwziąć zdecydowane kroki w celu ograniczenia zużycia energii.
Wiele przydatnych badań jest już w toku z zakresu hodowli zbóż strączkowych zdolnych do wiązania azotu, co doprowadzi do zmniejszenia wykorzystania nawozów azotowych. Więcej pracy należy skierować na zastąpienie pestycydów biologicznych. W tym celu powinno się zintensyfikować badania z zakresu inżynierii genetycznej, tak aby zapewnić podstawowym zbożom większą odporność na owady i grzyby, a także możliwe zmiany klimatu. W dziedzinie transportu również ciekawe prace są w toku.
Ze względu na potrzebę zachęcania obywateli do wspólnych podróży, nowe, elastyczne systemy miejskiego transportu muszą być opracowane w trybie pilnym.”
Motywacje i wartości 

“ str 149. Osoby indywidualnie jak i w zrzeszeniach, coraz częściej przedkładają ten problem. Tak więc “Komisja Południowa” i jej przewodniczy Julius Nyerere, wyrazili bardzo jasne stanowisko w tej kwestii w swoim ostatnim sprawozdaniu.  Oznaki zachęcania wzrostu świadomości (1990):
W ostatecznym rozrachunku, zarzuty “Komisji Południowej” w sprawach sprawiedliwości, równości i demokracji w globalnym społeczeństwie nie mogą być oddzielone od realizacji celów poszczególnych społeczeństw. Zobowiązania do wartości demokratycznych, poszanowania praw podstawowych, zwłaszcza prawa do sprzeciwu, sprawiedliwe traktowanie mniejszości, troska o biednych i upośledzonych, uczciwość w życiu publicznym, gotowość do rozstrzygania sporów bez uciekania się do wojny, wszystkie te zadania ...zwiększają szanse zapewnienia nowego porządku świata.

[...] Nigdy wcześniej kwestie wartości nie były przedmiotem tylu sympozjów, dyskusji i badań.
Sytuacja ta pokazuje, że istnieje potrzeba stworzenia nowego systemu wartości, które zapewniają stabilność w życiu jednostki i społeczeństwa, które jednocześnie będą inspirować wizje tworzenia systematycznego świata, zdolnego do stworzenia systematycznej przyszłości.
[...] Czy oznacza to, że nowy system wartości jest w trakcie tworzenia? System który byłby w opozycji do tradycyjnych wartości, gotowy sprostać nowym wyzwaniom, takim jak inżynieria genetyczna, które nurtują sumienie i systemy oceny człowieka? Czy możemy dziś mówić o uniwersalnych ludzkich wartości, które byłyby wspólne dla wszystkich.
[...] Po określeniu nurtującego nas problemu, etyka solidarności prowadzi nas do etyki akcji, w której obywatel odczuwa troskę o wspólne dobro, i mobilizuje się do działania. Pojedynczy człowiek zawsze czuje się bezradny, pośród bezmiaru problemów, które go otaczają. Powinno to skłonić ludzi do łączenia się z innymi, by znaleźć wspólnie siły i skuteczność, które są nieosiągalne w pojedynkę. 
Kolektywna etyka zależy od zachowania każdego w grupie, jest również oczywiste, że przestrzeganie kodeksu etycznego może być popierane, wspierane i wzbudzane poprzez kolektywną ocenę. "Kolektywne" wartości mogą być brane pod uwagę, gdy istnieje prawdziwa wolność i wysoki poziom rozwoju kulturalnego[...] Wymiar duchowy i etyczny nie jest już obiektem pogardy i obojętności, jest postrzegany jako konieczność, która powinna doprowadzić do powstania nowego humanizmu.”

“str 153. Niech Boski Duch chroni nas wszystkich, byśmy mogli pracować razem z wielką energią, niech nasza praca będzie owocna i dokładna, niechaj nie będzie pomiędzy nami poróżnienia. 
Aum, pokój, pokój, pokój, pokój.
Wedyjska modlitwa (3000 B.C.)”


“str 155. Ucząc się, w drodze ku Nowej Erze.  Wątpliwości i poczucie wyobcowania będzie musiało być potwierdzone i skierowane w taki sposób, aby mogło być rozwiane poprzez dzielenie się obawami z ludźmi, a znajomość faktów stopniowo osiągana poprzez rozmowy z nimi. Zaistniała problematyka musi być postrzegana w kontekście lokalnym i osobistym. To jeden z powodów dla którego potrzebna jest nowa, zrewitalizowana demokracja, organizowana na zasadzie współuczestniczenia, stymulowana przez zrozumienie globalnych problemów. Potrzebna jest zatem dewiza “myśl globalnie, działaj lokalnie”. Klub Rzymski. od czasu utworzenia, uświadomił sobie potrzebę takiego podejścia i istnieje wiele sposobów, w jaki można to osiągnąć. Oferujemy kilka przykładów na następnych stronach. 

[...] Nie możemy więc oczekiwać cudów budując stabilną sytuację. Możemy jedynie oprzeć się na kultywacji międzynarodowej, oświeconej sprawy przetrwania rasy ludzkiej i społeczeństwa. To z kolei może być tylko możliwe dzięki powszechnemu zrozumieniu problemów ludzkości, jego zagrożeń i jego obietnic. Rodzaj ludzki może być postawiony przed wyborem pomiędzy dwoma ekstremalnymi alternatywami: popełnienia ludobójstwa lub nauczenia się życia jako jedna rodzina. Arnold Toynbee.” 

“Do stworzenia tej solidarności, nasza biologia, jak i nasz egoizm mogą być potężnymi sprzymierzeńcami. Dla większości ludzi, egoizm nie ogranicza się do czasu w którym żyją, ale przenosi się na ich dzieci i wnuki z którymi mogą  się identyfikować. Powinno być zatem możliwe by wykorzystać te egoistyczne dążenia, do stworzenia warunków, które umożliwią poprawę ludzkiej egzystencji dla przyszłych pokoleń. Próba ta będzie wymagała wielu materialnych poświęceń ze strony obecnego pokolenia, ale powinna również w przyszłości przynieść pozytywne korzyści w jakości życia. Jeśli chcemy odnieść sukces w tworzeniu światowej solidarności jako najwyższego systemu etycznego opartego na przetrwaniu, pierwszym krokiem powinno być wzbudzenie zrozumienia.”


Po przeczytaniu tych tylko cytatów, na myśl przychodzą skojarzenia z komunizmem i faszyzmem, który zakładał podporządkowanie wszystkich organizacji społecznych, ekonomicznych, politycznych, religijnych itd. centralnym władzom. Głosił równość, braterstwo, solidarność i pokój na całym świecie, w rzeczywistości będąc zaprzeczeniem tych idei. Głosił stworzenie utopijnej rzeczywistości, gdzie każdy będzie żył w dostatku i szczęściu, a zakończył życie ponad 100 milionów ludzi, i był formą nowoczesnego niewolnictwa. Głosił również stworzenie nowego człowieka, wyzwolonego spod władzy religii, w niemczech był to “Übermensch”. Zamiast wyzwalać system podporządkowywał umysły nowej religii nazwanej Humanizmem, w Niemczech była to odbudowa wierzeń pogańskich.
System, który został opisany w “Pierwszej Globalnej Rewolucji”, jest systemem który łączy najgorsze cechy socjalizmu sowieckiego (blok sowiecki) z socjalizmem narodowym (faszyzm). Centralnym punktem jest człowiek, przeciwko któremu organizowany jest cały aparat rządowy. Wszelka aktywność edukacja, wojsko, przedsiębiorstwa prywatne, rodziny będą w pełni kontrolowane i regulowane. Zakłada się modyfikację genetyczną nie tylko roślin... ale i rodzaju ludzkiego. W tym systemie państwa narodowe będą podporządkowane światowemu systemowi. Czy o taką przyszłość nam chodzi?

LINK DO CAŁEJ KSIĄŻKI 
Jeśli by nie działał wystarczy wpisać w googlach “First Global Revolution”.

Lista wybranych obecnych członków Klubu Rzymskiego:

Al Gore – były wice prezydent USA, główny promotor teorii globalnego ocieplenia, Zdobywca nagrody Nobla w tym zakresie, laureat Oscara, zwycięzca nagród Emmy, prowadzący delegację USA na Szczycie Ziemi w Rio i Kyoto Konferencji Klimatycznej, największy udziałowiec w Chicago Climate Exchange.
Javier Solana – Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej, wysoki Przedstawiciel ds. polityki zagranicznej UE.
Maurice Strong – były szef Programu Ochrony Środowiska ONZ, Główny doradca ds. polityki Kofiego Annana, Sekretarz Generalny Szczytu Ziemi Rio, współautor (z M. Gorbaczowem) Karty Ziemi, współautor Protokołu z Kioto, założyciel Rady Ziemi, wyznawca religii Baha'i.
Mihaił Gorbaczow – członek zarządu Klubu Rzymskiego, były prezydent Związku Radzieckiego, założyciel Międzynarodowego Zielonego Krzyża i Fundacji Gorbaczowa, Laureat Pokojowej Nagrody Nobla, współzałożyciel (wraz z Hidalgo) Klubu Madryckiego, współautor (z M. Strongiem) Karty Ziemi
Diego Hidalgo – członek zarządu Klubu Rzymskiego, współzałożyciel (wraz z Gorbaczowem) Klubu Madryckiego, założyciel i prezes Europejskiego Rady ds. Stosunków Zagranicznych.
Ervin Laszlo – członek i założyciel Klubu Rzymskiego, członek i założyciel Klubu Budapesztu,założyciel i przewodniczący Światowej Rady Mądrości.
Hassan bin Talal – Przewodniczący Klubu Rzymskiego, Przewodniczący Forum Myśli Arabskiej, Założyciel World Future Council, niedawno mianowany czempionem Narodów Zjednoczonych ‘Champion of the Earth‘.
Sir Crispin Tickell – były brytyjski stały przedstawiciel przy ONZ i stały przedstawiciel w Radzie Bezpieczeństwa, Przewodniczący “Stowarzyszenia Gaia", Prezes Zarządu Instytutu Klimatu, wiodący brytyjski działacz na rzecz zmian klimatu.
Kofi Annan – były Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych, laureat pokojowej Nagrody Nobla.
Javier Perez de Cuellar –były Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych.
Robert Muller – były asystent sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, założyciel i rektor uniwersytetu pokoju UN University of Peace.
David Rockefeller – członek zarządu Klubu Rzymskiego, były przewodniczący Chase Manhattan Bank, założyciel Komisji Trójstronnej, członek zarządu Światowego Forum Ekonomicznego, podarował grunt, na którym stoi budynek Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku.
Stephen Schneider – Profesor Biologii i zmian globalnych na Uniwersytecie Stanforda , Professor Schneider był jednym z pierwszych i najgłośniejszych zwolenników teorii zakładającej, że człowiek odpowiedzialny jest za globalne ocieplenie, autor wielu raportów IPCC.
Bill Clinton – były prezydent Stanów Zjednoczonych, założyciel Globalnej Inicjatywy Klintona.
Jimmy Carter – były prezydent Stanów Zjednoczonych, laureat pokojowej Nagrody Nobla.
Bill Gates – Założyciel Microsoft, filantrop.

Obecni wpływowi członkowie Klubu Rzymskiego:
(te osoby można znaleźć na (LINK, LINK2, LINK3), Club of Budapest, Club of Madrid i Club of Rome National Association strona członków klubu)
Ted Turner – Amerykański potentat mediowy, filantrop, założyciel CNN

George Soros – multibillionare, jednym z głównych darczyńców na rzecz ONZ

Tony Blair – Były premier Wielkiej Brytanii
Deepak Chopra – Guru New Age
Desmond Tutu – Biskup Południowej Afryki, działacz, laureat Pokojowej Nagrody Nobla.

Timothy Wirth – Przewodniczący Fundacji Narodów Zjednoczonych

Henry Kissinger – były sekretarz stanu USA

Barbara Marx Hubbard – Przewodnicząca Fundacji Ewolucji Świadomości

Betty Williams – Laureatka pokojowej Nagrody Nobla

Marianne Williamson – Aktywistka New Age, ‘Spirytualna Aktywistka’

Robert Thurman – asystent Dalai Lamy
Jane Goodall – biolog ewolucyjny, badacz Ssaków naczelnych

Juan Carlos I – król Hiszpanii 
Prince Philippe – książe Belgii
Queen Beatrix – królowa Holandii
Dona Sophia – Królowa Hiszpanii
Karan Singh – Przewodniczący Temple of Understanding

Daisaku Ikeda –Założyciel Soka Gakkai cult

Eduard Shevardnadze – były minister ZSRR odpowiedzialny za wiele głównych decyzji sowieckiej polityki zagranicznej za Gorbaczowa; prezydent Gruzji

Richard von Weizsacker – były prezydent Niemiec

Martin Lees – Sekretarz generalny Klubu Rzymskiego, Rector of the UN University of Peace

Ernesto Zedillo – Dyrektor The Yale Center for the Study of Globalization

Frithjof Finkbeiner – Koordynator Globalnego Planu Marshalla Global Marshall Plan 

Vaclav Havel – były prezydent Republiki Czeskiej

Hans Kung – Założyciel Global Ethic Foundation

Ruud Lubbers – Wysoki Komisarz ds. Uchodźców Narodów Zjednoczonych

Mary Robinson – Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka

Jerome Binde – Director of Foresight, UNESCO

Federico Mayor – Dyrektor Generalny UNESCO

Tapio Kanninen – Dyrektor ds. polityki i planowania, ONZ

Konrad Osterwalder – Podsekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych

Peter Johnston – Dyrektor Generalny Komisji Europejskiej

Thomas Homer-Dixon – Dyrektor “Badań nad Pokojem i Konfliktem” Peace and Conflict Studies, uniwersytetu Toronto

Emeka Anyaoku – były sekretarz generalny Wspólnoty Narodów, obecny dyrektor WWF

Wangari Maathai – Laureat pokojowej Nagrody Nobla, założyciel Green Belt Movement

oraz wielu, wielu innych...


Polska: Skład Zarządu Towarzystwa Współpracy z Klubem Rzymskim
prof. dr hab. Antoni Kukliński - przewodniczący
prof. Andrzej Herman  - z-ca przewodniczącego
mgr  Bogusław  Skuza - z-ca przewodniczącego /prezes Skandia Życie
dr Remigiusz Orzechowski - sekretarz generalny adiunkt w katedrze Small Biznesu w Szkole Głównej Handlowej
mgr  Michał Grocholski - skarbnik
prof. dr hab. Józef  Niżnik - członek zarządu
prof. dr hab. Zbigniew Madej - członek zarządu
prof. dr hab.  Zdzisław Sadowski - członek zarządu

Komisja  Rewizyjna:
mgr Dorota Ciesielska
mgr Piotr Siłka - Geograf społeczno-ekonomiczny (WGISR, UW), absolwent Centrum Studiów Europejskich Regionalnych i Lokalnych (EUROREG, UW) na kierunku gospodarka przestrzenna. Współpracował przy projektach dotyczących funduszy strukturalnych dla firm oraz samorządów lokalnych. Obecnie doktorant w Instytucie Geografii i Zagospodarowania Przestrzennego PAN. Koordynator tt30 Polska.
dr hab. Władysław Świtalski
dr Krzysztof Rybiński - były Wiceprezes Narodowego Banku Polskiego
Grupa Młodych przy Towarzystwie Współpracy z Klubem Rzymskim
Adam Płoszaj - Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych na Uniwersytecie Warszawskim.
Michał Brennek Założyciel studia narzędzi internetowych webscape.pl. Naukowo zajmuje się modelowaniem systemów złożonych, rozwojem trwałym, ekonomią ekologiczną. Koordynator projektu "Globalne problemy - globalne rozwiązania"
Artur Łagodziński - Student IV roku Stosunków Międzynarodowych na Uniwersytecie Warszawskim; specjalizacja: bezpieczeństwo i studia strategiczne. W 2003-2004 roku na "Institut d'Etudes Politiques" w Strasburgu. Praca przy przygotowywaniu zagranicznej strategii inwestycyjnej dla firmy mediowej.
Grażyna Gowin - Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych ( EUROREG, UW) na kierunku gospodarka przestrzenna. W 2005 r. uczestnictwo przy tworzeniu Strategii Rozwoju Lotnictwa Cywilnego w Polsce oraz nadzorowanie prowadzenia inwestycji na obszarze ograniczeń lotnisk cywilnych. Obecnie pracownik Sales&Marketing  jednej z amerykańskich firm
Marek Szajczyk - Absolwent Wydziału Nauk Politycznych Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku, specjalizacja: polityka ekologiczna (1996-2001) oraz Międzynarodowego Studium Doktoranckiego Instytutu Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „ORGMASZ” w Warszawie, w zakresie nauk o zarządzaniu (2002-2004). Od 2002r. aktywna działalność w Stowarzyszeniu Animatorów Społecznych „SAS”. Specjalista ds. funduszy strukturalnych Unii Europejskiej. Absolwent Programu Młodych Liderów Środowiskowych (2003) oraz Programu Młodych Ekspertów (2005) Regionalnego Centrum Środowiskowego dla Europy Środkowej i Wschodniej z Węgier.
Maciej Gurbała - Absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (kierunki: Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze i Polityczne oraz Gospodarka Publiczna); od 2003 r. asystent w Instytucie Funkcjonowania Gospodarki Narodowej SGH; w latach 2000-2001 współpracował z Kancelarią Prezesa Rady Ministrów w zakresie gospodarki opartej na wiedzy (GOW), zaawansowanych technologii oraz strategii rozwoju lokalnego; jest autorem publikacji pt. „Rola przemysłu zaawansowanej technologii w rozwoju regionalnym i lokalnym” wydanej w 2004 r. przez Wyższą Szkołę Rozwoju Lokalnego w Żyrardowie.

NOWY ŚWIAT – PIEKŁO

W latach 60-tych osoby z administracji Kenediego zleciły badania nad możliwością i celowością POKOJU. Wszystko, co było napisane na ten temat [przed 1961] było powierzchowne. Nikt nie antycypował rozległości problemu. Głównym powodem tego, było przeświadczenie, że idea prawdziwego pokoju na świecie, powszechnego rozbrojenia i tak dalej, wydawały się utopijne.
Oczywiście nic się nie zmieniło od tamtych czasów, jeśli spojrzeć na to, co dzieje się w dzisiejszym świecie. 
Nie należy jednak mylnie rozumieć pojęcia “pokoju” w kontekście tych badań. Nie jest to dobrowolny proces rozbrojenia i międzynarodowego braterstwa. Jest to wizja, w której system amerykańsko-brytyjski podbija cały świat, militarnie, gospodarczo, kulturowo, religijnie i ustanawia globalną dyktaturę. Po ustanowieniu “nowego porządku świata”- globalnej dyktatury, będzie ustanowiony nowy system, w którego szkic mamy wgląd w raporcie z iron mountain.

Raport powstał na podobnych zasadach, na jakich powstają opracowania RAND Corporation, Hudson Institute i IDA (Institute for Defense Analysis).  Na bazie tych planów i opracowanych w nich kryterji, opracowywana jest polityka transformacji świata w jeden globalny system.  Szegułowe opracowanie problematyki w każdej kategorii zostało przydzielone innym instytucjom takim jak np.Club of Rome (czytaj lub szukaj w googlach: “The first global revolution. A Report by the Council of the Club of Rome”, Alexander King, Bertrand Schneider,     Orient Longman)

Bardziej złożoną analizę problematyki zawartej w raporcie “iron mountain”, w kontekście dzisiejszych wydarzeń na świecie, opracujemy w najbliższej przyszłości.


Iron mountain report
Cele/zadania wojny
Substytuty zadań wojny: kryteria
Substytuty zadań wojny: modele
Substytuty zadań wojny: ocena
EKONOMIA
Wojny dały dawnym i teraźniejszym społeczeństwom możliwość stabilizacji i kontroli gospodarki narodowej. Żaden inny system kontroli nie był do tej pory sprawdzony, w złożonej nowoczesnej ekonomii. Żaden też nie był porównywalny w zakresie i skuteczności.
Akceptowalny z ekonomicznego punktu widzenia zastępczy system dla wojny, który będzie wymagał porównywalnych nakładów środków dla bezproduktywnych celów. Wydatki na ten cel powinny być porównywalne z wydatkami na cele wojskowe odpowiednie do wielkości i złożoności każdego społeczeństwa. Taki system celowego “marnotrawstwa” musi mieć charakter niezależny od normalnej ekonomi kierującej się podażą i popytem; musi być przedmiotem arbitralnej kontroli politycznej.
a) kompleksowy program poprawy dobrostanu społecznego, skierowany na maksymalną poprawę ogólnych warunków życia ludzkiego.
b) gigantyczny kosmiczny program badawczy, którego celem są nieosiągalne założenia.
c) pernamentny, zrytualizowany , bardzo rozbudowany system rozbrojenia i jego kontroli, oraz warianty takiego systemu.
Nie można oczekiwać aby model poprawy dobrostanu społecznego pozostał poza normalnym trybem gospodarki.
Po zakończeniu fazy inwestycji kapitałowych w system, jego wartość może być tylko tymczasowa.

Program badań kosmicznych spełnia obydwa kryteria i powinien być zbadany bardziej szczegółowo, w kontekście potencjalnych  efektów na inne cele wojny.
"Opracowanie systemów kontroli”, choć pozornie atrakcyjne, są niezgodne z podstawowym założeniem tj. przejściem do fazy “pokoju”. Wariant “nieuzbrojonych sił”, podlega pod tą samą krytykę co system ”poprawy dobrostanu społecznego”.
POLITYKA 
Możliwość zaistnienia stanu wojny jest fundamentem stabilnego państwa/rządów; dostarcza podstawę do ogólnej akceptacji władzy politycznej.
Pozwala również na utrzymanie w społeczeństwie podziałów klasowych oraz podporządkowanie obywatela instytucjom państwowym, na mocy uprawnień związanych z ciągłością wojny i pojęciem narodowości.

Żadna nowoczesna grupa rządząca nie była w stanie utrzymać wyborców, po tym jak utraciła trwale wiarygodność w realność zewnętrznego zagrożenia.
Żywotny polityczny substytut wojny musi postulować ciągły stan zewnętrznego zagrożenia w społeczeństwie o charakterze i stopniu wystarczającym do wymogów organizacji i akceptacji władzy politycznej.
a) Wszechobecne praktycznie wszechmocne międzynarodowe siły policyjne.
b) ustanowienie i uznanie pozaziemskiego zagrożenia.
c) globalne zanieczyszczenia środowiska 
d) Fikcyjni alternatywni wrogowie.
Podobnie jak "Opracowanie systemów kontroli rozbrojenia”, systemy globalnej wszechobecnej policji nie są zgodne z zakończeniem systemu wojen.
Wariant “nieuzbrojonych sił” posiadających nieograniczone uprawnienia w nakładaniu sankcji gospodarczych może być rozszerzony do ustanowienia wiarygodnego zewnętrznego zagrożenia.

Rozwój dającego się zaakceptować zagrożenia ze strony "kosmosu, przypuszczalnie w połączeniu z programem 
badań kosmicznych jako zastępczego systemu kontroli ekonomicznej,
wydaje się być mało obiecujący pod względem wiarygodności.

Model globalnego zniszczenia środowiska nie wydaje się wystarczająco elastyczny
do ustanowienia natychmiastowej kontroli społecznej, z wyjątkiem niepożądanego przyspieszenia aktualnych trendów degradacji środowiska;
To z kolei rodzi pytania o akceptację polityczną.

Nowe, mniej regresywne formy tworzenia “fikcyjnych wrogów”, wymagają dalszych badań.
SOCJOLOGIA
W znanej nam historii, wojna, za pośrednictwem instytucji wojskowych, wyjątkowo dobrze służyła społeczeństwom, będąc niezbędnym medium kontrolującym nieposłuszeństwo społeczne i inne formy zachowań aspołecznych.

Wojna jako najgroźniejsze  z zagrożeń dla życia samego w sobie i jako jedyny środek
w łagodzeniu społecznych organizacji, odgrywała również rolę innego typu:
mianowicie system wojny, otwierał proces przez który motywacyjne siły rządzące ludzkimi zachowaniami zostały przetransformowane na siły społecznej lojalności.
Zapewniały więc one wysoki stopień spójności społecznej
niezbędny do przetrwania narodów.

Żadna inna instytucja lub grupy instytucji, w nowoczesnych społeczeństwach, nie spełniały z powodzeniem
tych funkcji.
Po pierwsze, w czasie pernamentnej  nieobecności wojny, muszą powstać nowe instytucje, które będą skutecznie kontrolować społecznie destrukcyjne segmenty społeczeństwa.

Po drugie, w celu dostosowania fizycznej i psychicznej dynamiki zachowań ludzkich do potrzeb organizacji społecznej, musi powstać wiarygodny substytut wojny, generujący w jednostkach wszechobecne, zrozumiałe poczucie lęku przed śmiercią.
SYSTEM KONTROLI 
a) uruchomienie programów pochodzących z modelu Korpusu Pokojowego. 
b) Nowa, wyrafinowana forma niewolnictwa.

SYSTEM MOTYWACYJNY.
a) Wzmożenie zanieczyszczenia środowiska.
b) Nowe religie i mitologie. 
c) Zorientowane społecznie krwawe spektakle (Blood games). 
d) Różne połączenie tych form.
SYSTEM KONTROLI 
Różne typy substytutów, można opracować na podstawie modelu Korpusu Pokojowego.
Jednak wydają się one niewystarczające dla zakładanego zakresu działań. Proponowane są dalsza badania w tym zakresie.

Niewolnictwo w nowoczesnej, technologicznej, eufemistycznej formie,  może okazać się bardziej efektywną i elastyczną instytucją w tym zakresie

SYSTEM MOTYWACYJNY. 
Mimo że żadnego z proponowanych substytutów wojny jako gwaranta społecznej lojalność nie można odrzucać, każdy przedstawia poważne i szczególne trudności.
Wzmocnienie zagrożeń dla środowiska, może zwiększyć poczucie ekologicznego zagrożenia;
tworzenie mitów w oderwaniu od substancji smolistych/"gazów cieplarnianych", nie może być możliwe ze względów politycznych.

Celowe krwawe spektakle i rytuały mogą znacznie łatwiej być opracowane niż wprowadzone w życie.

Instytucja łącząca w sobie  te funkcje z poprzednimi (środowisko, mitologia), mogła by funkcjonować w oparciu o precedens zorganizowanych etnicznych represji. Warianty tego modelu powinny być brane pod uwagę. 
EKOLOGIA
Wojna była najważniejszym ewolucyjnym narzędziem do utrzymania zadowalającej równowagi ekologicznej między ogółem populacji ludzkiej i produktami dostępnymi dla jego przetrwania. Narzędzie to jest unikalne dla gatunku ludzkiego.
Substytut dla wojny w swojej funkcji jako unikalny system kontroli populacji, musi gwarantować jej przetrwanie, lub poprawię gatunku w odniesieniu do  zasobów dostarczanych przez środowisko.
Kompleksowy program zastosowania eugeniki.
Jedyny znaczący problem w zastosowaniu adekwatnego substytutu wojny opartego na eugenice test ten związany z czasem. System ten nie może być w pełni wdrożony do momentu pełnej transformacji w okres pokoju, co wiąże się poważne z ryzykiem ekologicznej katastrofy.
KULTURA I NAUKA
Orientacja sztuki na wojnę ustalała zawsze podstawowe normy wartości w sztuce. W nauce ta orientacja służyła za podstawowe źródło motywacji i technologicznego postępu. Koncepcje wg. których sztuka wyraża wartości niezależnie od własnych form, oraz że sukces w dążeniu do wiedzy ma wewnętrzną wartość społeczną, od dawna są akceptowane w nowoczesnym społeczeństwie;
rozwój zarówno sztuki jak i nauki w okresie wojny był następstwem równoległego rozwoju w przemyśle zbrojeniowym.
Substytut dla funkcji wojny jako wyznacznika wartości kulturowych, musi ustanowić podstawię socjologicznego i moralnego konfliktu o równie istotnej sile i zakresie.
Substytut motywacji poszukiwania wiedzy naukowej musi być wzbudzany poprzez porównywalnie silne
poczucie wewnętrznej konieczności.
KULTURA
Nie zaproponowano żadnej nowej instytucji w tym zakresie.

NAUKA. 
Opracowywanie wtórnej problematyki z zakresu badań kosmicznych, modeli poprawy dobrostanu społecznego lub eugeniki.
KULTURA 
Żaden wiarygodny  substytut mający zastąpić
funkcję wojny nie został jeszcze zaproponowany.
Można jednak spekulować, że potrzeba przetrwania stabilnego społeczeństwa nie jest najważniejszą wartością.

NAUKA. 
To samo można powiedzieć o funkcji wojny jako źródła do poszukiwania wiedzy.

Opracowanie na podstawie "REPORT FROM IRON MOUNTAIN: ON THE POSSIBILITY AND DESIRABILITY OF PEACE", With introductory material by Leonard C. Lewin The Dial Press, Inc. 1967, New York Library of Congress Catalog card Number 67-27553 Printed in the U.S.